คือเรา คบกับแฟนมา 4 ปีกว่าแล้ว ตอนนี้อยู่ไกลกันเพราะเราเรียนคนละที่ เราเป็นคนที่ขี้เบื่อ ขี้น้อยใจ ขี้งอน
แฟนเราก็จะง้อเราตลอดทั้งที่ผิดหรือไม่ผิด เรายอมรับว่าแฟนเราดีมาก เขายอมเรามากและเขาก็ดูรักเรามากเลยนะ
เราก็เป็นคนฟอมเยอะอยู่เหมือนกัน เพื่อนก็เคยบอกว่าไม่พูดหวานๆกับแฟนหน่อยหรอ เราก็เฉยๆเพราะว่าเราเป็นคนพูดจาห้วน สั้น ไม่หวานเลย ถึงจะหวานก็น้อยครั้งมากกก แต่ก็พูดตอนไม่ได้อยู่ต่อหน้าเพื่อนนะ (เราก็เขินอะ)
เราก็คงได้ใจ เอาแต่ใจ แล้วพักหลังๆ เขาก็งานยุ่ง เราก็งานยุ่ง คุยกันน้อยลง
เราก็เริ่มน้อยใจอีกล่ะ ว่าเขาไม่ทักแชทเราทั้งที่เขาออนอยู่ (เห็นจุดเขียวๆ) ไม่โทรหาเราบ่อยๆเหมือนก่อน (ซึ่งเราก็คิดอยู่นะว่าทำไมเราไม่โทรไปล่ะ แต่ก็เพราะน้อยใจอีกนั่นแหละ TT)
จนวันนึงเราเห็นเขาคอมเม้นคุยกับเพื่อนผญอะ คุยสนุกจนเราอิจฉา เราก็บอกเขาว่าไม่ชอบ (พูดตรงๆ ออกแนวประชดหน่อยๆด้วย แต่เราไม่ได้บอกให้เขาเลิกคบเพื่อนคนนี้นะ)
เขาก็บอกเราว่าแค่เพื่อนไม่มีอะไร แล้วเราก็ไม่ฟังเขา เราก็งี่เง่าใส่เขา
เขาก็เงียบไป ไม่โทรหา ไม่แชทมา เราก็เริ่มละ กระวนกระวายใจ คิดมากคิดฟุ้งซ่านมาก
คิดไปเยอะเลยว่าเขาเบื่อเราแล้วแน่ๆ เขาคุยกับคนอื่นแน่เลย
เรายอมรับเลยว่าถึงเราจะเป็นแบบนี้ เเต่เราก็รักเขามากนะ เราไม่สนละว่าเขาจะคุยกับใครจริงรึเปล่า เราก็เลยตัดสินใจโทรไปหาเขา
เขาก็รับสายพูดกับเราปกติ แต่เรานี่แบบปล่อยโฮเลยอะ แค่ได้ยินเสียงเขาเราก็ร้องไห้แล้วอะ แล้วยังพูดไม่รู้เรื่องด้วย
แล้วเราก็คุยกันปรับความเข้าใจกัน เขาบอกเราว่าก็เราไม่เข้าใจเลยยังไม่อยากคุยด้วย และก็เหมือนจะไม่มีอะไรจริงๆนั้นแหละ เราคิดไปเอง ในตอนนั้นก็โอเคแหละ สบายใจแล้ว
แต่เราก็ยังคิดฟุ้งซ่านอยู่ เพราะปกติเขาไม่เป็นแบบนี้นะ เราก็กลัว กลัวจะเสียเขาไป เรากลัวเขาเปลี่ยนไป กลัวเขาจะไม่รักเราแล้ว
เรารักเขามากนะ ถึงจะทำเป็นไม่สนใจเขา เราหึงเราหวงเขาก็จะพูดจาประชดประชันใส่ (ทำแบบนี้ไม่ดีใช่ไหม)
ตอนนี้เรากับแฟนก็คุยกันปกตินะคะ จะมีก็แต่เราที่ดูจะไม่ปกติ กลายเป็นว่าเราโทษตัวเอง ระแวง กลัวเค้าจะรำคาญ ฮือออ
จะด่าจะว่าเราก็ได้นะ TT
ถ้ามีแฟนนิสัยคล้ายๆเรา จะทำยังไงคะ
จะเบื่อไหม
จะรักอยู่ไหมคะ
ถ้าแฟนคุณเป็นแบบนี้ คุณจะรักเขาอยู่ใช่ไหมคะ
แฟนเราก็จะง้อเราตลอดทั้งที่ผิดหรือไม่ผิด เรายอมรับว่าแฟนเราดีมาก เขายอมเรามากและเขาก็ดูรักเรามากเลยนะ
เราก็เป็นคนฟอมเยอะอยู่เหมือนกัน เพื่อนก็เคยบอกว่าไม่พูดหวานๆกับแฟนหน่อยหรอ เราก็เฉยๆเพราะว่าเราเป็นคนพูดจาห้วน สั้น ไม่หวานเลย ถึงจะหวานก็น้อยครั้งมากกก แต่ก็พูดตอนไม่ได้อยู่ต่อหน้าเพื่อนนะ (เราก็เขินอะ)
เราก็คงได้ใจ เอาแต่ใจ แล้วพักหลังๆ เขาก็งานยุ่ง เราก็งานยุ่ง คุยกันน้อยลง
เราก็เริ่มน้อยใจอีกล่ะ ว่าเขาไม่ทักแชทเราทั้งที่เขาออนอยู่ (เห็นจุดเขียวๆ) ไม่โทรหาเราบ่อยๆเหมือนก่อน (ซึ่งเราก็คิดอยู่นะว่าทำไมเราไม่โทรไปล่ะ แต่ก็เพราะน้อยใจอีกนั่นแหละ TT)
จนวันนึงเราเห็นเขาคอมเม้นคุยกับเพื่อนผญอะ คุยสนุกจนเราอิจฉา เราก็บอกเขาว่าไม่ชอบ (พูดตรงๆ ออกแนวประชดหน่อยๆด้วย แต่เราไม่ได้บอกให้เขาเลิกคบเพื่อนคนนี้นะ)
เขาก็บอกเราว่าแค่เพื่อนไม่มีอะไร แล้วเราก็ไม่ฟังเขา เราก็งี่เง่าใส่เขา
เขาก็เงียบไป ไม่โทรหา ไม่แชทมา เราก็เริ่มละ กระวนกระวายใจ คิดมากคิดฟุ้งซ่านมาก
คิดไปเยอะเลยว่าเขาเบื่อเราแล้วแน่ๆ เขาคุยกับคนอื่นแน่เลย
เรายอมรับเลยว่าถึงเราจะเป็นแบบนี้ เเต่เราก็รักเขามากนะ เราไม่สนละว่าเขาจะคุยกับใครจริงรึเปล่า เราก็เลยตัดสินใจโทรไปหาเขา
เขาก็รับสายพูดกับเราปกติ แต่เรานี่แบบปล่อยโฮเลยอะ แค่ได้ยินเสียงเขาเราก็ร้องไห้แล้วอะ แล้วยังพูดไม่รู้เรื่องด้วย
แล้วเราก็คุยกันปรับความเข้าใจกัน เขาบอกเราว่าก็เราไม่เข้าใจเลยยังไม่อยากคุยด้วย และก็เหมือนจะไม่มีอะไรจริงๆนั้นแหละ เราคิดไปเอง ในตอนนั้นก็โอเคแหละ สบายใจแล้ว
แต่เราก็ยังคิดฟุ้งซ่านอยู่ เพราะปกติเขาไม่เป็นแบบนี้นะ เราก็กลัว กลัวจะเสียเขาไป เรากลัวเขาเปลี่ยนไป กลัวเขาจะไม่รักเราแล้ว
เรารักเขามากนะ ถึงจะทำเป็นไม่สนใจเขา เราหึงเราหวงเขาก็จะพูดจาประชดประชันใส่ (ทำแบบนี้ไม่ดีใช่ไหม)
ตอนนี้เรากับแฟนก็คุยกันปกตินะคะ จะมีก็แต่เราที่ดูจะไม่ปกติ กลายเป็นว่าเราโทษตัวเอง ระแวง กลัวเค้าจะรำคาญ ฮือออ
จะด่าจะว่าเราก็ได้นะ TT
ถ้ามีแฟนนิสัยคล้ายๆเรา จะทำยังไงคะ
จะเบื่อไหม
จะรักอยู่ไหมคะ