คงไม่มีใครบนโลกนี้อยากอกหัก แต่มันเป็นธรรมชาติที่ยังหมุนวนไป ทั้งสุขและทุกข์ผสมกันไป
อกหักก็มักจะโทษเวรกรรมบ้าง เราบ้าง เค้าบ้าง ซึ่งจริงๆแล้วมันก็คงมีสักหนึ่งเหตุผลที่ใช่นั่นแหละ
แต่เราจะมามัวหาเหตุผลกันทำไม ในเมื่อความสัมพันธ์มันก็จบไปแล้วใช่รึเปล่า
อาการของคนอกหักมักจะเป็นเหมือนๆกัน สำหรับคนที่เข้ามาอ่านคงรู้ดีใช่ป่าว อาการเหล่านั้น
ยิ่งมีอาการออกมาเท่าไหร่ เหมือนกับเรากำลังทำร้ายตัวเองทางอ้อมและทำร้ายคนรอบข้าง
ที่รักเราจริงๆโดยตรง ในวันที่หัวใจอ่อนแอ ร่างกายมักจะตอบสนองเช่นเดียวกับหัวใจ
เวลาที่เราอยู่กับพ่อแม่ถึงเราไม่เอ่ยอะไรพวกเค้าจะสัมผัสได้ว่าเรากำลังทุกข์อยู่
แล้วเวลาแบบนั้น พ่อแม่คนไหนจะมีความสุข หรือว่าอาการอกหักเป็นโรคติดต่อที่สามารถ
ติดไปยังคนที่ใกล้ชิดและหวังดีกับเรา เราทุกข์พวกเค้ายิ่งทุกข์กว่าเรา ผมเชื่ออย่างนั้น
แล้วไอ้ที่ว่าอกหักนี่มันจะแก้ไขได้ไหม? แก้ที่อะไร? คนที่อกหัก ผมว่าก็รู้กันหมดแหละ
แต่แค่มันอาจจะทำยาก แต่ไม่ใช่ทำไม่ได้ ลองคิดกันดูเล่นๆ ตอนที่เราอกหักเสียใจ
แล้วคนที่เลิกกับเราไปละ เค้าไม่เห็นทุกข์ร้อน มีแฟนใหม่ ทำตัวโสดสบายๆ แล้วเราเองละ?
นั่งร้องไห้ นั่งคิดถึงอดีต ตั้งคำถาม คิดถึง อยู่คนเดียวไม่ได้ ทั้งๆที่ทุกอย่างที่ทำ ก็ทำมันอยู่คนเดียว
มันก็แสดงว่าเราอยู่คนเดียวได้นี เวลาที่มันผ่านไปแต่ละวัน มันจะทำให้เราแข็งแกร่งโดยอัตโนมัติ
เราจะเริ่มใช้ชีวิตคนเดียวได้คล่องแคล้วกว่าเดิม ช่วงเวลาโสดสำหรับผมแล้วมันคือโอกาสทอง
ที่เวลามีความรักผมมักจะพลาดโอกาสนี้ไป คือการได้ใช้ชีวิตและดูแลกับพ่อแม่ได้อย่างเต็มที่
ซึ่งตอนมีแฟนผมก็ไม่ค่อยได้รับโอกาสแบบนี้เท่าไหร่ ช่วงนี้สำหรับผมแล้ว การออกเดินทางท่องเที่ยว
กับพ่อแม่เป็นโอกาสที่ดี ที่จะได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆไปพร้อมกัน ถึงแม้พ่อและแม่จะเดินช้าลงกว่าเก่ามาก
แต่พวกเค้าก็พร้อมจะผจญภัยไปกับผม พ่อกับแม่นี่แหละความรักที่แท้จริง ไม่หลอกลวง ไม่แอบแฝง
ไม่เอาเปรียบ ผมยังคิดอยู่ ตอนที่ผมอกหักถ้าไม่ได้พ่อกับแม่ ผมคงแย่เหมือนกัน