คืออย่าเพิ่งว่าๆเรางมงายนะคะ พยามบอกตัวเองตลอดว่าผีมันไม่มีจริง แค่เชื่อเรื่องบาปบุญแค่นั้น ส่วนตัวทำงานไอทีที่สิงคโปร์ เริ่มสวดมนต์ก่อนนอนตั้งแต่อายุ 14 15 ปี แรกๆก็สวดบทง่ายๆแบบที่โรงเรียนสอน และก็เริ่มเห็นอะไรแปลกๆ เช่นเห็นคนรู้จักที่เพิ่งเสียไปข้างถนน ขณะที่เรานั่งหลังรถกะบะเพื่อนตอนกำลังไปเที่ยวกัน เห็นมาตลอดทางคือเขาโผล่มายืนข้างทางเป็นระยะๆ จนเรารู้สึกไม่ดีเลยบอกเพื่อนขอลงก่อนแล้วโทรให้แม่มารับ ตอนนั้นดึกเท่าไหร่จำไม่ได้ พอเช้ามาถึงรู้ว่ารถคันนั้นขับไปซักพักรถพลิกคว่ำ เพื่อนที่ขับตาย เพื่อนที่นั่งท้ายกะบะมาด้วยกันกับเราเจ็บระนาว ส่วนเพื่อนที่ลงตามเรามาคือรอด อันนี้คร่าวๆที่จำได้ และก็มีเรื่องอะไรแปลกๆแบบนี้มาตลอดตั้งแต่เริ่มสวดมนต์ แต่เราไม่ได้บอกใครมาก บอกแต่แม่กับคนสนิทๆกัน กลัวหาว่าเราเพ้อเจ้อ

มาเข้าเรื่อง หลังจากแม่เสียเมื่อ 10 กว่าปีก่อน ก็เริ่มสวดบทที่ยากขึ้นอย่าง พาหุงฯ, มหากาฯ, ชินบัญชร และปิดท้ายด้วยแผ่เมตตากับแผ่ส่วนกุศล  ถามว่าทำไมถึงสวด เพราะเขาบอกว่าสวดแล้วดีก็สวด ไม่ได้คิดอะไร แต่ทุกครั้งที่สวด ไม่ว่าจะอยู่ไทยหรืออยู่ต่างประเทศ พอมาถึงบท พาหุงฯ, มหากาฯ, ชินบัญชร จะมีเสียงในห้อง นอกห้อง กึกๆกักๆ หน้าต่าง ปึกๆปักๆตลอด จนสวดจบก็จะเงียบไป เป็บแบบนี้ตลอดโดยเฉพาะเวลาที่ไปนอนตามโรงแรม และเรื่องแปลกๆแบบนี้เจอจนคิดว่ามันเป็นปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือเรื่องโดนผีอำ ไม่หลับค่ะ เป็นคนหลับยากตื่นง่าย ทุกครั้งมั่นใจว่าไม่หลับแต่ขยับไม่ได้ และทุกครั้งที่เจอก็จะสวดชินบัญชร เพียงแค่เริ่มสวด พวกเขาก็จะหายไป แล้วเราก็จะขยับได้แต่เหนื่อยมาก เคยมีครั้งนึงไปเยอรมันเมื่อปลายปีที่แล้ว เราไปเที่ยวปราสาทแล้วปากไม่ดีเองค่ะ ไปว่าผู้หญิงในภาพๆนึงว่าไม่สวยอะคนนี้ อีกคนสวยกว่า(ปากน่าตบมาก) พอคืนนั้นกลับมานอน ยังไม่ทันจะหลับก็รู้สึกขยับตัวไม่ได้แล้วเห็นผู้หญิงคนนั้นที่ปลายเตียง นางเอื้อมมือมาจับที่คางเราแล้วบีบแรงมาก แล้วบิดหัวเราไปทางขวากดกับหมอน เหมือนจะพยามหักคอเรา เราขยับตัวไม่ได้พยามเรียกเพื่อน แต่เสียงเราเหมือนถูกดูดหายไปในอากาศ เราเลยตั้งสติ สวดชินบัญชร แล้วเราก็เห็นแสงสีทองแว่บออกมา แล้วนางก็กระเดนถอยกลับไปที่ปลายเตียง แล้วนางก็มองมาที่เราแบบแค้นมาก แล้วเดินหายไปทางประตูห้อง พอขยับได้เราเหงื่อแตก เหนื่อยมาก ได้แต่ถามตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้น ผีหลอกหรอ อันนี้แค่ยกตัวอย่างนะคะ จริงๆมันเจออะไรแปลกๆแบบนี้เยอะมาก จนมาเมื่อคืนนี้ก็โดนผีอำอีก

เพื่อนที่เช่าบ้านด้วยกันเป็นคนอินเดียและอินโดนีเซีย(เป็นกัปตัน) เขาบอกว่าคืนไหนที่เราเข้างาน ที่บ้านเหมือนจะมีคนมาทำอะไรที่ห้องนั่งเล่น มีเสียงกุกๆกักๆ คนลากเก้าอี้ตลอดทั้งคืน แต่พอออกมาก็ไม่มีใคร  แต่ถ้าคืนไหนที่เราอยู่ เสียงแบบนี้จะมีแค่ช่วงที่เราสวดมนต์แล้วจะหายไป เพื่อนร่วมบ้านขอให้เราเลิกสวดมนต์ เขาบอกไม่รู้ว่าเกี่ยวกันไม๊ แต่เหมือนยิ่งเราสวดเหมือนยิ่งดึงดูดอะไรพวกนี้เข้ามา เขากลัว เราจะทำไงดีค่ะ ควรเลิกสวดจริงๆไม๊ เครียดนะเนี้ยะ กลัวคนจะหาว่างมงายเพ้อเจ้อ บอกตัวเองตลอดว่าผีไม่มีจริง ทุกอย่างแค่บาปบุญ ตายไปก็จบ แต่เจอแบบนี้ก็หาเหตุผลไม่ได้เหมือนกัน ใครเคยมีประสบการณ์แนะนำหน่อยค่ะ ว่าเราควรจะเชื่อเพื่อนแล้วเลิกสวดมนต์ดีไม๊ เหนื่อยนะคะ จะนอนแล้วต้องมารบกับผี เพลียแย่แล้วยังต้องมาทำงานต่ออีก ใครไม่เป็นแบบเราไม่รู้หรอกค่ะ อนาถชีวิต ต้องมาตั้งกระทู้ถามเรื่องสู้ผีในพันทิพ T-T