เรา มีเพื่อน 3คนค่ะ เราเป็นรูมเมทกัน ตอนแรกเพื่อนทุกคนดีมากๆ จนขึ้นปี2ลายเริ่มออก เมื่อเพื่อนคนหนึ่งคะแนนขึ้น เพื่อนคนนั้นก็เปลี่ยนไป เรา สมมติว่าเขาชื่อ Aนะคะ พอ A คะแนนขึ้น ปี2 เทอม2 Aก็เปลี่ยนไป Aจริงจังกับทุกอย่าง ทุกงาน Aกลายเป็นคน อวดฉลาดออกหน้าออกตา เถียงกับอาจารย์ได้อย่างไม่เกรงกลัว พอมีใครมาติ A ก็จะบอกว่าเขายังไม่รู้จักAพอ
และเมื่อตอนปี 2 เทอม 2 เป็นการเริ่มคำว่าโรคจิต ของA เราจำได้ว่าตอนนั้นเราไม่เอาไหน เราแค่ขยัน ไม่ได้ฉลาด A ไม่ชอบ เพราะงานไม่เสร็จ A ขู่จะฆ่าเรา โดยพูดตบท้ายว่า “แค่ติดคุกไม่กี่ปีเดี๋ยวก็ออกมา” หลังจากนั้น A ก็เปลี่ยนไปมากขึ้น จากผู้นำ[ที่พาลูกทีมผ่านไปด้วยกัน] เป็นหัวหน้า[ทุกคนต้องทำตามคำสั่ง] โดยเรา ไม่แน่ใจเพราะปกติ A ไม่ใช่คนแบบนี้
และเมื่อปี 3 เทอม 1 เราแน่ใจมากว่า A เปลี่ยนไป Aชอบพูดเรื่องหยาบโลน ลามก ชอบจับนมเพื่อนผู้ชาย และที่มากขึ้นคือความกดดัน A กดดันทุกคน งานต้องออกมาดี ตรงครบทุกระเบียบนิ้ว พลาดไม่ได้ ใครทำพลาด Aจะกดดันทุกทาง ยิ่งเป็นเรา A จะเอาอาวุธที่ Aมี เช่น ปืนอัดลม[มีกระสุน] ปืนแก๊ป[ที่เสียงดังมาก] มีดพก[ของจริง] ไม้ ฯลฯ มาขู่เรา แล้วหัวเราะเหมือนคนไม่มีสติ พร้อมกับถามว่า “มึJตาย กุติดคุก กุสะใจ คุ้มดีเน๊อะ” ตอนปี3เทอม1เราโดนขู่ฆ่าประมาณ 4-5ครั้ง จนเราคิดจะฆ่าตัวตาย เราไม่ไหวแล้ว รูมเมทอีกคนหนึ่งก็กดดันเรา มาก เข้าข้างกันดีเหลือเกิน งานก็โยนมาให้เราทำจนหมด แล้วยังจะฆ่ากันอีก เราตัดสินใจโทรหาเพื่อนที่สนิทที่สุด เพราะแค่ต้องการที่ระบาย สุดท้ายเราก็สารภาพกับเพื่อนว่าเราอยากตาย มันเครียดไปหมด เพื่อนคนที่เราโทรหารีบมาหาที่หน้าหอ แล้วรับไปอยู่ด้วยที่หอนาง
ปี 3 เทอม 2 สารภาพเลยค่ะ ว่าคราวนี้ตายได้ตายไปแล้ว เปิดเทอมได้แค่ครึ่งเทอม เอามีดพร้าอันใหญ่มาจี้คอเรา แล้วหัวเราะลั่นห้องเลย อันนี้รูมเมทอีกคนก็กลัวค่ะ แต่ทำอะไรไม่ได้ เราร้องไห้หนักมาก กลัวก็กลัวเครียดก็เครียด แต่เขาก็ทำแค่ขู่ จนพอจะปิดเทอมนี้แหละของจริง มีดพร้าอันใหญ่อันเดิมเพิ่มเติมคือฝนมาจนคม จี้คอเรา แล้วบอกว่า “ก่อนจบมึJตายแน่ ติดคุกกุก็ยอม” แล้วก็หัวเราะ พร้อมพูดเหมือนคนไม่มีสติว่า “ติดคุก10ปี สารภาพลดโทษครึ่งหนึ่ง ก็แค่5ปี ทำดีได้ลดอีก ดีไม่ดีแค่3ปีก็ได้ออกมาแล้ว คุ้มๆๆๆ” พูดวนไปประมาณ2-3รอบ แล้วก็หันมาถามรูมเมทอีกคนว่า “มึJเคยอยากฆ่าใครป่ะ” รูมเมทเราก็รีบสายหัว มันบอก”ลองสักคนดิ อาจจะคุ้มค่าที่ได้ลงมือ” เรากลัวมาก ซึ่งถามว่าเราเคยอย่าฆ่าใครมั้ยตอบเลยว่าเคย “ก็มันนั้นแหละ” แต่เรากลัวว่าลงมือไปแล้วมันไม่ตาย มันจะมาฆ่าเราตอบ
เราจะทำยังไงดี พ่อแม่เขาเราก็ไม่รู้จัก กลัวก็กลัว แถมต้องอยู่หอด้วยกันยันเรียนจบด้วย เมื่อตอนเย็นก็เกิดอีกรอบแล้ว เราไม่ได้ทำอะไรเลย แค่เราเงียบไม่ตอบนางเพราะเราค่อนข้างจะไม่ชอบวิธีการคิดของนาง แค่นั้นเอง บอกเลยว่าเรา กลัว กลัวมาก ยิ่งเจอแบบนี้ยิ่งรู้สึกเหมือนตัวเองเข้าใกล้โรค ไพโบล่าร์เข้าทุกทีๆ อยู่กับรูมเมทเราจะเงียบมาก คิดแต่แง่ลบ ไม่ค่อยยิ้ม แต่กับเพื่อนเก่า ครอบครัว เรายิ้มบ่อยมาก มีความสุข
ขอวิธีให้รับมือยันเรียนจบหน่อยเถอะค่ะ ไม่ไหวแล้วชีวิตเหมือนจะเสี่ยงต่อการถูกฆ่า 24 ชั่วโมงเลย
มีเพื่อนโรคจิต
และเมื่อตอนปี 2 เทอม 2 เป็นการเริ่มคำว่าโรคจิต ของA เราจำได้ว่าตอนนั้นเราไม่เอาไหน เราแค่ขยัน ไม่ได้ฉลาด A ไม่ชอบ เพราะงานไม่เสร็จ A ขู่จะฆ่าเรา โดยพูดตบท้ายว่า “แค่ติดคุกไม่กี่ปีเดี๋ยวก็ออกมา” หลังจากนั้น A ก็เปลี่ยนไปมากขึ้น จากผู้นำ[ที่พาลูกทีมผ่านไปด้วยกัน] เป็นหัวหน้า[ทุกคนต้องทำตามคำสั่ง] โดยเรา ไม่แน่ใจเพราะปกติ A ไม่ใช่คนแบบนี้
และเมื่อปี 3 เทอม 1 เราแน่ใจมากว่า A เปลี่ยนไป Aชอบพูดเรื่องหยาบโลน ลามก ชอบจับนมเพื่อนผู้ชาย และที่มากขึ้นคือความกดดัน A กดดันทุกคน งานต้องออกมาดี ตรงครบทุกระเบียบนิ้ว พลาดไม่ได้ ใครทำพลาด Aจะกดดันทุกทาง ยิ่งเป็นเรา A จะเอาอาวุธที่ Aมี เช่น ปืนอัดลม[มีกระสุน] ปืนแก๊ป[ที่เสียงดังมาก] มีดพก[ของจริง] ไม้ ฯลฯ มาขู่เรา แล้วหัวเราะเหมือนคนไม่มีสติ พร้อมกับถามว่า “มึJตาย กุติดคุก กุสะใจ คุ้มดีเน๊อะ” ตอนปี3เทอม1เราโดนขู่ฆ่าประมาณ 4-5ครั้ง จนเราคิดจะฆ่าตัวตาย เราไม่ไหวแล้ว รูมเมทอีกคนหนึ่งก็กดดันเรา มาก เข้าข้างกันดีเหลือเกิน งานก็โยนมาให้เราทำจนหมด แล้วยังจะฆ่ากันอีก เราตัดสินใจโทรหาเพื่อนที่สนิทที่สุด เพราะแค่ต้องการที่ระบาย สุดท้ายเราก็สารภาพกับเพื่อนว่าเราอยากตาย มันเครียดไปหมด เพื่อนคนที่เราโทรหารีบมาหาที่หน้าหอ แล้วรับไปอยู่ด้วยที่หอนาง
ปี 3 เทอม 2 สารภาพเลยค่ะ ว่าคราวนี้ตายได้ตายไปแล้ว เปิดเทอมได้แค่ครึ่งเทอม เอามีดพร้าอันใหญ่มาจี้คอเรา แล้วหัวเราะลั่นห้องเลย อันนี้รูมเมทอีกคนก็กลัวค่ะ แต่ทำอะไรไม่ได้ เราร้องไห้หนักมาก กลัวก็กลัวเครียดก็เครียด แต่เขาก็ทำแค่ขู่ จนพอจะปิดเทอมนี้แหละของจริง มีดพร้าอันใหญ่อันเดิมเพิ่มเติมคือฝนมาจนคม จี้คอเรา แล้วบอกว่า “ก่อนจบมึJตายแน่ ติดคุกกุก็ยอม” แล้วก็หัวเราะ พร้อมพูดเหมือนคนไม่มีสติว่า “ติดคุก10ปี สารภาพลดโทษครึ่งหนึ่ง ก็แค่5ปี ทำดีได้ลดอีก ดีไม่ดีแค่3ปีก็ได้ออกมาแล้ว คุ้มๆๆๆ” พูดวนไปประมาณ2-3รอบ แล้วก็หันมาถามรูมเมทอีกคนว่า “มึJเคยอยากฆ่าใครป่ะ” รูมเมทเราก็รีบสายหัว มันบอก”ลองสักคนดิ อาจจะคุ้มค่าที่ได้ลงมือ” เรากลัวมาก ซึ่งถามว่าเราเคยอย่าฆ่าใครมั้ยตอบเลยว่าเคย “ก็มันนั้นแหละ” แต่เรากลัวว่าลงมือไปแล้วมันไม่ตาย มันจะมาฆ่าเราตอบ
เราจะทำยังไงดี พ่อแม่เขาเราก็ไม่รู้จัก กลัวก็กลัว แถมต้องอยู่หอด้วยกันยันเรียนจบด้วย เมื่อตอนเย็นก็เกิดอีกรอบแล้ว เราไม่ได้ทำอะไรเลย แค่เราเงียบไม่ตอบนางเพราะเราค่อนข้างจะไม่ชอบวิธีการคิดของนาง แค่นั้นเอง บอกเลยว่าเรา กลัว กลัวมาก ยิ่งเจอแบบนี้ยิ่งรู้สึกเหมือนตัวเองเข้าใกล้โรค ไพโบล่าร์เข้าทุกทีๆ อยู่กับรูมเมทเราจะเงียบมาก คิดแต่แง่ลบ ไม่ค่อยยิ้ม แต่กับเพื่อนเก่า ครอบครัว เรายิ้มบ่อยมาก มีความสุข
ขอวิธีให้รับมือยันเรียนจบหน่อยเถอะค่ะ ไม่ไหวแล้วชีวิตเหมือนจะเสี่ยงต่อการถูกฆ่า 24 ชั่วโมงเลย