ก่อนอื่นต้องขอโทษก่อนเลยนะครับถ้ามีข้อผิดพลาดประการใด เพราะนี่เป็นกระทู้แรกของผม
    เรื่องก็มีอยู่ว่า ผม นามสมมุติ แบงค์ เป็นเกย์ครับ รู้ตัวมาตั้งนานแล้ว แต่คนที่บ้านมีท่าทีที่ไม่ยอมรับอย่างชัดเจน สังเกตุได้จากหลายๆเหตุการณ์ในช่วงวัยเด็ก เช่น บางครั้งผมมีอาการท่าทีที่ดูเหมือนเกย์ แม่ก็จะคอยดุว่า"เดี๋ยวคนอื่นก็ว่าแบงค์เป็นตุ้ดหรอก" ประมาณนี้ พอผมเริ่มโตขึ้นก็ต้องคอยเก็บอาการและปกปิดไว้ มันอึดอัดมากเลยครับ เป็นปัจจัยหลักที่ทำให้ผมนั้นไม่มีแฟน ช่วงมัธยมก็จะมีแต่คนถามว่าทำไมไม่มีแฟน ผมก็ต้องตอบไปว่าไม่อยากมีหรือไม่มก็ยังไม่เจอคนที่ใช่ ผมก็เลยดูเป็นคาแรคเตอร์เด็กเนิร์ดไม่สนใจความรักไปโดยปริยาย แต่ใช่ว่าผมจะเนียน เวลาไปไหนมาไหนเจอกันครั้งแรก ก็จะมีแต่คนถามว่าเป็นไหม แน่นอนผมตอบไม่ พวกเขาก็เชื่อนะ รึผมคิดว่าเขาเชื่อ ฮ่าๆๆๆ ผมก็ใช้ชีวิตอย่างนี้มาโดยตลอด เหมือนมันชินชาแล้ว
       จนปัจจุบัน ผมก็ได้เข้าศึกษาที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่อยู่ต่างจังหวัดกับบ้านเกิดผม แน่นอนผมต้องอยู่หอ เหตุการณ์มันเริ่มจากการไปค่ายพักแรม ซึ่งเป็นการพักแรมที่รวมนักศึกษาสามสาขา ระหว่างที่นั่งรถบัส ผมนั่งกับเพื่อนของผมสองคนซึ่งเพื่อนตัวผอมมาก ทำให้เหลือเนื้อที่ว่างบนเบาะอีก 1 ที่ แล้วรถมันเต็มทำให้นักศึกษาที่มาทีหลังบางคนต้องยืน ผมก็เหลือให้เพื่อนที่นั่งข้างๆขยับเข้ามาแล้วเรียกให้คนที่ยืนมานั่ง ปรากฏว่าคนที่มานั่งคือแบงค์(ชื่อเหมือนกัน) ที่อยู่ต่างสาขากัน ขอเรียกแทนว่า แบงค์B ที่รู้จักเพราะว่ามีอยู่ครั้งนึงแบงค์B ได้ลืมล็อกเอ้าท์เฟซบุคไว้ที่คอมที่ห้องสมุด แล้วผมก็บังเอิญไปนั่งเครื่องนั้นพอดี ผมก็มือบอนโพสท์สถานะไปว่า "อย่าลืมออกจากระบบนะคะ" แล้วก็สังเกตชื่อผู้ใช้เลยรู้ว่าชื่อเดียวกัน จะเรียกว่ารู้จักกันก็ไม่ได้ เพราะผมรู้แค่ชื่อเขา ฮ่าๆๆ หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรต่อ แต่แบงค์นั้นมีแฟนอยู่แล้วเป็นผู้หญิง ขอสมมุติว่าชื่อ แป้งนะครับ แล้วแป้งนั้นยังเป็นรุ่นพี่ในสาขาผมอีกด้วย ทำให้รู้ข้อมูลเรื่องนี้ได้ไม่ยาก อ่ะกลับมาต่อที่บนรถนะครับ นั่นเป็นครั้งแรกที่เราได้ใกล้กัน เวลาเพื่อนผมเรียกผมก็จะมีงงๆกันบ้าง ฮ่าๆๆ นั่นคงเป็นสิ่งที่ทำให้เค้าจำผมได้  แต่มันรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างอ่ะบอกไม่ถูก ทำไมผมถึงสนใจคนนี้แปลกๆ ถึงจะไม่ได้คุยกันตลอดทางก็เถอะ สรุปสามวันที่ไปค่ายก็ไม่ได้คุยกันเลย
          จนมีคืนนึงเขาทักเฟสมา เขาถามใช่แบงค์ที่อยู่สาขาภาษาจีนหรือเปล่า ผมนี่เป็นปลื้มมาก ตื่นเต้นมากบอกไม่ถูก เขามาถามเรื่องที่เรียนว่าโปรแกรมนี้ทำยังไง เนื่องจากเรานั้นอยู่คณะเดียวกันทำให้มีบางวิชาที่เรียนเหมือนกัน แต่เขาเรียนช้ากว่า คุยไปคุยมาไม่ถนัด เขาโทรมาเลย ผมนี่ยิ่งตื่นเต้นเข้าไปใหญ่ คุยไปจนทำงานเสร็จ แต่เราไม่ยอมแยกกัน อยู่ๆก็กลายเป็นบทสนทนาชีวิตขึ้นมาซะงั้น ทำให้รู้ว่าชีวิตของเรานั้นใกล้เคียงกันมาก  เราทั้งคู่มีอะไรที่คล้ายๆกัน คืนต่อๆมาเราก็ชวนเล่นเกมกัน ต้องคอลกันด้วยเพราะอยู่ทีมเดียวกัน พอเกมจบเราไม่วางคุยสารทุกข์สุกดิบกันต่อยาวยันตีสอง เขาเคยลองถามผมว่า"สมมุติถ้าให้มาอยู่ด้วยจะมาไหม" ผมก็ปฏิเสธไปว่า "ไม่เป็นไร เราอยู่ได้เว้ย" เนื่องจากเขาได้ยินเรื่องราวชีวิตของผมแล้วสงสาร คุยกันไปมาผมเริ่มรู้สึกว่านี่มันไม่ธรรมดาแล้ว จนวันนึงเขาฝากผมซื้อของให้เอาไปให้เขาที่บ้าน ซึ่งผมจะปฏิเสธก็ได้ เพราะไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น แต่ผมก็ไปเพราะใจเรียกร้อง ฮ่าๆๆ  นั่นเป็นครั้งแรกที่ได้ไปบ้านเขา ผมได้เล่าให้แบงค์Bฟังว่า มีรุ่นพี่เป็นเกย์มาจีบ(จริง) เขาเลยบอกว่าจะถ่ายรูปคู่แกล้งพี่คนนั้น เราก็ถ่ายรูปแล้วลงเฟส ปรากฏเกมพลิกพี่เขาไม่สนใจแต่คนที่สนใจดันเป็นแฟนแบงค์B  เขามาทักแบงค์B ให้ระวังผมเพราะเพื่อนๆพี่แป้งคิดว่าผมเป็นเกย์กันทุกคน แต่ไอ้แบงค์มันสามารถพลิกเกมได้ ทำให้เรื่องนี้จบลง(หรือเปล่า) แบงค์B เคนเล่าให้ผมฟังว่าเขาเคยมีอะไรกับเพื่อน(ผู้หญิง)มาแล้ว ทำให้ผมรู้ว่าเขาเสือพอสมควร
       จนวันนึงผมมีงานที่ต้องใช้คอมพิวเตอร์ ซึ่งผมไม่มี เลยจำเป็นต้องไปยืมแบงค์B ใช้ แล้วผมก็ต้องค้างบ้านแบงค์ด้วย คืนแรกเรานอนกันคนละเตียง แต่คืนต่อมาเรานอนเตียงเดียวกันด้วยความขี้เล่นของทั้งคู่ เราจึงมักพูดสองแง่สองง่ามกัน ระหว่างนอนแบงค์เอามามากอดผมซึ่งทำให้ผมเขินมาก ใจเต้นแรงไม่หยุด ตอนแรกก็เหมือนจะเล่นๆ แต่อยู่ๆแบงค์ก็เอามือมาจับบริเวณของอวัยวะเพศผมตอนแรกผมก็ทำเป็นเอามือปัด แต่ทำไปทำมาอารมณ์เราทั้งคู่เตลิด กลายเป็นว่าคืนนั้นเรามีการร่วมรักกัน แต่ไม่มีการสอดใส่นะ ซึ่งมันเป็นครั้งแรกลองผม ด้วยความที่เป็นครั้งแรกทำให้ผมจริงจังกับเค้ามากทั้งๆที่รู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว วันต่อมาผมก็รู้สึกหวั่นแปลกๆเกี่ยวกับเรื่องของเรา ผมไม่มีสมาธิทำอะไรเลย มัวแต่คิดเรื่องคืนนั้น ผมเลยลองถามว่าเค้ารู้สึกอะไรกับผมบ้างไหม หรือแค่เป็นเพราะเงี่....... เขาตอบไม่แน่ใจแต่เขาบอกว่าผมอ่ะพิเศษไม่เหมือนใคร ทำให้ผมนั้นยิ่งรู้สึกดีมากขึ้น แม้จะต้องแอบคบกันก็ตาม เราคุยกันทุกคืน แล้วผมก็ไปค้างบ้านเค้าบ้างเป็นครั้งคราว ง่ายๆเลยคือเหมือนเรารักกัน เป็นแฟนกันแต่ไม่แสดงออกให้คนอื่นเห็น ล่าสุดมีไปดูหนังกัน เค้าก็ยังคบกับแฟนเค้าเหมือนเดิม มีบ้างที่ผมอิจฉา แต่ก็ทำใจได้ ความสัมพันธ์ของเราเป็นแบบนี้
      ผมควรจะทำยังไง คบต่อหรือถอยห่าง ทำไมผมถึงไม่แครงใจเลย จะถอยห่างก็ทำไม่ได้เพราะเขาดีต่อผมมากจนผมคิดว่ามีโอกาสที่เราสองคนจะคบกันได้ แต่ถ้าเราคบกันปัญหาต่างๆจะต้องตามมาแน่นอน