วังเวียงเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ใครหลายคนที่ตั้งใจไว้ว่าสักวันจะต้องไปเที่ยวให้ได้ และนี่คือสิ่งที่เราคิดว่าทำไมถึงควรไปเที่ยววังเวียง
1. ค่าใช้จ่ายไม่แพงมากเมื่อเทียบกับความสนุกที่ได้
2. ไปง่าย ไม่ยุ่งยาก
3. คนลาวฟังพูดภาษาไทยได้
4. คนลาวนิสัยดี น่ารัก
5. ธรรมชาติสมบูรณ์ มีกิจกรรมให้ทำเยอะ
6. ข้อสุดท้าย นักท่องเที่ยวที่นั่นดูเป็นมิตร ฝรั่งงานดี ส่วนเกาหลีขาวมาก 5555

เราจะขอเล่าการไปเที่ยวอย่างละเอียดตามนี้….

Day 1
การเดินทางไปวังเวียงมันไปได้หลายวิธี ใครจะนั่งเครื่องไปลงอุดร แล้วต่อรถไป ขบส. เพื่อนั่งรถทัวร์ไปวังเวียงเลยก็ได้ แต่เราอยากเที่ยวเวียงจันทน์ก่อนและไม่อยากต่อรถหลายรอบเลยเลือกเดินทางด้วยรถทัวร์ กรุงเทพ-เวียงจันทน์ ราคา 900 ต่อคน จะมีวันละเที่ยวและรถออกเวลา 2 ทุ่มตรง แนะนำว่าให้มาซื้อไว้ก่อนล้วงหน้าเพราะไม่รู้ว่าวันที่เราไปมันจะเต็มมั๊ย สภาพรถก็คือรถทัวร์ทั่วไป สิ่งที่เราจะได้ก็คือน้ำ ขนมและคูปองอาหารฟรี นอนหลับยาวๆ รถจะแวะพัก 2 ครั้ง ครั้งแรกแวะโคราช ตอน 00.30 น. คูปองอาหารที่ได้มาก็จัดการแลกที่นี่เลย ครั้งที่สองน่าจะปั๊มน้ำมันที่หนองคาย ก่อนจะถึงด่านหนองคาย

ปล. บนรถจะมีผ้าห่มให้คนละผืน แอร์ค่อนข้างเย็น เพื่ออรรถรสในการนอนก็เอาเสื้อกันหนาวเผื่อมาด้วย

พอมาถึงด่านหนองคาย สิ่งแรกที่ต้องทำคือเขียนใบผ่านแดนเดินไปขอพนักงานมาคนละใบแล้วก็เขียนเป็นภาษาอังกฤษ ย้ำ! ภาษาอังกฤษเพราะนี่เซ่อเขียนเป็นภาษาไทยมาแล้วจ้า 555 และเขาก็จะประทับตราพาสปอร์ทมาให้ ตรงนี้ไม่มีค่าใช้จ่ายอะไร แล้วก็นั่งรถต่อไปด่านขาเข้าที่ลาว
ปล. อย่าลืมเก็บใบขาเข้าไว้ดีๆ เอาไว้ตรวจตอนเรากลับมา

พอมาถึงด่านลาว สิ่งแรกที่ทำคือเอาใบมาเขียนอีกครั้งคล้ายๆ กัน ระหว่างนี้ก็ให้เพื่อนซักคนเอาพาสปอร์ทของทุกคนที่ซื้อ Ticket จะได้เร็วไม่ต้องรอนาน ราคาคนละ 5 บาท แล้วใช้ Ticket เสียบที่ช่องประตู คล้ายๆ เวลาเราขึ้น BTS MRT บ้านเราอ่ะ แล้วก็ขึ้นรถทัวร์ได้เลย เขาจะพาเราไปลงที่ตลาดเช้าในเวียงจันทร์

ปล. ตรงนี้มีธนาคารอย่าลืมแลกเงินกีบมาด้วย ไม่ต้องแลกเยอะเพราะที่ลาวหาที่แลกเงินง่ายมาก แต่ถ้าใครซีเรียสเรื่องอัตราแลกเปลี่ยน จะแลกไว้เป็นฟ่อนก็ตามใจ เพราะค่าเงินมันขึ้นๆลงๆ ตลอดเวลา

เมื่อรถทัวร์เข้ามาที่ลาว จุดที่รถจะไปจอดคือตลาดเช้าที่เวียงจันทร์ ณ จุดนี้เราจะเจอเหล่าบรรดารถเหมาต่างๆ มาฉุดกระชากลากถู สิ่งที่ต้องทำลำดับแรกคือใจแข็ง มั่นหน้า และรีบเดินออกมา พูดแค่ บ่ๆๆๆ (บ่ แปลว่า ไม่ นะจ๊ะ )เพราะตรงนั้นราคาจะแพงมาก หรือใครที่มั่นหน้ากว่าก็ต่อราคาตรงนั้นเลย เอาราคาที่เราคิดว่าเราโอเคอะ เพราะราคาที่เขาบอกเป็นราคาที่มหาเศรษฐีเขาใช้กัน แล้วอีกอย่าง สถานที่ที่เราจะเที่ยวเช่นประตูชัย หอพระแก้ว วัดศรีเกษ วัดธาตุหลวง มันไม่ไกลกัน คล้ายๆ วัดในกรุงเทพแหละ ส่วนเวลาตกลงราคาก็ตกลงรายละเอียดให้หมดว่าเราจะไปที่ไหนบ้าง ใช้เวลากี่ชั่วโมง หรือใครจะพักอยู่ที่เวียงจันทน์สักคืนแนะนำไม่ต้องเหมาหรอก ไปหาเช่าจักรยานปั่น แล้วโหลดแอพแผนที่ในมือถือไปด้วย เช่น maps.me ใช้ได้แม้ไม่มีเน็ต มันเริ่ด!

ถ่ายแถวตลาดเช้าในเวียงจันทร์

เราไปถึงเวลาประมาน 9.00 น. แต่เราต้องขึ้นรถไปวังเวียงตอนเที่ยงเพื่อให้ถึงก่อนมืด เพราะไม่ได้จองที่พักไว้(มั่นมาก นี่มัน long weekend) เลยได้ต่อราคารถเหมาตรงนั้นเลย เริ่มต้นด้วยรถตู้ บอกเขาว่าจะไป 4 ที่แล้วให้ไปส่งที่ขนส่งสายเหนือ คิดเท่าไหร่ เค้า 1,000 บาท แม่เจ้า!! แพง!! ต่อราคากันไปกันมาเหลือ 900 700 สุดท้ายได้ราคาที่ 650 บาท (ไปกัน 4 คน ก็คนละ 162 บาท) ส่วนรถมอเตอร์ไซค์ 3 ล้อต่อได้ราคา 600 แต่ไม่เอาดีกว่า 555 สุดท้ายเลือก ราคารถตู้ 650 แพงกว่านิดหน่อย แต่สบายกว่าเยอะ แล้วให้เขาไปส่งที่ขึ้นรถไปวังเวียงประมาณเที่ยง แต่บอกให้เขาพาไปจองตั๋วก่อนอันดับแรก

วัดที่เวียงจันทน์

วัดธาตุหลวง

หลังจากเราเที่ยวเวียงจันทน์เสร็จรถตู้ก็พาเรามาส่งตรงนี้ ข้างๆ Lao National Museum อยู่ตรงข้ามกับ Lao National Cultural Hall เป็นจุดที่มีรถตู้ รถทัวร์ ไปยังวังเวียง (แต่ไม่ใช่ขนส่งสายเหนือ) ซึ่งอยู่ภายในเวียงจันทร์ เราซื้อตั๋วรถทัวร์ VIP ตรงนี้ ราคา 8 หมื่นกีบ(ประมาน 350 บาท) เพื่อไปเวียงจันทน์ ด้วยเหตุผลง่ายๆ เลยคือ อีรถตู้ไม่พาไปส่งที่ขนส่งสายเหนือ เพราะห่างจากตัวเมืองเวียงจันทร์ไป 8 กิโล ที่นั่นราคารถทัวร์จะถูกกว่านี้มากกก แต่โอเคขึ้นที่นี่ก็ได้ว่ะ เค้าบอกรถเราจะออกตอน 13.30 น. เที่ยวเมืองเวียงจันทร์เสร็จก็เที่ยงพอดี รถตู้ก็พามาส่งที่นี่เลย ยังเหลือเวลาอีกชั่วโมงครึ่งเลยไปหาข้าวเที่ยงกินแถวๆ นั้น เดินข้ามรถนนไปเลียบๆ กับ Hall (ซึ่งวันนั้นนักศึกษาลาวกำลังรับปริญญาพอดี) จะเจอซอยแรกแล้วเลี้ยวขวา เดินตรงไปเรื่อยๆ ไม่ไกลมาก ฝั่งซ้ายมือจะมีร้าน เฝอ อยู่ เป็นร้านแรกของฝั่งซ้ายเลย ราคา 13,000-18,000 กีบ แล้วแต่ขนาดของชาม ด้วยที่เป็นคนกินน้อย รักษาหุ่นก็เลยสั่ง 18,000 กีบ ชามใหญ่มาก หรือเรียกว่ากะละมังก็ได้ เส้นบะหมี่ที่นั่นเด็ดมาก นุ่มกว่าชายสี่ เส้นใหญ่กว่า รสชาติดีกว่า ให้ 3 ผ่านเลย มันอร่อยหรือมันหิวก็ไม่แน่ใจ 555 แต่ร้านนี้ต้องไปโดนอีกสักครั้งถ้ามีโอกาส


พอกินเสร็จก็แบกของพรุงพรังไปนั่งรอรถต่อไป บ่ายโมงก็แล้ว บ่ายครึ่งก็แล้ว ไม่เห็นมีวี่แววว่าจะมีรถไป มีแก๊งคุณป้าหน้ามั่นมาแก๊งนึง นางแก๊งใหญ่น่าจะ 10 คน บอกจองรถตู้ไว้ตรงนี้ นางมาแปบเดียวรถตู้นางก็มารับและนางบอกว่าเหมาไปคนละ 200 บาท(ประมาณ 45,000 กีบ) ดีออกกกก!!!! ถูกมากกก อีพี่รถตู้ที่เหมาเที่ยวมันบอกว่าถ้าจะไปวังเวียงขึ้นรถตู้ตรงนี้ราคา 100,000 กีบต่อคน เลยตัดสินใจไปรถทัวร์ไง แล้วนี่คืออะไร ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าคนเราน้อย ไม่เป็นไรๆ ไว้! แต่นี่มันบ่ายสองแล้ว ไหนรถทัวร์ อยู่ไหน? เดินไปถามคนขายบอกยังไม่มารอไปก่อน เอ่อคือ… จะไปถึงวังเวียงกี่โมงว่ะทีนี้ ห้องก็ไม่ได้จอง นี่มัน long weekend ดับแน่ๆ งานนี้ สุดท้ายมีรถทัวร์คันนึงมาจอด รถคันเล็กๆ เค้าเลยบอกไปวังเวียงขึ้นคันนี้… ขุ่นพระ !! รถทัวร์ vip มันน่าจะใหญ่กว่านี้นะ เฮ้ย คุณหลอกดาว! แต่ก็ต้องขึ้นไป ดีที่มีแอร์ พอขึ้นไปเรื่อยๆๆ มีเสริมเบาะ!! แม่เจ้าทางเดินแคบๆ นั่นแหละ เสริมแม่มทุกอัน อัดแน่นยิ่งกว่าปลากระป๋องสามแม่ครัว คือนั่งแล้วห้ามลุกอะ คงทำไรไม่ได้ละ อดทนอีก 4 ชม. ให้ถึงวังเวียง กว่ารถจะออกก็บ่ายสองครึ่งแล้ว เห้อ… ได้เอาตัวออกจากเวียงจันทน์สักที จากนี้ไปคงไม่ขึ้นอีรถคันนี้อีก

จุดรอรถไปวังเวียง

บทเรียนในครั้งนี้คือ ถ้าจะไปวังเวียงดีที่สุดคือให้นั่งรถตู้ (ความคิดตัวเอง) ถ้าไปหลายคนก็เหมาไป ถ้าไปคนน้อยก็ไปรวมกับแก๊งอื่นแล้วเหมาไป เส้นทาง 160 กว่ากิโล แต่นั่งยาว 4 ชม. คือรถทัวร์ที่นั่งไปคงด้วยคันมันเล็ก โชคอัพคงไม่ดี พอตกหลุมทีดัง ปั๊ก ๆๆ สะเทือนไปถึงไส้ติ่ง อีกอย่างรถตู้มันคล่องตัวกว่า ไปได้เร็วกว่า และไม่มีเบาะเสริม!! แต่หากใครจะนั่งรถทัวร์ไปก็ไม่ว่ากัน ได้อีกบรรยากาศ แต่แนะนำให้ไปขึ้นที่ขนส่งสายเหนือห่างออกไปจากตัวเมือง 8 กม. รถมีออกตลอดมั้ง ราคาก็ไม่แพง น่าจะไม่ถึง 100 บาท(เดา) แต่จะไปสายเหนือยังไงก็แล้วแต่ความสามารถล่ะ อ่อๆ มีรถเมลล์ไปสายเหนือ ให้นั่งตรงตลาดเช้าตรงที่รถทัวร์ กทม.จอดเลย มันมีออกทุกชั่วโมง ราคา 5,000 กีบ (20บาท) ไม่ต้องเหมารถให้เปลืองเงิน แต่ถ้าใครเหมารถเที่ยวเวียงจันทร์อยู่แล้วก็ให้เขาไปส่งที่นั่น แต่ตอนตกลงราคาต้องบอกกับเขาชัดๆ ว่าจะไปสายเหนือ ขีดเส้นใต้ให้ด้วย
เราถึงวังเวียงตอน 1 ทุ่ม ภาระกิจแรกคือหาที่ซุกหัวนอนสำหรับคืนนี้ให้ได้ เราใช้เวลาเดินหาอยู่เกือบ 2 ชม. เพราะไม่ได้จองมา และ คิดว่าจะมาถึงสี่ห้าโมงไรงี้ เหลือว่างๆ ก็พวกโรงแรมริมน้ำซึ่งราคาเท่ากับเงินที่เราเตรียมมาทั้งทริป เดินหาวนไป 2 ชม. สุดท้ายเราก็ได้ที่พักในราคา 100,000 กีบ นอนได้ 2 คน ก็ตกคนละ 210 บาท ห้องก็โอเคแหละ มีเตียง มีแอร์ มีห้องน้ำ จำชื่อไม่ได้แต่หลังห้องมองออกไปจะเจอ ซากุระบาร์ 555 เก็บกระเป๋าอาน้ำแล้วก็อกไปเซอร์เวย์ตอนกลางคืนนิดหน่อยเผื่อไว้คืนพรุ่งนี้…

Day 2

ตื่นมาก็ต้องไปสำรวจรอบๆ เมืองก่อนแล้วก็หาอาหารเช้าใส่ท้องด้วย

ตรงนี้จะมีร้านขายอาหารให้เลือกเยอะมาก แต่เมนูก็คล้ายๆกัน

แต่ท้ายที่สุดแล้ว เราก้ได้สิ่งนี้มา
เบอเกอร์ยักษ์

เบอร์เกอร์นี้จะใส่อะไรก็ได้ ไก่ เนื้อ หัวหอม แตงกวา เบคอน ชีท และผักสลัด ราคา 10,000 กีบ 40 บาท สำหรับเมนูนี้พี่ให้ 7/10 เพราะไม่คลีนกินแล้วเลี่ยน 555 ได้เยอะกินครึ่งอันก็อิ่มละ น้ำมันเยิ้มมาก

หลังจากกินอิ่มแล้ว ก็ถึงเวลาเที่ยวกันแล้ว ไปกันเลยยยย

ภาระกิจต่อไปคือต้องไปซื้อ One Day Trip อยากไปเที่ยวที่ไหนบ้างเขาก็จะจัดเป็นแพ็คเกจไว้มีเยอะแยะให้เลือก แต่ที่พลาดคือเราไปซื้อตอนสายๆ ซึ่งมันเต็มหมดแล้ว ก็เดินหาอยู่หลายร้านแต่สุดท้ายก็ได้ด้วยราคาห้าแสนห้า 4 คน ก็ตกคนละ 600 บาทถ้วน และก็มีผู้ร่วมทริปคนไทยอีก 2 คน เพราะเขาพึ่งมาถึงเหมือนกัน ในทริปก็จะรวม ไกด์นำเที่ยว น้ำดื่มแล้วก็ข้าวเที่ยง ทริปที่เราเลือกได้แก่ นั่งห่วงยางลอดถ้ำ พายเรือคายัก แล้วก็ไปบลูลากูน   แนะนำสำหรับใครที่จะซื้อทริป ให้ไปซื้อไว้ช่วงเย็นเราอาจจะต่อราคาแล้วก็มีตัวเลือกมากกว่านี้ แล้วก็จะได้เพื่อนร่วมทริปเป็นพวกฝรั่ง เกาหลี งานดีมากขอบอก 5555

จุดรอรถสองแถวมารับ

รถมาแล้ว ก็เดินทางกัน จุดแรกที่พามาคือริมแม่น้ำ เราต้องเดินข้ามสะพานตรงนี้ไป เดินผ่านหมู่บ้าน ทุ่งนา เพื่อไปลอดถ้ำ ระยะทางก็ไกลพอสมควร (จริงๆ ก็หอบอะ 555)
ข้ามสะพานนี้ไป จินตนาการว่าถ้าเราหล่นลงไปในน้ำคงสนุกน่าดู
ต้องเดินผ่านหมู่บ้านนี้ไป

แล้วก็ผ่านนาข้าวไปเรื่อยๆ เห็นภูเขาอยู่หลังป่านั่นไหม นั่นและที่เราจะไปลอดถ้ำ ไม่ไกลหรอกเดินไปๆ(ต่อ)