ไม่รู้สิ อยากตั้งมาสักพักแล้วล่ะค่ะหัวข้อทำนองนี้ เรื่องมันเริ่มต้นมาจากเราเองเป็นคนไม่ชอบแต่งหน้าเลย
คือส่วนมากออกไปไหนมาไหนจะหน้าสดตลอด จะแต่งก็เฉพาะไปงานสำคัญๆ เอ่อ...หมายถึง...งานที่คิดว่า
สำคัญจริงๆอ่านะ แหะๆๆ ถ้าลองนับดูเล่นๆ พูดตามตรงช่วงปีที่ผ่านมาเราแต่งหน้าไม่เกินสิบครั้งด้วยซ้ำอ่าค่ะ

ขนาดไปมหา'ลัยไปเดินห้างยังไม่แต่ง แต่สิ่งที่พกติดตัวเอาไว้ที่คิดว่าเป็นเครื่องสำอางอย่างเดียวคือลิปมันค่ะ
แบบว่าทากันปากแห้งช่วงกลางวันเฉยๆค่ะ สภาพหน้าตาตัวเองตอนส่องกระจกเป็นไง ยอมรับว่าชอบนอนดึก
ขอบตาเลยแอบคล้ำๆบ้างเวลาอยู่ที่มืด เฉพาะในที่มืดนะจะเห็นว่าขอบตาดำ แต่อยู่ที่แจ้งๆกลางวันจะไม่เห็น

ครีมเคริมอะไรเราก็ไม่ใช้แบบใครเค้านะ เราเป็นจำพวกใช้ผลิตภัณฑ์ง่ายๆ อย่างล้างหน้าก็ใช้แค่สบู่มะขามถูกๆ
อาบน้ำเสร็จก็ทาโลชั่นตามแขนตามขา เราเป็นคนผิวหน้าไม่มีปัญหาด้วยล่ะมั้ง ไม่มีสิวไม่มีอะไร นานๆทีจะขึ้น
แล้วเวลาสิวขึ้นนะเราก็จะชอบไม่ใส่ใจอ่าค่ะ ปล่อยผ่านไปเฉยๆเลย เพราะเรารู้ว่ามันจะยุบหายไปเองในไม่กี่วัน

รวมๆแล้วไม่แต่งหน้าเลยนั่นแหละค่ะในชีวิตประจำวัน ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมตัวเองไม่ค่อยใส่ใจเรื่องพวกนี้
แอบคิดเล่นๆประมาณว่าขนาดมนุษย์ยุคหินเค้าไม่แต่งหน้ายังอยู่ได้ นับประสาอะไรกับเรา ฮ่าๆๆ คิดแล้วขำ
เราเคยถามแฟนอยู่บ่อยๆว่าหัดแต่งหน้าไปโน่นไปนี่บ้างดีไหม เจ้าตัวเค้าจะค้านเราประจำเลยว่าอย่าแต่งนะ

ไม่เห็นต้องแต่งเลยอะไรทำนองนี้ เราเลยอยากรู้ว่าใครเป็นประเภทเดียวกับเราบ้างไหมคะ เพราะปกติทุกวัน
เรามักจะเห็นใครเค้าแต่งหน้าเดินสวยๆกันหมด คือมันจะแปลกๆมั้ยอ่าคะในมุมมองใครต่อใครที่หน้าสดเสมอ
ปล.เอ้อ...เกือบลืม...ส่วนต้นทุนหน้าตาเรา ไม่ขอพูดว่าสวยดีกว่าค่ะ ไม่กล้า แค่คำว่าโอเคดีกว่าเนาะ แหะๆๆ