เรื่องยาวหน่อยนะครับ เเต่ก็เศร้านิดหน่อย ช่วยผมด้วยนะครับ
สวัสดีคับ วันนี้ผมจะมาเล่าความรักของผมให้ฟังครับ ว่าบางทีคนที่เราจะรักใครจริงๆ เราก็เลือกไม่ได้ว่าจะมาตอนไหน จะสวยหรือไม่สวย
วันหนึ่งครับ ผมได้เล่นเเอพนึงชื่อว่าDokiDoki(เป็นการสุ่มส่งจดหมายให้คนไปเรื่อยๆ เเล้วก็คุยกัน เราจะไม่รู้ว่าเราคุยกับใครหน้าตายังไง เเต่เลือกเพศว่าจะส่งหาเพศไหนได้) ปกติผมจะเล่นเเอพนี้ เเล้วจะไม่ค่อยเจอใครที่น่าคุยด้วยเลย จนผมเซ็งมากเพราะไม่เจอคนคุยถูกใจเลย ก็เลยดองจดหมายของคนอื่นประมาณ30กว่าคนไว้ไม่ยอมตอบกลับ จนเกือบลบเเอพนี้ทิ้ง
มีอยู่วันนึงใจของผมก็บอกว่า ให้รอใครคนนึงในเเอพนี้ว่าเขาจะมาเพราะเรา พอผมเข้าเเอพนี้ปั๊บ ข้อความก็เด้งขึ้นมาเลยเเปลกมาก เธอส่งข้อความมาหาผม เเบบคล้ายๆเสียใจเพราะผู้ชายโดยเอาท่อนเพลงฝุ่นของ BigAss ส่งให้ผม ผมก็ต่อท่อนเพลง จนเราสนิทกันเร็วมาก ปกติผมไม่สนิทกับใครเร็วมากขนาดนี้ ผมเล่าเรื่องผีให้ฟัง
เธอก็ชอบมาก เราคุยกันถึงตีสามตีสี่ เเค่เเชทส่งจดหมายอย่างเดียว ไม่ได้ขอดูหน้า ไม่ได้ขอเฟส จนเราสนิทกันมากๆ ผมก็รู้สึกว่าคนนี้เเหละคนที่ใช่เเน่ๆของผม(ผมไม่ชอบดูหน้า ชอบที่ใจมากกว่า) ผมก็เลยขอภาพเธอหน่อย ผมก็ให้ภาพผมไป เธอน่ารักดี ผิวคล้ำๆขาวๆ ยิ้มดัดฟันน่ารัก เธอเป็นคนกรุงเทพ เเต่ว่าผมเป็นคนใต้ ผิวคล้ำๆ หน้าเข้มๆ ซึ่งมันขัดกับเธอมากๆ เธอชอบฝรั่ง ชอบคนตี๋ๆ ชอบคนหน้าหวานเเบบ เธอเคยเอาภาพคนที่เธอเเอบกรี๊ดมาให้ดูนะ หน้าเเบบตั๊กเเตนขาวใส่เเว่นเเฮรี่ หน้าไม่หล่อนะครับ ติ๋มๆเเบบทำไรไม่เป็นมากกว่า กับอีกคนนึงหล่อดี ตี๋ดัดฟัน (ทั้งหมดเป็นคนตี๋หมดเลย)
เราคุยกันมาอาทิตย์กว่าๆ ผมชอบเล่านิทานให้เธอฟังด้วย555กับเรื่องผี เพราะบ้านผมเจอผีบ่อยมาก ต่อมา ผมก็ขอไลน์กับเฟสของเธอ เราคุยกันหลังจากได้ไลน์ก็ พอตกกลางคืนเราก็บอกว่าจะโทรไลน์กันเลย(คอล) เราก็เขินมาก เธอเเบบว่าเสียงน่ารักดี (เธอเป็นเด็กดีมาก เรียนเก่ง ขยันเรียน มุ่งมั่นมาก เเต่ว่าเราอายุห่างกัน4ปี ผมจะติดคุกมั้ย555)
ตอนช่วงเราคอลกัน เราก็เขินๆตะกุกตะกัก ไม่ค่อยกล้าพูด พอเราเริ่มชินกัน เราก็พูดกันเหมือนกับไม่ได้เจอกันมาหลายชาติ คุยประมาณ 14 ชม.ไม่นอนเลย เธอเล่าว่าเธอ เธอเคยมีเเฟน1คน เเต่ว่าเขาทิ้งเธอ คนที่สองคนคุยเขาก็โกหกเธอไปมีคนอื่น ผมก็สัญญาว่าจะไม่เป็นเเบบนั้น วันต่อมา (เเชท)มีอยู่ครั้งนึง ผมเผลอพูดไปว่าผมชอบเธอ เเล้วเธอก็เงียบไปชั่วโมงกว่าเลยเเล้วก็กลับมาคุยกับผมต่อ เธอบอกว่า ปกติเเล้ว ถ้าใครมาบอกรักเธอ เธอจะไม่คุยด้วยเลย เเต่เเปลกกับผม ทำไมถึงอยากคุยกับผมต่อ หลังจากนั้นเราก็คุยกันเเบบไม่ใช่เพื่อนกันอีกเลย เเบบเเฟน
ผมไม่เคยลืมเรื่องราวอะไรดีๆของเธอเลย เพื่อนเธอ อะไรของเธอ (ผมความจำดีมาก อันนี้ข้อดีของผม555 ผมเลยเทคเเคร์เซอร์ไพรซ์วันสำคัญได้เก่ง) เราตกลงเเลกรหัสเฟสกับไลน์กันเเต่ก็ยังไม่ได้เป็นเเฟนกัน ต่อมาผมมีเเชทกลุ่มครับ ชื่อเเชท"ทีมงานหัวเเปรง" ทำไมต้องหัวเเปรง เพราะว่า ผมเรียน นศท.555(รด.) เลยตัดทรง นร.เเล้วเหลือผมหญ้าดำไว้บนหัวอย่างเดียว พอนึกออกนะครับ
หลังจากนั้นเพื่อนผมก็เอาภาพผมตอนที่โดนทหารไถหัวลงกลุ่ม เเล้วตอนนั้นเป็นช่วงภาคสนามปีสาม ตัวทุกคนจะดำ ส่วนผมนี้หัวล้านเหมือนพระเเล้วก็ตัวดำเเดดอีก พอเธอเห็นภาพเธอ เธอขอเสียใจมาก (ผมเห็นภาพตัวเองยังขำเลย 5555) เธอบอกว่าผมไม่หล่อตัวดำเเล้วก็ผอมไป ผมโทรหาเธอเเล้วก็ร้องไห้ เป็นการร้องไห้ครั้งเเรกในชีวิตเลยให้ผู้หญิง คนคุยเก่าผมยังไม่เคยร้องไห้เลย เราก็คืนดีเหมือนเดิม ผมสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเธอ
ในเดือนเดียว เธอบอกลาผมสี่ครั้ง ผมร้องไห้ให้เธอทุกครั้งเลย (ขี้เเหง่มาก ปกติผมเป็นคนเเมนๆนะ) ตอนนี้ผมเข้าฟิตเนส กินเยอะมาก มีกล้าม มีซิกเเพค เเขนใหญ่ มีหน้าอก เเต่ไม่ได้เยอะเหมือนหมีนะ เเค่หุ่นดี เราเทคเเคร์กันมาตลอดจนถึงวันนี้ ผมก็ไม่เคยนอกใจกับเธอเลย เธอตอบมา ถ้าผมเห็นจะตอบกลับภายใน4วิ เธอก็ตอบเร็วมาก เธอบอกว่ากลัวผมเบื่อเธอ กลัวผมไปมีคนอื่น เธอเคยฝันว่าผมไปมีคนอื่นไรงี้ด้วย ผมก็บอกว่าผมสัญญากับเธอเเล้วไงว่าจะไม่มีใคร อยากจะดูเเลคนเดียว มันดูมีหัวใจมากกว่า
เเต่ว่าเเปลกมากที่เราก็ไม่ใช่เเฟนกันสักที555 มีอยู่ครั้งนึงผมถามเธอว่า ถ้ามีคนหล่อๆมาคุยกับเธอ เธอจะคุยต่อมั้ย เธอก็บอกว่าไม่รู้อะ ต้องดูที่นิสัย ผมก็อึ้งกลืนน้ำลายเลยว่า อ่าวเเล้วผมอะ เเล้วก็เคยถามว่า ถ้าเธอไปอังกฤษ(เธอจะไปปิดเทอมหน้าสองเดือน) เธอจะไปมีฝรั่งมั้ย เธอก็บอกว่า ถ้าหล่อก็เลือกฝรั่ง ผมก็เสียใจ(เเต่ว่าเธอบอกว่าเธอรักผมที่นิสัย เเต่ว่าเธอเคยบอกให้ผมเลิกคุยกับเธอเพราะว่าเธอชอบคนที่หน้าตา)
เธอเคยบอกว่า ถ้าเธอไม่ได้คุยกับผมผ่านเเอพนั้น เธอคิดไว้เเล้วว่า เธอจะใช้ชีวิตเเบบโสดตลอด ผมก็ไม่อยากจะปล่อยเธอไปอีกเพราะว่ารักมากๆ
ในเร็วๆนี้ผมกำลังจะขึ้นกรุงเทพเพื่อเรียนมหาลัย ซึ่งอยู่ใกล้ๆกับเธอ ผมเลยชวนเธอไปดรีมเวิล์ดกัน เธอบอกว่าตอนเด็กๆเล่นเครื่องเล่นอะไรไม่ได้เลยเพราะตัวเล็ก เเต่ว่าตอนนี้เธอสูง 172 เเล้ว ส่วนผม 175 เล่นได้เเล้วเลยว่าจะหาโอกาสเล่นด้วยกันเลย เเต่ต่อมาเธอบอกว่า ไปกินบุฟเฟ่กันดีกว่า (เวลาเธอหิว เธอจะกินเเบบไม่เเคร์ใครข้างๆเลย อยากเห็นเหมือนกัน) เธอบอกว่า
เธอจะไปรับผมที่รถเมล์ ผมก็ดีใจนะครับที่ดูเหมือนทุกอย่างจะไปได้สวย เเต่เธอก็บอกมาว่า "พี่.. หนูกลัวว่าหนูเจอพี่เเล้วหนูจะวิ่งหนีพี่ตอนเห็นครั้งเเรก" ผมก็เลยเสียใจ ไม่รู้สึกมั่นใจตัวเองเลย เพราะผมเป็นคนเข้มๆ ไม่ใช่ตี๋ๆเเบบหวานๆ ซึ่งมันขัดกับเธอ เเต่ว่าเธอพูดว่า เธอรักนิสัยผมมาก ผมก็เลยบอกว่า งั้นเราไม่เจอกันเลยก็ได้ ถ้าเกิดว่า ถ้าเราเจอกันเเล้วเลิกคุยกัน เราก็คุยเเค่ในนี้ มีความสุขเเค่ในนี้ เพราะผมไม่อยากให้เธอหายไป ความสุขดีๆของกันเเละกัน เธอก็บอกผมว่าเลิกคุยกันนะ(ครั้งที่6 ผมนับตลอด) พอผมได้ยินอีก ผมก็กำดาวไหล หัวใจเต้นเร็ว เเล้วก็ร้อง เเต่ผมไม่ได้บอกเธอว่ากำดาวไหลนะ หลังจากนั้นเราก็คุยกันปกติเหมือนเดิม
เราเคยเลิกกันจริงๆ เเต่ว่าเธอก็ร้องเเล้วก็โทรกลับมาบอกว่าเลิกคุยกับผมไม่ได้ คิดถึงผม ผมก็คิดถึงเธอเหมือนกัน (ปกติเราคุยกันจะมีความสุขกันตลอด หัวเราะตลอด)
ขอบคุณสำหรับทุกคนที่อ่านมาถึงตอนท้ายนะครับ ผมอยากจะบอกเพียงว่า ความรักของผมเหมือนโดนคำสาปเลย คุยกับคนที่รักกันได้ คนที่หามานานทั้งชีวิต เเต่เจอตัวกันไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเธอจะหายตัวไป อยากจะให้ช่วยกันคิดหน่อยครับว่าผมควรทำอย่างไร ผมควรจะเดินไปเจอเธอมั้ยระหว่าง
1) ผมลงรถเมล์เเล้วเห็นหน้าเธอจริงๆได้ยิ้มให้เธอ ทำตามความฝันที่อยากทำ เเล้วรอดูว่าเธอจะหนีผมมั้ย หรือว่าเราจะเดินต่อไปได้ด้วยกันถ้าเธอรับได้ หลังจากนี้เราคงมีความสุขเเล้วผมขอเธอเป็นเเฟนได้สักที
2) คุยในเเชทเหมือนเดิม เธอจะไม่หายไปไหน เเต่ก็จะไม่ได้เจอกันอีกเลย
3) อยากให้พี่ๆเเสดงความคิดเห็นคนครับว่าถ้าตกในสภาพของผมจะทำอย่างไรต่อ
จริงๆเเล้ว เรื่องมันยาวมากครับ มีทั้งผมเก็บตังซื้อรองเท้าของขวัญให้เธอมีช่วยเธอหลายเรื่อง ไม่อยากเห็นเธอถูกย่าตี เยอะมาก เเค่ที่เง่ามาคร่าวๆครับ
ปกตินิสัยเธอตื่นเช้ามาก็เรียนพิเศษ พอเรียนเสร็จก็เม้ากับเพื่อนเเล้วก็กลับบ้านอ่านหนังสือหรือทำคุมองต่อเเล้วก็คอลกับผมไปด้วย เราทำเเบบนี้ทุกวัน555 ผมควรทำยังไงดีครับ
ความรักที่คุยกันได้ เเต่เจอตัวกันไม่ได้
สวัสดีคับ วันนี้ผมจะมาเล่าความรักของผมให้ฟังครับ ว่าบางทีคนที่เราจะรักใครจริงๆ เราก็เลือกไม่ได้ว่าจะมาตอนไหน จะสวยหรือไม่สวย
วันหนึ่งครับ ผมได้เล่นเเอพนึงชื่อว่าDokiDoki(เป็นการสุ่มส่งจดหมายให้คนไปเรื่อยๆ เเล้วก็คุยกัน เราจะไม่รู้ว่าเราคุยกับใครหน้าตายังไง เเต่เลือกเพศว่าจะส่งหาเพศไหนได้) ปกติผมจะเล่นเเอพนี้ เเล้วจะไม่ค่อยเจอใครที่น่าคุยด้วยเลย จนผมเซ็งมากเพราะไม่เจอคนคุยถูกใจเลย ก็เลยดองจดหมายของคนอื่นประมาณ30กว่าคนไว้ไม่ยอมตอบกลับ จนเกือบลบเเอพนี้ทิ้ง
มีอยู่วันนึงใจของผมก็บอกว่า ให้รอใครคนนึงในเเอพนี้ว่าเขาจะมาเพราะเรา พอผมเข้าเเอพนี้ปั๊บ ข้อความก็เด้งขึ้นมาเลยเเปลกมาก เธอส่งข้อความมาหาผม เเบบคล้ายๆเสียใจเพราะผู้ชายโดยเอาท่อนเพลงฝุ่นของ BigAss ส่งให้ผม ผมก็ต่อท่อนเพลง จนเราสนิทกันเร็วมาก ปกติผมไม่สนิทกับใครเร็วมากขนาดนี้ ผมเล่าเรื่องผีให้ฟัง
เธอก็ชอบมาก เราคุยกันถึงตีสามตีสี่ เเค่เเชทส่งจดหมายอย่างเดียว ไม่ได้ขอดูหน้า ไม่ได้ขอเฟส จนเราสนิทกันมากๆ ผมก็รู้สึกว่าคนนี้เเหละคนที่ใช่เเน่ๆของผม(ผมไม่ชอบดูหน้า ชอบที่ใจมากกว่า) ผมก็เลยขอภาพเธอหน่อย ผมก็ให้ภาพผมไป เธอน่ารักดี ผิวคล้ำๆขาวๆ ยิ้มดัดฟันน่ารัก เธอเป็นคนกรุงเทพ เเต่ว่าผมเป็นคนใต้ ผิวคล้ำๆ หน้าเข้มๆ ซึ่งมันขัดกับเธอมากๆ เธอชอบฝรั่ง ชอบคนตี๋ๆ ชอบคนหน้าหวานเเบบ เธอเคยเอาภาพคนที่เธอเเอบกรี๊ดมาให้ดูนะ หน้าเเบบตั๊กเเตนขาวใส่เเว่นเเฮรี่ หน้าไม่หล่อนะครับ ติ๋มๆเเบบทำไรไม่เป็นมากกว่า กับอีกคนนึงหล่อดี ตี๋ดัดฟัน (ทั้งหมดเป็นคนตี๋หมดเลย)
เราคุยกันมาอาทิตย์กว่าๆ ผมชอบเล่านิทานให้เธอฟังด้วย555กับเรื่องผี เพราะบ้านผมเจอผีบ่อยมาก ต่อมา ผมก็ขอไลน์กับเฟสของเธอ เราคุยกันหลังจากได้ไลน์ก็ พอตกกลางคืนเราก็บอกว่าจะโทรไลน์กันเลย(คอล) เราก็เขินมาก เธอเเบบว่าเสียงน่ารักดี (เธอเป็นเด็กดีมาก เรียนเก่ง ขยันเรียน มุ่งมั่นมาก เเต่ว่าเราอายุห่างกัน4ปี ผมจะติดคุกมั้ย555)
ตอนช่วงเราคอลกัน เราก็เขินๆตะกุกตะกัก ไม่ค่อยกล้าพูด พอเราเริ่มชินกัน เราก็พูดกันเหมือนกับไม่ได้เจอกันมาหลายชาติ คุยประมาณ 14 ชม.ไม่นอนเลย เธอเล่าว่าเธอ เธอเคยมีเเฟน1คน เเต่ว่าเขาทิ้งเธอ คนที่สองคนคุยเขาก็โกหกเธอไปมีคนอื่น ผมก็สัญญาว่าจะไม่เป็นเเบบนั้น วันต่อมา (เเชท)มีอยู่ครั้งนึง ผมเผลอพูดไปว่าผมชอบเธอ เเล้วเธอก็เงียบไปชั่วโมงกว่าเลยเเล้วก็กลับมาคุยกับผมต่อ เธอบอกว่า ปกติเเล้ว ถ้าใครมาบอกรักเธอ เธอจะไม่คุยด้วยเลย เเต่เเปลกกับผม ทำไมถึงอยากคุยกับผมต่อ หลังจากนั้นเราก็คุยกันเเบบไม่ใช่เพื่อนกันอีกเลย เเบบเเฟน
ผมไม่เคยลืมเรื่องราวอะไรดีๆของเธอเลย เพื่อนเธอ อะไรของเธอ (ผมความจำดีมาก อันนี้ข้อดีของผม555 ผมเลยเทคเเคร์เซอร์ไพรซ์วันสำคัญได้เก่ง) เราตกลงเเลกรหัสเฟสกับไลน์กันเเต่ก็ยังไม่ได้เป็นเเฟนกัน ต่อมาผมมีเเชทกลุ่มครับ ชื่อเเชท"ทีมงานหัวเเปรง" ทำไมต้องหัวเเปรง เพราะว่า ผมเรียน นศท.555(รด.) เลยตัดทรง นร.เเล้วเหลือผมหญ้าดำไว้บนหัวอย่างเดียว พอนึกออกนะครับ
หลังจากนั้นเพื่อนผมก็เอาภาพผมตอนที่โดนทหารไถหัวลงกลุ่ม เเล้วตอนนั้นเป็นช่วงภาคสนามปีสาม ตัวทุกคนจะดำ ส่วนผมนี้หัวล้านเหมือนพระเเล้วก็ตัวดำเเดดอีก พอเธอเห็นภาพเธอ เธอขอเสียใจมาก (ผมเห็นภาพตัวเองยังขำเลย 5555) เธอบอกว่าผมไม่หล่อตัวดำเเล้วก็ผอมไป ผมโทรหาเธอเเล้วก็ร้องไห้ เป็นการร้องไห้ครั้งเเรกในชีวิตเลยให้ผู้หญิง คนคุยเก่าผมยังไม่เคยร้องไห้เลย เราก็คืนดีเหมือนเดิม ผมสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเธอ
ในเดือนเดียว เธอบอกลาผมสี่ครั้ง ผมร้องไห้ให้เธอทุกครั้งเลย (ขี้เเหง่มาก ปกติผมเป็นคนเเมนๆนะ) ตอนนี้ผมเข้าฟิตเนส กินเยอะมาก มีกล้าม มีซิกเเพค เเขนใหญ่ มีหน้าอก เเต่ไม่ได้เยอะเหมือนหมีนะ เเค่หุ่นดี เราเทคเเคร์กันมาตลอดจนถึงวันนี้ ผมก็ไม่เคยนอกใจกับเธอเลย เธอตอบมา ถ้าผมเห็นจะตอบกลับภายใน4วิ เธอก็ตอบเร็วมาก เธอบอกว่ากลัวผมเบื่อเธอ กลัวผมไปมีคนอื่น เธอเคยฝันว่าผมไปมีคนอื่นไรงี้ด้วย ผมก็บอกว่าผมสัญญากับเธอเเล้วไงว่าจะไม่มีใคร อยากจะดูเเลคนเดียว มันดูมีหัวใจมากกว่า
เเต่ว่าเเปลกมากที่เราก็ไม่ใช่เเฟนกันสักที555 มีอยู่ครั้งนึงผมถามเธอว่า ถ้ามีคนหล่อๆมาคุยกับเธอ เธอจะคุยต่อมั้ย เธอก็บอกว่าไม่รู้อะ ต้องดูที่นิสัย ผมก็อึ้งกลืนน้ำลายเลยว่า อ่าวเเล้วผมอะ เเล้วก็เคยถามว่า ถ้าเธอไปอังกฤษ(เธอจะไปปิดเทอมหน้าสองเดือน) เธอจะไปมีฝรั่งมั้ย เธอก็บอกว่า ถ้าหล่อก็เลือกฝรั่ง ผมก็เสียใจ(เเต่ว่าเธอบอกว่าเธอรักผมที่นิสัย เเต่ว่าเธอเคยบอกให้ผมเลิกคุยกับเธอเพราะว่าเธอชอบคนที่หน้าตา)
เธอเคยบอกว่า ถ้าเธอไม่ได้คุยกับผมผ่านเเอพนั้น เธอคิดไว้เเล้วว่า เธอจะใช้ชีวิตเเบบโสดตลอด ผมก็ไม่อยากจะปล่อยเธอไปอีกเพราะว่ารักมากๆ
ในเร็วๆนี้ผมกำลังจะขึ้นกรุงเทพเพื่อเรียนมหาลัย ซึ่งอยู่ใกล้ๆกับเธอ ผมเลยชวนเธอไปดรีมเวิล์ดกัน เธอบอกว่าตอนเด็กๆเล่นเครื่องเล่นอะไรไม่ได้เลยเพราะตัวเล็ก เเต่ว่าตอนนี้เธอสูง 172 เเล้ว ส่วนผม 175 เล่นได้เเล้วเลยว่าจะหาโอกาสเล่นด้วยกันเลย เเต่ต่อมาเธอบอกว่า ไปกินบุฟเฟ่กันดีกว่า (เวลาเธอหิว เธอจะกินเเบบไม่เเคร์ใครข้างๆเลย อยากเห็นเหมือนกัน) เธอบอกว่า
เธอจะไปรับผมที่รถเมล์ ผมก็ดีใจนะครับที่ดูเหมือนทุกอย่างจะไปได้สวย เเต่เธอก็บอกมาว่า "พี่.. หนูกลัวว่าหนูเจอพี่เเล้วหนูจะวิ่งหนีพี่ตอนเห็นครั้งเเรก" ผมก็เลยเสียใจ ไม่รู้สึกมั่นใจตัวเองเลย เพราะผมเป็นคนเข้มๆ ไม่ใช่ตี๋ๆเเบบหวานๆ ซึ่งมันขัดกับเธอ เเต่ว่าเธอพูดว่า เธอรักนิสัยผมมาก ผมก็เลยบอกว่า งั้นเราไม่เจอกันเลยก็ได้ ถ้าเกิดว่า ถ้าเราเจอกันเเล้วเลิกคุยกัน เราก็คุยเเค่ในนี้ มีความสุขเเค่ในนี้ เพราะผมไม่อยากให้เธอหายไป ความสุขดีๆของกันเเละกัน เธอก็บอกผมว่าเลิกคุยกันนะ(ครั้งที่6 ผมนับตลอด) พอผมได้ยินอีก ผมก็กำดาวไหล หัวใจเต้นเร็ว เเล้วก็ร้อง เเต่ผมไม่ได้บอกเธอว่ากำดาวไหลนะ หลังจากนั้นเราก็คุยกันปกติเหมือนเดิม
เราเคยเลิกกันจริงๆ เเต่ว่าเธอก็ร้องเเล้วก็โทรกลับมาบอกว่าเลิกคุยกับผมไม่ได้ คิดถึงผม ผมก็คิดถึงเธอเหมือนกัน (ปกติเราคุยกันจะมีความสุขกันตลอด หัวเราะตลอด)
ขอบคุณสำหรับทุกคนที่อ่านมาถึงตอนท้ายนะครับ ผมอยากจะบอกเพียงว่า ความรักของผมเหมือนโดนคำสาปเลย คุยกับคนที่รักกันได้ คนที่หามานานทั้งชีวิต เเต่เจอตัวกันไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเธอจะหายตัวไป อยากจะให้ช่วยกันคิดหน่อยครับว่าผมควรทำอย่างไร ผมควรจะเดินไปเจอเธอมั้ยระหว่าง
1) ผมลงรถเมล์เเล้วเห็นหน้าเธอจริงๆได้ยิ้มให้เธอ ทำตามความฝันที่อยากทำ เเล้วรอดูว่าเธอจะหนีผมมั้ย หรือว่าเราจะเดินต่อไปได้ด้วยกันถ้าเธอรับได้ หลังจากนี้เราคงมีความสุขเเล้วผมขอเธอเป็นเเฟนได้สักที
2) คุยในเเชทเหมือนเดิม เธอจะไม่หายไปไหน เเต่ก็จะไม่ได้เจอกันอีกเลย
3) อยากให้พี่ๆเเสดงความคิดเห็นคนครับว่าถ้าตกในสภาพของผมจะทำอย่างไรต่อ
จริงๆเเล้ว เรื่องมันยาวมากครับ มีทั้งผมเก็บตังซื้อรองเท้าของขวัญให้เธอมีช่วยเธอหลายเรื่อง ไม่อยากเห็นเธอถูกย่าตี เยอะมาก เเค่ที่เง่ามาคร่าวๆครับ
ปกตินิสัยเธอตื่นเช้ามาก็เรียนพิเศษ พอเรียนเสร็จก็เม้ากับเพื่อนเเล้วก็กลับบ้านอ่านหนังสือหรือทำคุมองต่อเเล้วก็คอลกับผมไปด้วย เราทำเเบบนี้ทุกวัน555 ผมควรทำยังไงดีครับ