๐ อยากจะกินส้มโอและมังคุด
มาสะดุดสายฝนสนสีขาว
สายรุ้งซีทรูดูทอดยาว
กระดาษดาวสีทองละล่องลอย

๐ กามารมณ์ข่มรักสมัครเล่น
มารตีจัดเจนเล่นอ้อยส้อย
ชายช่ำชองอำลาตาสำออย    
นักบุญหงอยคอยถุงมือข้างเดียว

๐ ดอกไม้ สายลม แสงแดด
กลางฟ้าแสด แฝดสรร ตาวันเหลียว
ดุจเด็กดื้อสุดแสบแลบลิ้นเรียว
แต่กลมเกลียวเกินกว่าจะเข้าใจ...

๐ ข้าพเจ้าแต่งฉันท์ตามฉันทา
สวมถุงมือปริศนาหลบอาศัย
มืออีกข้างวางพ้นกลโลกัย
มามาดใหม่ใครต่อใคร..ทาย”ค้างคาว”

๐ **กุสุมิตลตาเวลลิตา**
คือชื่นฉันท์พรรณนาฝนฟ้าหนาว
"รั่วฟ้าลาฝัน"ดั้นเจ็ดดาว
เพียงแพรวพราวราวประดับรับธานี

๐ เหมือนถุงมือกวีมีชีวิต
พรหมลิขิตพิศเปรมเกษมศรี
ก่อนจากลาอลงกรณ์นอนฝันดี
ค่ำคืนนี้สุนทรีย์คงปรีดิ์เปรม ...

ขอบคุณเพื่อนๆห้องกลอนแห่งถนนนักเขียนและผู้อยู่เบื้องหลังทุกท่านนะครับ  ที่ทำให้โครงการนี้เป็นความจริง
รางวัลที่จะให้สำหรับทุกท่านไม่ใช่วัตถุ แต่คือ "รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ" หยอกล้อกับมิตรภาพออนไลน์ คงเพียงพอให้หายคิดถึงกันบ้างนะครับ ...

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใครอยากจะสานฝันต่อในซีซั่นสอง ก็โหวตมาได้ครับ หากกระแสแรงก็อาจจะจัดต่อไปเร็วๆนี้...