ขอความคิดเห็นค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เรากับสามีมีปัญหาทะเลาะกันตลอดแฟนเราเป็นทหารเกณฑ์จนเมื่อสงกานต์เราไม่มีเงินเลยแล้วลุงกับป้าเราจะกลับบ้านต่างจังหวัดเค้าเป็นห่วงเรากับลูกเลยชวนไปด้วยตอนนั้นเราบอกสามีแล้วว่าเราจะไป คุยกันเรียบร้อยเรามาถึงมันโทรจิกเลยค่ะ ว่าเมื่อไหร่จะกับมันลาเสาร์อาทิยต์ได้ อยากเจอลูก เราบอกว่ากลับไม่ได้รอกลับพร้อมป้า มันบอกให้เราเก็บกระเป๋ากลับเลยถ้าไม่มีรถก้อเดินกลับ พิดโลกกับสมุทรปราการมันให้เราหอบลูกหอบกระเป๋ากลับ พอถึงวันที 16 ลุงบอกเมื่อยจะกลับวันที่17 แค่นั้นแหละ มันโวยวายใหญ่เลยด่าว่าลุงเรามีปัญหากับมันหรือเปล่าและขอคุยกับป้าเราด้วยจนป้าโมโหเราเลิกบอกเลิกสามีไป เงินมันก้อไม่ส่งให้ลูกเราโทรไปหามันมันบอกว่ามันมาถึงจะให้จนเป็นเดือน แล้ววันนี้อยู่ดีๆมันโอนมาเพราะพ่อเราโทรไป มันถึงยอมโอนเราเลยบอกว่าอย่าคิดว่าทำแบบนี้แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นมันไม่ได้มีจิตสำนึกโอนมาเอง ตอนนี้แม่เราให้กลับบ้านสิ้นเดือนทิ้งของไว้ที่ห้องให้หมด แต่มันยังไม่รู้เรื่อง เราควรกลับบ้านดีมั้ย เพราะตอนนี้เราไม่มีมันเราก้อมีความสุขดี
เราควรเลิกกับสามีมั้ย
เรื่องมีอยู่ว่า เรากับสามีมีปัญหาทะเลาะกันตลอดแฟนเราเป็นทหารเกณฑ์จนเมื่อสงกานต์เราไม่มีเงินเลยแล้วลุงกับป้าเราจะกลับบ้านต่างจังหวัดเค้าเป็นห่วงเรากับลูกเลยชวนไปด้วยตอนนั้นเราบอกสามีแล้วว่าเราจะไป คุยกันเรียบร้อยเรามาถึงมันโทรจิกเลยค่ะ ว่าเมื่อไหร่จะกับมันลาเสาร์อาทิยต์ได้ อยากเจอลูก เราบอกว่ากลับไม่ได้รอกลับพร้อมป้า มันบอกให้เราเก็บกระเป๋ากลับเลยถ้าไม่มีรถก้อเดินกลับ พิดโลกกับสมุทรปราการมันให้เราหอบลูกหอบกระเป๋ากลับ พอถึงวันที 16 ลุงบอกเมื่อยจะกลับวันที่17 แค่นั้นแหละ มันโวยวายใหญ่เลยด่าว่าลุงเรามีปัญหากับมันหรือเปล่าและขอคุยกับป้าเราด้วยจนป้าโมโหเราเลิกบอกเลิกสามีไป เงินมันก้อไม่ส่งให้ลูกเราโทรไปหามันมันบอกว่ามันมาถึงจะให้จนเป็นเดือน แล้ววันนี้อยู่ดีๆมันโอนมาเพราะพ่อเราโทรไป มันถึงยอมโอนเราเลยบอกว่าอย่าคิดว่าทำแบบนี้แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นมันไม่ได้มีจิตสำนึกโอนมาเอง ตอนนี้แม่เราให้กลับบ้านสิ้นเดือนทิ้งของไว้ที่ห้องให้หมด แต่มันยังไม่รู้เรื่อง เราควรกลับบ้านดีมั้ย เพราะตอนนี้เราไม่มีมันเราก้อมีความสุขดี