เราเป็นคนหน้าตาธรรมดาๆ หาได้ทั่วไป(และส่วนตัวเราว่ามันค่อนไปทางไม่สวยนะ) นิสัยก็แปลกคงผู้คนที่ไหนมองเราในฐานะผู้หญิงคนหนึ่งหรอก
เรียนก็ไม่เก่ง ฐานะปานกลาง เติบโตในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์  
และเห็นผู้หญิงที่ดีกว่าเราในหลายๆด้านไม่มีความสุขในชีวิตคู่หลายๆครั้งตั้งแต่จำความได้ จนเรากลัวการมีความรักและไม่คิดว่าจะมีใครรักเราในเชิงชู้สาวค่ะ
แต่คนเรามันห้ามความรู้สึกไม่ได้...สุดท้ายเราก็ไปตกหลุมรักใครคนหนึ่งอยู่ดี แต่เราเจียมตัวนะ รู้ว่าเขาคงไม่ชอบเรา เราหวังแค่แอบมองห่างๆก็พอ
และกลัวคนจะรู้เรื่องนี้มากๆด้วย

แต่แล้ววันหนึ่งความลับเราก็แตก เพื่อนเราคนหนึ่งเกิดจับได้ว่าเราชอบเขา
เพื่อนเราเป็นคนหน้าตาดีมาก มีความมั่นใจ ฐานะดี...ดีเกือบทุกอย่าง ดังนั้นมันรักใครมันก็(คง)กล้าป่าวประกาศ ซึ่งต่างจากเรา
และพอเพื่อนรู้ว่าเราชอบใครคนนั้น เพื่อนก็เหมือนจะเอามาล้อ เอามาพูดสนุกปาก และทำเหมือนว่าการที่เราอับอายมันเป็นเรื่องตลก

เพราะเรารู้ว่าเขาคนนั้นคงไม่ชายตามามองเราด้วยซ้ำ...น้ำหน้าอย่างเรายังไงเขาก็ไม่รัก
แล้วถ้าเพื่อนยังประจานเราแบบนี้เราก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
เราไม่ได้อยากจะรักเขาด้วยซำ เรากลัวมากที่จะยอมรับว่าเรารักเขา แต่เราห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้
และเรากลัวมากว่าใครจะรู้ว่าเราแอบรักเขาคนนั้น เรากลัวจะโดนหัวเราะเยาะ
แล้วถ้าใครๆรู้แล้วเอามาหัวเราะเยาะเราก็ไม่รู้จะมองหน้าทุกคนยังไง...แต่เพื่อนก็เหมือนไม่เข้าใจ ก็ยังคงล้อเราสนุกปากอยู่ดี

เราควรจะทำยังไงเพื่อนถึงจะเลิกล้อคะ?