มาต่อกันน้ะ...
หลังจากที่มีข้อความทักมาว่า  ทักคับ...ใช่เด็กหน้าบูดคนนั้นมั้ย?
เรานี่แทบจะกระโดดไปนอนกลิ้งแถวข้างทางเลย เราเลยตอบกลับไปว่า หน้าบูดตรงไหน ไม่มี๊ ....แล้วเค้าก็ว่า บูดนั้นแหละเห็นไม่เคยยิ้ม
อึ้ยยยย! ฟินมากเวลานั้น
แต่ตลอดระยะเวลา 3 เดือน ตั้งแต่เมษา- พฤษภา เราคุยกันแค่ ทางแชท ถึงที่ทำงานจะไกล้กัน แต่เราก็ไม่ได้เจอกัน ไม่รู้ทำไมน้ะเป็นเพราะเค้าแค่ทักเฉยๆคงไม่คิดอะไรกับเราไปมากกว่าคนรุ้จักคนนึ่งแหละ เวลาเราพูดเรื่องอยากคบ เค้าก็ เงียบๆไป และชวนทะเลาะตลอด ความรู้สึกตอนนั้นแบบเราคงเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับชีวิตเค้ามากเกินไป แต่ในขณะเดียวกัน เค้าชอบทำไห้เรามีความหวัง ไห้เราคิดไปเองยุเรื่อย
....เราบอกเค้าว่าคิดถึง..เค้าตอบกลับมาว่า กอดมั้ย??
...เราถามเค้าว่ามีเเฟนมาแล้วกี่คน..เค้าตอบว่า มีน้องนี่แหละแฟนคนแรก
...ส่งเพลง  เดินด้วยกันไหมมาไห้ฟัง
....เราโพสนอยด์ๆเค้าก็เที่ยวมาเม้น
และอีกหลายๆอย่างที่ทำไห้เราเพ้อและคิดไปเองทำไห้เค้า (คง) รำคาญเราแหละ  เราเลยตัดสินใจออกมาเลิกทัก เลิกคุย เลิกทุกอย่างที่เกี่ยวกับเค้า
ตลอดเวลา 1 เดือนเราไม่คุยกับเค้าเลย ไม่ทักหา แต่ก็คอยแอบมองอยู่ห่างๆถึงบางวันเห้นแค่เพียงหลังเค้าก็อยังดี
ตอนนั้นเริ่มทำใจได้แล้วแหละ   วันนึงพี่ที่ทำงานชวนไปกินไก่ ซึ่งตอนแรกก็ไม่ไปน้ะแต่คิดๆดูก็หิวอ่ะ และนึกออกด้วยว่าเค้าจะหยุดงานทุกวัน อังคาร ก็เลยตัดสินไจไป
พอได้ไก่ ได้ที่นั่งอะไรเรียบร้อยแล้วก็จัดค้าาา กินไปคำแรกหันไปซ้ายมือ ..อีเชี๊ยยย!! นั้นไครเดินมา..