ผมก็แค่อยากระบายความรู้สึก
แฟนผมได้จากผมไปนานนับเดือนแล้วครับ
แต่ผมยังทำใจไม่ได้ แม้แต่นิดเดียว ผมหาความสุขในชีวิตไม่เจอเลย
หน้าตาผมก็หาแฟนใหม่ได้อย่างสลาย แต่ผมกลับรู้สึกไม่อยากรับใครเข้ามาสร้างความจำใหม่ๆอีกแล้ว
ทุกวันนี้ผม ยังกอดรูปเธอ ยังคงร้องไห้ทุกครั้งที่ได้ฟังเพลงรักเศร้าๆ
หลายต่อหลายครั้ง ในวันที่มืดๆ คืนฝนพรำ ผมยังกอดหมอนข้างโดยคิดว่ากำลังกอดเธออยู่เลย
ผมลองเข้าวัดฟังธรรม นั่งสมาธิ มันก็คิดได้แค่ตอนฟัง
แต่พอผมออกมาจากตรงนั้น ความรู้สึกเศร้า เสียใจ คิดถึง มันก็กลับมาหาผมอีก
มีผู้หญิงบางคน เข้ามาปลอบใจ มาคุยกับผม และมีท่าทีว่าชอบผม
แต่ผมกลับรู้สึกเพียงว่า เป็นเพื่อนคุยน่ะดีแล้ว
ผมต้องทำยังไง ถึงจะผ่านความรู้สึกนี้ได้สักที
ผมยังกดโทรศัพท์โทรหาเบอร์ของแฟนที่เสียชีวิตไปตามเวลาที่เคยทำทุกคืน แม้จะรู้ว่าโทรไปก็ไม่ติดผมก็ยังเฝ้าทำ
ตอนนี้รู้สึกตัวเองแย่มากๆครับ โทรมไปหมดทั้งกายและใจ ผมควรจะทำยังไงดี
ผมกำลังเป็นโรคซึมเศร้าในวันทีแฟนมาจากไปใช่ไหมครับ ทำยังไงถึงจะผ่านมันไปได้เสียที
แฟนผมได้จากผมไปนานนับเดือนแล้วครับ
แต่ผมยังทำใจไม่ได้ แม้แต่นิดเดียว ผมหาความสุขในชีวิตไม่เจอเลย
หน้าตาผมก็หาแฟนใหม่ได้อย่างสลาย แต่ผมกลับรู้สึกไม่อยากรับใครเข้ามาสร้างความจำใหม่ๆอีกแล้ว
ทุกวันนี้ผม ยังกอดรูปเธอ ยังคงร้องไห้ทุกครั้งที่ได้ฟังเพลงรักเศร้าๆ
หลายต่อหลายครั้ง ในวันที่มืดๆ คืนฝนพรำ ผมยังกอดหมอนข้างโดยคิดว่ากำลังกอดเธออยู่เลย
ผมลองเข้าวัดฟังธรรม นั่งสมาธิ มันก็คิดได้แค่ตอนฟัง
แต่พอผมออกมาจากตรงนั้น ความรู้สึกเศร้า เสียใจ คิดถึง มันก็กลับมาหาผมอีก
มีผู้หญิงบางคน เข้ามาปลอบใจ มาคุยกับผม และมีท่าทีว่าชอบผม
แต่ผมกลับรู้สึกเพียงว่า เป็นเพื่อนคุยน่ะดีแล้ว
ผมต้องทำยังไง ถึงจะผ่านความรู้สึกนี้ได้สักที
ผมยังกดโทรศัพท์โทรหาเบอร์ของแฟนที่เสียชีวิตไปตามเวลาที่เคยทำทุกคืน แม้จะรู้ว่าโทรไปก็ไม่ติดผมก็ยังเฝ้าทำ
ตอนนี้รู้สึกตัวเองแย่มากๆครับ โทรมไปหมดทั้งกายและใจ ผมควรจะทำยังไงดี