ต้องบอกก่อนเลยนะครับ ผมเป็นคนที่โดนแกล้งทุกวันในโดนแกล้งในที่นี้มันก็ไม่ได้หนักหนาสาหัดอะไร
แต่ว่าผมไม่ชอบเลยคือชอบตบหัวผมบ่อยๆแต่บางคนก็ตบแรงตบไม่แรงแล้วแต่คน แต่ผมก็เข้าใจนะว่าตบแบบหยอกเล่น แต่ผมไม่ชอบ
เป็นเพราะอะไรไม่รู้ ผมคิดว่าศรีษะเรานั้นเป็นของสูงละมั้ง
แกล้งสารพัดสารเพ แกล้งตั้งแต่เรื่องเล็กๆไปจนถึงเรื่องใหญ่ๆ
ในชนิดที่ว่าจับผมถอดเสื้อแล้ววาดรูปเล่นแบบเฮฮาในความทุกข์ของผม(แกล้งแบบแรงที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอ)
และผมไม่เคยทำอะไรให้พวกเขาเลย แต่ผมก็ไม่ถือสาหรอกครับ แต่ก็ไม่ชอบเท่าไหร่ ผมก็ไม่อยากจะเอาคืน
เพราะผมคิดว่า เขาคงเป้นเจ้ากรรมเก่านายเวรเก่าเราละมั้งเรา มันมีเหตุผลหลายอย่างที่ทำให้ผมเชื่ออย่างนั้น
เช่นว่าเวลาวันพระผมจะสวดมนต์และจะสวดอธิฐานขอขมากรรมด้วย พอมาวันรุ่งขึ้นไป รร. ตามปกติ
ปรากฏว่าเขาพากันแกล้งเราน้อยลงครับ แกล้งเราน้อยกว่าปกติ แต่พอ 2 วันมันก็แกล้งปกติที่เคยแกล้งมัน
บางวันแกล้งแรงขึ้นแล้วแต่วัน แต่ผมก็สวดเฉพาะวันพระเท่านั้น เอาตรงๆนะครับผมก็วัยรุ่นคนนึ่ง อยากสวดแต่ขี้เกียจเลยสวดแค่วันพระ
ผมหนักใจเรื่องนี้มาก ถ้ายังไม่จบ ม.3 ก็คงจะต้องอดทนต่อไป บอกยังไงมันก็ไม่ฟังนะ
ผมก็โกรธเพื่อนไม่ลงหรอกนะครับ เต็มที่ก็แค่ไม่พูดด้วยแค่ 10 นาที - 1 ชั่วโมง
ถ้าจะบอกให้พวกมันเลิกทำพวกมันก็ไม่สนใจ ครูเองก็ไม่ค่อยจะสนใจหรอกครับเพราะครูก็คงจะคิดว่าหยอกกัน
ผมจะหาทางออกเรื่องนี้ยังไงดี แล้วที่ผมคิดว่าพวกเขาเป็นเจ้ากรรมนายเวรผมคิดถูกต้องมั้ยครับ

อาจจะพิมพ์งงๆบ้างนะครับ ฮ่าๆ