นี้คือกระทู้เเรกของเรา เราจะไม่บอกชื่อนะ เราอยู่ชั้นม.ปลาย มีแฟนเปนรุ่นพี่ซึ่งอยู่ม.ปลายด้วยกัน ตอนเราคบกันเราก็บอกแม่แหละ เพราะเวลาเรามีแฟนเราก็จะบอกแม่ แม่เปนคนที่เข้าใจเรา เพราะแม่ก็อายุยังไม่เยอะเลยเข้าใจวุยรุ่น ปกติเรามีไรเราก็จะปรึกษาาแม่ตลอด คนนี้ก็เหมือนเดิมเราก็บอกแม่ ช่วงแรกๆแม่ก็ไม่ค่อยชอบพี่แกหรอก แต่แม่ก็ไม่ได้ห้ามให้เราคบกัน เรากับแฟนก็เริ่มคบกันนานสนิทกันมากขึ้นๆเลย พี่แกก็จะมาหาเราบ่อยๆช่วงปิดเทอม อ่อตอนนั้นเราคบกันได้ประมาณ 6 เดือนแล้ว
เข้าเรื่องเลยนะ วันนั้นพ่อแม่เราไม่อยู่ พี่แกก็มาหาเรา เราก็นั่งเล่กวนกันอยู่บนโซฟา แล้วป้าเราก็เข้ามาในในสภาพที่พี่แกนอนตักเรา ยอมรับว่าตอนนั้นเราสติหลุดมาก แต่ป้าแกก็ไม่พูดไร ในใจก็คิดแหละว่าแกต้องไปบอกแม่ แล้วก็บอกจริงๆ พ่อกับแม่เราโกรธมากๆ ว่าแกไม่ให้เกียรติเราและพ่อแม่เรา แม่เราเสียใจมาก เราเองก็เสียใจเหมือนกัน แม่เด็ดขาดกับเราคือให้เราไปเลิกกับพี่แก ตอนนั้นคือรู้สึกผิดมาก คิดว่าจะได้เลิกกับพี่แกจริงๆ  เย็นมาเราเลยคุยกับพี่แกเรื่องนี้แต่เรายังไม่ได้บอกเลิกพี่แก พอถึงวันที่ครบรอบ7เดือนพอดี พี่แกก็มาหาเราที่รร.เพราะวันนั้นที่รร.มีงานด้วย พี่แกก็รู้เเหละว่าพ่อแม่ให้เลิกกัน แต่แกไม่ยอม  เราเลยถามว่าพี่แกจะรับสภาพแบบนี้ไหวเหรอ ที่ต้องแอบคบกัน พี่แกโอเค
ยอมรับว่าวันแรกที่เปนเรื่องเราก็คิดจะบอกเลิกแกจริงๆ แต่พอได้มาเห็นหน้าแกคือเราทำไม่ได้จริงๆ เราเลยต้องแอบคบกับพี่แกต่อ เราก็เจอกันเรื่อยๆ จนวันนึงพ่อเรามาเหนเรากับพี่แก พ่อกับแม่เลยรู้ว่าเรายังคบกันอยู่ เรากับพ่อแม่เลยต้องได้คุยกันอีกครั้ง แม่ก็เสียใจที่เราโกหกแก เราเองก็เสียใจ แม่ก็ยังยืนยันคำเดิมว่ายังไงเราก็ต้องเลิกกับพี่แก แม่เราให้เวลาเรา1 เดือนในการจัดการเรื่องนี้ ตอนแรกเราก็ลังเลนะว่าจะบอกเลิกแกเลยมั้ย แต่คือตอนนั้นก็รักแกมากๆไปแล้วอ้ะเเล้วแกก็ดีกับเรามาก เราเลยคิดว่าเราน่าจะใช้เวลา1เดือนทำให้แกมีความสุข โดยที่เราก็ไม่ได้บอกแกนะว่าอีก1 เดือนข้างหน้าเนี้ยเราต้องเลิก เราพยายามทำดีกับแก พยายามทำให้พี่แกมีความสุข เรามีความสุขมาก แต่ก็จะมีอีกอารมณ์นึงมาตัด ว่าเนี้ยอีกไม่กี่วันข้างหน้าเราจะบอกแกยังไง
วันนึงพี่แกก็ถามเราว่า เราคิดว่าแม่เราจะรู้มั้ยว่าเรายังคุยกันอยู่ เราก็ตอบไปว่า"คนเป็นแม่ก็ต้องรู้อยู่แล้วแหละ" พี่แกก็ดีใจว่าแม่รู้แล้วแม่ก็ไม่ว่าอะไรพี่แกก็บอกว่า "รึว่าแม่ยอมให้เราคบกันแล้ว" ตอนนั้นคือเราไปไม่เปน เราไม่รู้จะบอกแกว่ายังไง ถ้าเราบอกไปเราก็กลัวว่าเวลาที่เหลือเราจะไม่มีความสุขก็จะคิดแค่วันที่เลิกกัน เราเลยยอมที่จะรับรู้อยู่คนเดียวดีกว่า  อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันครบรอบ 1 เดือนที่แม่ให้เวลาเราแล้ว เราไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไง ไม่รู้จะบอกแกยังไง อีกอย่างเราไม่อยากบอกว่าพ่อแม่เราบังคับให้เลิก เรากลัวพี่แกจะเกลียดพ่อแม่เรา เราจะทำยังไงดี เราไม่มีเหตุผลที่จะบอกเลิกพี่แกเลย แล้วเราก็ไม่อยากโกหกพ่อแม่อีกแล้วด้วย