ใช้ชีวิตอยู่กับความคิดถึงยังไงกันคะ

เคยมั้ยอยู่ๆก็นึกถึง แล้วความรู้สึกที่คุ้นเคยก็ผ่านเข้ามาในความคิด ในความรู้สึก
แล้วก็เป็นแบบนี้ไปอีกหลายวัน จขกท เคยมีแฟนที่คบกันมา 10 ปี เลิกรากันไป
ต่างคนต่างมีวิถีชีวิตใหม่ แต่ จขกท เองเพิ่งมารู้ตัวว่าจริงๆแล้วเรายังคิดถึงเค้าคนเดิมมาตลอด
เป็นเค้าคนเดิมเสมอ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีก็ตาม เพิ่งมาเข้าใจคำว่า "คิดถึง" จริงๆจังๆ ก็ตอนที่มัน "คิดถึง"จริงๆ
ตอนนี้รู้แล้วว่าคนที่อยู่ในใจเค้าจะไม่ไปไหนเลย นอกเสียจากเค้าไม่ได้อยู่ในใจเราตั้งแต่แรก
จขกท แอบอิจฉาเค้าจัง ที่เค้ามีคนที่คิดถึงเค้าขนาดนี้ ฮ่าๆ
กระทู้มาระบายค่ะ เผื่อมีสักคนบนโลกหรืออาจจะหลายคนที่เป็นเหมือนกัน
เราเองไม่ได้นึกถึงแต่อดีตนะ เราก็ยังใช้ชีวิตประจำวันต่อไป ก้าวไปข้างหน้ามีเส้นทางของตัวเองแหละ
แต่บางครั้งบางสถานที่มันทำให้อดคิดถึงไม่ได้ พอได้คิดถึงมันก็คิดถึงเท่านั้นเอง
เรากับเค้าไม่ได้ติดต่อกันเลย นอกจากมีธุระสำคัญจริงๆ ปีละ 1 ถึง 2 ครั้งได้ หรือมีแบบบางครั้งเค้าฝันถึงเรา
ก็จะส่งข้อความถามว่าสบายดีมั้ย ฝันว่าเราป่วย ประมานนี้ (ข้อความ sms นะคะ เพราะไม่ได้ติดต่อผ่านโซเซียลเลย)
เฮ้อบางช่วงนึกถึงแล้วมันก็อบอุ่นหัวใจนะ ไม่ได้มีแต่ความทุกข์ใจอะไร แค่แวะมาบอกว่าความคิดถึงมันร้ายกาจจริงๆ
ปล.กระทู้หาสาระอะไรไม่ได้เลย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่