ภาพในหัวของฉัน คือ "ฉันจะนั่งบนหินสวยๆ ให้คลื่นซัดเบาๆ เป็นดังนางเงือกน้อยแห่งท้องทะเลอันดามัน  เพราะมือถือก็ไม่ใช่รุ่นกันน้ำด้วย..."

ทันใดนั้น คลื่นยักษ์ซัดฉันจนตัวแทบปลิว!!!! สิ่งที่ฉันทำได้คือวิ่งไปเช็ดมือถืออย่างไม่คิดชีวิต!!!โชคดีของฉันยังกดถ่ายภาพทัน  เฮ้อ.....



ภาพนี้จึงไม่อยากให้ใครเลียนแบบ ถ้าจะเลียนแบบให้หาซองกันน้ำแทนจะดีกว่า....

เอาล่ะ!!!! ได้เห็นภาพผลงาน Selfie สุด Shock แล้ว คราวนี้ฉันขอเข้าเรื่องเพื่อพาสาวๆ ไปเซลฟี่แบบที่ชะนีทุกคนทำได้ดีกว่าค่ะ...




ความฝันของผู้หญิงทุกคน..
ฉันเชื่อว่า.....การได้ใส่ชุดว่ายน้ำถ่ายกับทะเลสวยๆ ต้องเป็น 1 ในนั้น...

ฉันก็เช่นกัน



จนอายุผ่านเลยมาจนแล้วจนรอด ก็ยังไม่มั่นหน้า...ที่จะทำสักที

บางคนไม่มั่นใจในเซลลูไลท์ที่ต้นขา
บางคนไม่มั่นใจในใต้วงแขน
บางคนไม่มั่นใจในพุงน้อยๆของตัวเอง
(ฉันด้วย!!)

การใส่ชุดว่ายน้ำจึงเป็นความฝันอันเลือนลาง...และแทนที่ด้วยผ้าถุงแล้วตีโป่งเอาดีกว่า


แต่ถ้าหากว่าคุณเลือกจะทำฝันให้ได้ล่ะ.....
นั่นคือ........
เลือกที่จะเที่ยวคนเดียว และถ่ายภาพด้วยตัวเอง คงจะดีไม่น้อย...จริงมั้ย? หึหึหึ


เพราะที่แน่ๆจะไม่มีช่างภาพหนุ่มคนไหนได้เห็นพุง!!!! เซลลูไลท์!!! แล้วไปเม้าท์ให้คุณได้อับอายอย่างต่อเนื่อง

เพราะคุณจะเป็นทั้งนางแบบและยังเป็นช่างภาพด้วยตัวของคุณเอง.....หึหึหึหึ

แค่นี้ก็รอดจากคำนินทาของคนรู้จักแล้ว เย้!!!!

ฉันเป็นคนเดิมทั้งต่อหน้าและลับหลัง

กระทู้นี้จึงเกิดมาเพื่อสาวขี้อายทุกคน!!!

ดังนั้น  เที่ยวทะเลทั้งที Selfie แบบไหนให้เหมือนมีคนถ่ายให้ ตามฉันมาเลย!!!!


เดี๋ยวๆๆๆ นี่สระว่ายน้ำ!!!!!


เบื้องหลังแห่งความสำเร็จ


"ฉันขออนุญาตออกตัวก่อนนะคะว่า ฉันไม่ใช่ช่างภาพ ฉันไม่มีอุปกรณ์ที่แตกต่างจากผู้หญิงที่ชอบถ่ายเซลฟี่คนอื่น และฉันอาจจะมีน้อยกว่าคนอื่นด้วยซ้ำ เพราะฉันมีแค่กล้องตัวโชว์เก่าๆที่ซื้อมาในราคา 10,450 บาท พร้อมเลนส์ Kit ที่ติดมาเท่านั้น

และช่วงที่ฉันไปเป็นช่วงมรสุมของภูเก็ต ฉันต้องถ่ายสู้ฝน ซึ่งเป็นอุปสรรคใหญ่ในการถ่ายภาพ ดังนั้น กล้องและมือถือของฉันเปียกตลอดเวลา จนหน้าเลนส์เบลอไปหมด หากคุณภาพของภาพอาจไม่ถูกใจ หรือภาพไม่สวยสักเท่าไร ต้องขออภัยล่วงหน้าค่ะ ฉันแค่เห็นว่า คนไทยชอบไปทะเล ถ้าได้ภาพทะเลที่ถ่ายเองได้คงดีไม่น้อย แถมไปทะเลส่วนใหญ่ก็มีโอกาสเจอมรสุมโดยเฉพาะช่วงนี้  ถ้าเราไม่ท้อใจและเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส เราก็จะสามารถได้ภาพสวยเช่นกัน ฉันจึงคิดว่า มันน่าจะมีประโยชน์ต่อสาวไทยหลายคน..."




หาดไม้ขาว
เฮ้อ...การถ่ายภาพครั้งนี้ช่างเป็นมรสุมในชีวิตฉันเหลือเกิน เพราะเป็นช่วงมรสุมของภูเก็ตจึงไม่มีเครื่องบินลงค่ะ ฉันจึงนั่งตากฝนท้อใจมาก
ฉะนั้น อย่าดูหน้าเลยนะคะ ดูภาพรวมแล้วกันค่ะ



คำเตือน

*กระทู้นี้สำหรับชะนีขี้อายเท่านั้น ชุดว่ายน้ำจึงไม่โป๊ และไม่มีความเซ็กซี่ใดใด(หมายถึงตัวฉัน)  ดังนั้น ต่ำกว่า 18 ก็ดูได้ แต่ไม่ดูก็ดีจะได้ไม่ฝันร้ายค่ะ
**ทริปนี้ฉันมีเพื่อนสาวอีก 1 คน โดยนางทำหน้าที่ถ่ายภาพเบื้องหลังการเซลฟี่ของฉันเท่านั้น "ทุกภาพคือการทดลองเซลฟี่ของฉันทั้งหมด"
***ขออภัยสำหรับหนุ่มๆที่พลาดกดเข้ามา แล้วอาจทำให้ผิดหวังในความเซ็กซี่ที่บางเบาราวกับผงชูรสในอาหารคลีน!!!
****ภาพส่วนใหญ่ใช้แอพ Snapseed ค่ะ บางทีท้องฟ้าที่หม่นไร้แสงขนาดนี้ เราต้องมีตัวช่วยค่ะ!!!

อุปกรณ์

1.กล้องที่สามารถต่อ wifi กับมือถือได้
2.ไม้เซลฟี่
3.ชุดว่ายน้ำที่คุณใส่แล้วมั่นใจ "ย้ำว่าใส่แล้วมั่นใจ"



หาดกะตะ

ถ้าคุณรู้สึกใส่แล้วไม่สบายใจ ให้หาเอวสูงมาใส่ จะช่วยทำให้คุณอุ่นใจได้มาก ส่วนท่อนบนคุณอาจเลือกแบบที่มีระบายเบาๆ และเป็นเกาะอกไม่เว้าลงไป

ถ้าคุณมั่นใจในตัวเองว่า...ฉันใส่อะไรก็สวย งั้นขอเชิญคุณไปเซลฟี่ได้เลยด้วยกฏ 4 ข้อดังนี้



เอิ่ม....น้องสาวฉันเอง...นางมั่นใจสุดๆ...กับผ้าถุง



กฏข้อที่ 1 พึงหนีห่างจากสังคมส่วนใหญ่....



เพราะในความเป็นจริง!!! คนเดินเบียดเสียดกันจนน่าผิดหวังราวกับตลาดนัดมือสอง!!!
ดังนั้น ยิ่งคนเยอะเท่าไร การเซลฟี่ยิ่งเป็นไปด้วยความยากลำบาก...
ฉะนั้น คุณจงเลิกต่อคิวกันเพื่อถ่ายกับป้ายสถานที่ หรือเวลาไปเที่ยวจะต้องกำหนดกฏเกณฑ์ให้ตัวเอง ว่าฉันจะต้องไปสถานที่ที่เป็นแลนด์มาร์ค 80 ที่ของภูเก็ตให้ครบ!!!!

ยกตัวอย่างเช่น หาดยะนุ้ย...ที่นี่คือหาดไม่ขึ้นชื่อเหมือนหาดอื่นๆของภูเก็ต แต่ฉันกลับชอบที่นี่ที่สุด...เพราะความเงียบ ไม่เหมือนใคร แต่มีเสน่ห์น่าค้นหา

นี่คือนางแบบ และช่างภาพ ส่วนนั่นคือ กล้องของฉัน....
ดูการวางไม้เซลฟี่นะคะ
จะได้ภาพ.....แบบนี้

กฏข้อที่ 2  เอาไม้เซลฟี่ปักทรายไปไม่รอช้า



การถ่ายริมทะเล เป็นการเซลฟี่ที่ง่ายที่สุด!!!!
โดยการใช้ไม้เซลฟี่ปักทราย จบ!!
แต่การครีเอทให้ภาพนั้นมีเรื่องราวอาจยากว่า ฉะนั้นจึงขึ้นอยู่กับจินตนาการของแต่ละบุคคลค่ะ

"สวัสดีทุกคน ฉันเอาลูกโป่งมาฝาก"

หาดกะรน
แม้คนจะพลุกพล่านไปหน่อย แต่เราก็สามารถสร้างสรรค์ภาพให้สดใสได้เช่นกัน เสื้อสีสดจนสะท้อนน้ำทะเลของฉันเกิดมาเพื่อบอลลูนลูกนี้จริงๆ




กฏข้อที่ 3 ต่อ Wifi กล้องเข้ามือถืออย่าลีลา

(ช่วงมรสุมลมแรงแบบนี้  เดี๋ยวผมฟู ป้องกันสักหน่อย)

เพราะบางทีก็มีอุปสรรคมากมายกว่าเราจะสามารถต่อ Wifi สำเร็จ โดยเฉพาะช่วงที่ฉันมาคือช่วงมรสุมเข้า กล้องต้องเปียกน้ำ มือถือก็เปียกน้ำ ทำให้ระบบรวนไปหมด บางทีถ่ายก็ไม่บันทึก ภาพค้าง จอขึ้นไอน้ำ สารพัดปัญหา การได้ภาพสักภาพก็ยากแล้ว การได้ภาพสวยจึงยากยิ่งกว่า !!!


เจ้านี้ก็อุปสรรคของฉัน แต่คงเป็นอุปสรรคที่น่ารักที่สุดในโลก ไปหาหนุ่มหล่อนามว่า "จิมมี่" ตัวนี้ได้ที่หาดสุรินทร์ จ.ภูเก็ตค่ะ


ฉะนั้น อย่ามัวลีลา ฟ้าฝนหยุดตกทันใด รีบต่อ wifi แล้วถ่ายให้ไวเลยค่ะ!!!!


มาที่อีกหนึ่งอุปสรรคที่นอกจากมรสุม....นั่นก็คือ คน!!!!!!!


เอิ่ม.....อุปสรรคใหญ่มากจริงๆ



กฏข้อที่ 4 ทำท่าว่า "โชคดีที่ได้มาสุดๆ แม้จะพายุมรสุมโหมกระหน่ำ!!!"






ความมั่นใจของแววตาและใบหน้า จะช่วยดึงความสนใจจากพุง เซลลูไลท์และท่อนขาใหญ่ๆได้เป็นอย่างดี เชื่อฉัน!!!






จิกกล้องเข้าไปค่ะ!!!!! แม้มือจะถือทรายไม่ธรรมชาติ แถมเล่นมือถือแบบแข็งๆ
แล้วรองเท้าด้านขวาทำไมไม่เอาออกไป แล้วจะจิกกล้องอีกนานมั้ย? พายุกำลังจะมา!!!!



ฉะนั้น ดึงพลังความมั่นใจออกสู่ใบหน้าให้มากที่สุด แล้วคุณจะชนะทุกสิ่ง!!!!



ปิดท้ายด้วย. ภาพเซลฟี่ที่ยากที่สุดของฉัน เพราะ....

1.ฉันต้องวางกล้องบนหินที่มีลมแรง
2.ฉันต้องเดินฝ่ากองหินที่ลื่น
3.ฉันต้องปะทะกับคลื่นซัดฉันอย่างแรง
4.ฉันต้องรักษามือถือของฉันไม่ให้เปียก
5.ฉันต้องปีนขึ้นไปโพสต์บนหินที่สูง ทั้งที่ฉันกลัวสูงมาก!!


คำเตือน...
ไม่จำเป็นอย่าเลียนแบบ หรือถ้าอยากเลียนแบบ ควรเป็นหาดส่วนตัวหรือมีเพื่อนเฝ้ากล้องสักคนให้อุ่นใจ



ขอบพระคุณสำหรับการติดตามนะคะ  จากกระทู้เก่า ฉันได้รับเสียงตอบรับที่ดีมาก ฉันหวังว่า....
คุณจะชอบกระทู้นี้เช่นกัน



สามารถพูดคุยและสอบถามได้ที่เฟสบุคส่วนตัวของฉัน  
https://www.facebook.com/AVASAYAKON


แล้วเจอกันใหม่นะคะ....