จุดเริ่มต้นของกระทู้นี้ เกิดจาก จขกท เป็นคนหนึ่งที่ชอบไปเที่ยวเกาะเสม็ดครับ ถึงแม้ไม่เคยไปจนถือว่าบ่อยมาก แต่ก็มีความทรงจำดีๆ กับเกาะนี้มาตลอด
ปกติ..เวลานอนที่เกาะเสม็ด.. ก็จะวน ๆ ไปนอนพักตามอ่าวต่าง ๆ แต่ส่วนใหญ่ จะเป็นอ่าวที่มีคนพักเยอะหน่อย เพราะ ครอบครัวต้องการอยู่ในที่ไม่เปลี่ยวเกินไป
มีคราวนึง ร่วมสิบปีก่อน ได้มีโอกาสไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ และ ได้นอน ที่อ่าวกิ่ว นานมากแล้วครับ แม้แต่ชื่อที่พัก ยังจำไม่ได้ว่าพักที่ไหน แต่จำได้ว่ามีที่พัก เล็ก ๆ ที่เดียว และ ตอนไปช่วงนั้นตรงกับช่วงหยุดยาวพอดี ที่พักเต็มหมด (สมัยก่อน ยังไม่มี online booking แบบทุกวันนี้ ..นานมาก) สุดท้ายได้ไปกางเต้นท์นอนที่อ่าวกิ่ว... เสียเงินไม่กี่ร้อยบาท
ประทับใจสุด ๆ
ด้วยความที่อ่าวกิ่ว ไม่พลุกพล่าน มีหาดเล็ก ๆ และ เดินเชื่อมสองฝั่ง ระหว่างอ่าวกิ่วใน และ อ่าวกิ่วนอก ได้ ดูได้ทั้งพระอาทิตย์ขึ้น และ ตก.. ในสถานที่ใกล้เคียงกัน.. ยังจำฝังใจได้ทุกวันนี้ แต่ด้วยความที่หาดเล็กๆ และ ไม่มีกิจกรรมอะไรทำ เลยไม่คิดจะพาครอบครัวไปพักที่นี่..
แต่ วันนี้ได้กลับมาเสม็ดอีกครั้ง อารมณ์ก็เหมือนเดิม คือพักที่อ่าวใหญ่ ๆ แต่คราวนี้ ขอไปเที่ยวอ่าวกิ่วหน่อยนะ คิดถึงมาก อยากไปดูบรรยากาศ อีกสักรอบ..
ตัดสินใจเดินเท้าออกจากวงเดือน ผ่านไปตามถนน ที่เดิมเป็นลูกรัง ถนนที่เดิมเคยขี่มอร์เตอร์ไซค์ลุยโคลนแดงไปตามอ่าวต่าง ๆ ใครขี่ไม่แข็ง ไม่รอดแน่นอน.. ตอนนี้กลายเป็นถนนซีเมนต์ตลอดทาง .. อ่ะ ก็ดี จะได้เดินทางปลอดภัย สะดวกกว่าแต่ก่อน .. ผ่านอ่าวลุงดำ อ่าวหวาย...จุดชมวิว ก็เพลินดี..
สุดท้าย ป้ายบอกระยะทาง ว่า อีกไม่นานลงเนินนี้ไป จะถึงอ่าวกิ่วแล้ว..ดีใจมาก อยากเจอ บรรยากาศเก่า ๆ ที่เคยเจอ..
เริ่มมีรั้วไม้กั้น มีรถหกล้อขนาดใหญ่.. เอ๊ะ แปลกไป ..ต้นไม้ข้างทาง เริ่มเป็นต้นไม้ที่ถูกตัดแต่งมาก เพื่อจัดสวน.. แล้วก็ผ่านรีสอร์ทขนาดใหญ่.. ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ( แต่มันก็หลายปีมากแล้ว ที่เคยผ่านไปล่าสุด ) จนเดินผ่านรีสอร์ทไป.. ขึ้นเนินเขาอีกรอบ ป้ายบอกทาง ชี้ว่าไปอ่าวปะการัง...เอ๊ะ ยังไง
เปิด google map เช็คสถานที่ มันบอกว่าเราเดินผ่านอ่าวกิ่วไปแล้ว ...
เดินย้อนกลับไป เจอพนักงาน หน้ารีสอร์ท ก็เลยได้ความว่า ตรงที่รีสอร์ทนี้แหละ คืออ่าวกิ่ว .. และ ไม่อนุญาต ให้คนภายนอกเข้า นอกจากแขกที่พัก..
เสียใจสุดๆ ได้แต่เหลือบมองหาด ผ่านประตูรั้วเข้าไป.. เค้าโครงอ่าวกิ่วใน ที่เชื่อมกับอ่าวกิ่วนอก ไม่เหลือเลยแม้แต่น้อย ... ชายหาด และ ทางเดินเล็ก ๆ ที่เคยเชื่อมถึงกัน ถูกถนนคอนกรีตตัดผ่านกลาง และ สภาพแวดล้อมที่ถูกทำลายไม่เหลือเค้าเดิมของอ่าวกิ่วเลย.. ถ้าใครเคยไปอ่าวกิ่วสภาพเดิม จะรู้ว่าเสน่ของอ่าวกิ่ว มันคือ ตรงนี้..
ส่วนสภาพหาดนั้น .. เห็นไม่ชัดเจน ว่าเปลี่ยนไปอย่างไร.. เพราะไม่อนุญาตให้เข้า...
ด้วยความเสียดาย รีบกลับมาที่พัก และค้นหาว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับอ่าวกิ่ว... ก็พบเจอกระทู้นี้
http://topicstock.ppantip.com/blueplanet/topicstock/2006/01/E4009083/E4009083.html
แสดงว่า เวลาที่เกิดส่งก่อสร้างนี้ ถึงจะผ่านมาร่วม 10 ปี.. แต่ก็ยังไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงกับรีสอร์ทนั้น และสภาพโดยรวมของอ่าวกิ่ว...ทั้งที่ตั้งอยู่กลางอุทยานแห่งชาติ ..
ตอนนี้ก็ได้แต่ทำใจ ว่าคงไม่มีโอกาสเห็นอ่าวกิ่วที่เคยเห็นอีกแล้ว ...
แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่า .. ชาวเขาบนภูทับเบิก ก็ยังถูกรื้อถอนได้.. หรือว่าการก่อสร้างนี้ถูกกฎหมาย ?
ถามครับ.. ว่าเราจะเรียกร้อง ร้องเรียนกับหน่วยงานใดได้บ้าง.. ไม่อยากให้ธรรมชาติถูกทำลายไปมากกว่านี้จริงๆ..
ปล. ส่วนตัว ความทรงจำ กับเกาะเสม็ดส่วนตัวคราวนี้..เสียหายไปมาก.. มันไม่ค่อยรู้สึก ว่า อยากจะกลับมาเยือนที่นี้อีกสักครั้งในอนาคตอันใกล้นี้เลย..
อ่าวกิ่ว เกาะเสม็ด... ความงามที่ไม่มีวันย้อนกลับ ???
ปกติ..เวลานอนที่เกาะเสม็ด.. ก็จะวน ๆ ไปนอนพักตามอ่าวต่าง ๆ แต่ส่วนใหญ่ จะเป็นอ่าวที่มีคนพักเยอะหน่อย เพราะ ครอบครัวต้องการอยู่ในที่ไม่เปลี่ยวเกินไป
มีคราวนึง ร่วมสิบปีก่อน ได้มีโอกาสไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ และ ได้นอน ที่อ่าวกิ่ว นานมากแล้วครับ แม้แต่ชื่อที่พัก ยังจำไม่ได้ว่าพักที่ไหน แต่จำได้ว่ามีที่พัก เล็ก ๆ ที่เดียว และ ตอนไปช่วงนั้นตรงกับช่วงหยุดยาวพอดี ที่พักเต็มหมด (สมัยก่อน ยังไม่มี online booking แบบทุกวันนี้ ..นานมาก) สุดท้ายได้ไปกางเต้นท์นอนที่อ่าวกิ่ว... เสียเงินไม่กี่ร้อยบาท
ประทับใจสุด ๆ
ด้วยความที่อ่าวกิ่ว ไม่พลุกพล่าน มีหาดเล็ก ๆ และ เดินเชื่อมสองฝั่ง ระหว่างอ่าวกิ่วใน และ อ่าวกิ่วนอก ได้ ดูได้ทั้งพระอาทิตย์ขึ้น และ ตก.. ในสถานที่ใกล้เคียงกัน.. ยังจำฝังใจได้ทุกวันนี้ แต่ด้วยความที่หาดเล็กๆ และ ไม่มีกิจกรรมอะไรทำ เลยไม่คิดจะพาครอบครัวไปพักที่นี่..
แต่ วันนี้ได้กลับมาเสม็ดอีกครั้ง อารมณ์ก็เหมือนเดิม คือพักที่อ่าวใหญ่ ๆ แต่คราวนี้ ขอไปเที่ยวอ่าวกิ่วหน่อยนะ คิดถึงมาก อยากไปดูบรรยากาศ อีกสักรอบ..
ตัดสินใจเดินเท้าออกจากวงเดือน ผ่านไปตามถนน ที่เดิมเป็นลูกรัง ถนนที่เดิมเคยขี่มอร์เตอร์ไซค์ลุยโคลนแดงไปตามอ่าวต่าง ๆ ใครขี่ไม่แข็ง ไม่รอดแน่นอน.. ตอนนี้กลายเป็นถนนซีเมนต์ตลอดทาง .. อ่ะ ก็ดี จะได้เดินทางปลอดภัย สะดวกกว่าแต่ก่อน .. ผ่านอ่าวลุงดำ อ่าวหวาย...จุดชมวิว ก็เพลินดี..
สุดท้าย ป้ายบอกระยะทาง ว่า อีกไม่นานลงเนินนี้ไป จะถึงอ่าวกิ่วแล้ว..ดีใจมาก อยากเจอ บรรยากาศเก่า ๆ ที่เคยเจอ..
เริ่มมีรั้วไม้กั้น มีรถหกล้อขนาดใหญ่.. เอ๊ะ แปลกไป ..ต้นไม้ข้างทาง เริ่มเป็นต้นไม้ที่ถูกตัดแต่งมาก เพื่อจัดสวน.. แล้วก็ผ่านรีสอร์ทขนาดใหญ่.. ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ( แต่มันก็หลายปีมากแล้ว ที่เคยผ่านไปล่าสุด ) จนเดินผ่านรีสอร์ทไป.. ขึ้นเนินเขาอีกรอบ ป้ายบอกทาง ชี้ว่าไปอ่าวปะการัง...เอ๊ะ ยังไง
เปิด google map เช็คสถานที่ มันบอกว่าเราเดินผ่านอ่าวกิ่วไปแล้ว ...
เดินย้อนกลับไป เจอพนักงาน หน้ารีสอร์ท ก็เลยได้ความว่า ตรงที่รีสอร์ทนี้แหละ คืออ่าวกิ่ว .. และ ไม่อนุญาต ให้คนภายนอกเข้า นอกจากแขกที่พัก..
เสียใจสุดๆ ได้แต่เหลือบมองหาด ผ่านประตูรั้วเข้าไป.. เค้าโครงอ่าวกิ่วใน ที่เชื่อมกับอ่าวกิ่วนอก ไม่เหลือเลยแม้แต่น้อย ... ชายหาด และ ทางเดินเล็ก ๆ ที่เคยเชื่อมถึงกัน ถูกถนนคอนกรีตตัดผ่านกลาง และ สภาพแวดล้อมที่ถูกทำลายไม่เหลือเค้าเดิมของอ่าวกิ่วเลย.. ถ้าใครเคยไปอ่าวกิ่วสภาพเดิม จะรู้ว่าเสน่ของอ่าวกิ่ว มันคือ ตรงนี้..
ส่วนสภาพหาดนั้น .. เห็นไม่ชัดเจน ว่าเปลี่ยนไปอย่างไร.. เพราะไม่อนุญาตให้เข้า...
ด้วยความเสียดาย รีบกลับมาที่พัก และค้นหาว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับอ่าวกิ่ว... ก็พบเจอกระทู้นี้
http://topicstock.ppantip.com/blueplanet/topicstock/2006/01/E4009083/E4009083.html
แสดงว่า เวลาที่เกิดส่งก่อสร้างนี้ ถึงจะผ่านมาร่วม 10 ปี.. แต่ก็ยังไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงกับรีสอร์ทนั้น และสภาพโดยรวมของอ่าวกิ่ว...ทั้งที่ตั้งอยู่กลางอุทยานแห่งชาติ ..
ตอนนี้ก็ได้แต่ทำใจ ว่าคงไม่มีโอกาสเห็นอ่าวกิ่วที่เคยเห็นอีกแล้ว ...
แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่า .. ชาวเขาบนภูทับเบิก ก็ยังถูกรื้อถอนได้.. หรือว่าการก่อสร้างนี้ถูกกฎหมาย ?
ถามครับ.. ว่าเราจะเรียกร้อง ร้องเรียนกับหน่วยงานใดได้บ้าง.. ไม่อยากให้ธรรมชาติถูกทำลายไปมากกว่านี้จริงๆ..
ปล. ส่วนตัว ความทรงจำ กับเกาะเสม็ดส่วนตัวคราวนี้..เสียหายไปมาก.. มันไม่ค่อยรู้สึก ว่า อยากจะกลับมาเยือนที่นี้อีกสักครั้งในอนาคตอันใกล้นี้เลย..