คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
5555555555555+ เรื่องราวคล้ายๆกันเลยผมขอตอบในอีกมุมหนึ่งที่เกิดเหตุการคล้ายๆแฟนเก่า จขกท เลยนะครับคล้ายจนเหมือน เคยไหมครับว่าเวลาเรารักใครมากๆ แต่รู้อยู่แล้วว่าที่เราทำอยู่คืนฝืนตัวเอง ฝืนกันและกันแต่เรายอมที่จะฝืนทนอยู่แบบนั่นเหมือนเชือกที่ถูกดึงรั้งจนตรึงไว้ทั้ง 2 ข้างเพราะว่ารักแค่คำเดียว
จนวันนึงคนที่เขารักที่สุดยอมฝืนที่สุดเท่าที่เขาจะฝืนได้เป็นคนเดินมาเเล้วเอากรรไกตัดเชือกนั้นออกเองกับมือ แน่นอนครับเมื่อเราดึงฝืนมากเท่าไหร่เวลามันขาดก็จะเจ็บหนักมากเท่านั้นเจ็บจนช๊อกอ่ะครับว่ามันเกิดขึ้นจริงๆแล้วหรอทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกว่าวันนึงมันจะเกิดขึ้น วันนั้นจะเป็นวันที่ทุกๆอย่างมันจะเข้ามาทั้งความคิด ความเจ็บ ความเหนื่อย ผิดหวัง เป้าหมายชีวิตหายไป และทุกๆอย่าง มันจุกจนไม่รู้ว่าจะเริ่มใหม่ยังไง ช่วงนั้นจะต้องจมอยู่กับความทุกตัวเองคนเดียวสักพัก เมื่อทุกอย่างดีขึ้น ความเจ็บปวดเริ่มน้อยลง เหตุผลก็จะเข้ามาแทนที่เช่น เราทำอะไรผิดไปนะเขาถึงเลิก เรากับเขาสักวันก็ต้องเลิกเพราะนิสัยเราเข้ากันไม่ค่อยได้อยู่แล้ว เขาคือคนที่เรารักนะแต่เราก็รู้ว่าถ้าคบกันเราก็เปลี่ยนนิสัยเดิมๆของเราและเขาไม่ได้สุดท้ายก็เป็นแบบเดิม เพราะแบบนั้นงั่นเราก็ขอแค่แอบรักเขาแต่เราไม่อยากเจ็บอีก เลยไม่ขอกลับไปหาเขาอีกจะดีกว่า แต่ถ้าเขามีปัญหาขอแค่ให้บอกมาเราพร้อมที่จะให้คำปรึกษาหรือช่วยเหลือ แต่ให้กลับไปคบใหม่นะหรอ ตอบเลยไม่ครับเพราะเหตุผล มันเยอะกว่าอารมณ์(กลัวความรัก)
เหตุผลที่ไม่มีใครใหม่เพราะว่า เราจะเอาประสบณ์การที่ผ่านมาเพื่อที่จะหาคนที่มีเคมีตรงกับเราหรือรับได้ในแบบที่เราเป็นและเราก็รับเขาได้ในแบบที่เขาเป็นใช้เหตุผลมากกว่าหัวใจ (เลือกเยอะ) สุดท้ายก็เลยไม่มีใครสักทีเพราะคนติดเกมแล้วชอบอยู่บ้านกินข้าวบ้าน คือคนค่อนข้างมีโลกส่วนตัวเยอะ(แต่ไม่สูง) โอกาศจะพบเจอคนก็จะน้อย + กับเลือกเยอะเลยทำให้ไม่มีใครอยู่แบบนี้ไงครับ
"คนบางคนมีค่าให้จดจำ แต่ไม่มากพอให้หวนคืนกลับไป" รักมากนะแต่พอแล้วดีกว่า
จนวันนึงคนที่เขารักที่สุดยอมฝืนที่สุดเท่าที่เขาจะฝืนได้เป็นคนเดินมาเเล้วเอากรรไกตัดเชือกนั้นออกเองกับมือ แน่นอนครับเมื่อเราดึงฝืนมากเท่าไหร่เวลามันขาดก็จะเจ็บหนักมากเท่านั้นเจ็บจนช๊อกอ่ะครับว่ามันเกิดขึ้นจริงๆแล้วหรอทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกว่าวันนึงมันจะเกิดขึ้น วันนั้นจะเป็นวันที่ทุกๆอย่างมันจะเข้ามาทั้งความคิด ความเจ็บ ความเหนื่อย ผิดหวัง เป้าหมายชีวิตหายไป และทุกๆอย่าง มันจุกจนไม่รู้ว่าจะเริ่มใหม่ยังไง ช่วงนั้นจะต้องจมอยู่กับความทุกตัวเองคนเดียวสักพัก เมื่อทุกอย่างดีขึ้น ความเจ็บปวดเริ่มน้อยลง เหตุผลก็จะเข้ามาแทนที่เช่น เราทำอะไรผิดไปนะเขาถึงเลิก เรากับเขาสักวันก็ต้องเลิกเพราะนิสัยเราเข้ากันไม่ค่อยได้อยู่แล้ว เขาคือคนที่เรารักนะแต่เราก็รู้ว่าถ้าคบกันเราก็เปลี่ยนนิสัยเดิมๆของเราและเขาไม่ได้สุดท้ายก็เป็นแบบเดิม เพราะแบบนั้นงั่นเราก็ขอแค่แอบรักเขาแต่เราไม่อยากเจ็บอีก เลยไม่ขอกลับไปหาเขาอีกจะดีกว่า แต่ถ้าเขามีปัญหาขอแค่ให้บอกมาเราพร้อมที่จะให้คำปรึกษาหรือช่วยเหลือ แต่ให้กลับไปคบใหม่นะหรอ ตอบเลยไม่ครับเพราะเหตุผล มันเยอะกว่าอารมณ์(กลัวความรัก)
เหตุผลที่ไม่มีใครใหม่เพราะว่า เราจะเอาประสบณ์การที่ผ่านมาเพื่อที่จะหาคนที่มีเคมีตรงกับเราหรือรับได้ในแบบที่เราเป็นและเราก็รับเขาได้ในแบบที่เขาเป็นใช้เหตุผลมากกว่าหัวใจ (เลือกเยอะ) สุดท้ายก็เลยไม่มีใครสักทีเพราะคนติดเกมแล้วชอบอยู่บ้านกินข้าวบ้าน คือคนค่อนข้างมีโลกส่วนตัวเยอะ(แต่ไม่สูง) โอกาศจะพบเจอคนก็จะน้อย + กับเลือกเยอะเลยทำให้ไม่มีใครอยู่แบบนี้ไงครับ
"คนบางคนมีค่าให้จดจำ แต่ไม่มากพอให้หวนคืนกลับไป" รักมากนะแต่พอแล้วดีกว่า
แสดงความคิดเห็น
ใครเคยรีเทินกับแฟนเก่าบ้างคะ เราจะมีโอกาศไหม
เราเลยไปคุยกับคนอื่น พอเขาจับได้เลยเลิกเลย เราก็เลิกกับคนที่คุยไปด้วย สำนึกเลยค่ะ เราคิดว่าเขาจะไม่สนใจเรา เขากับร้องไห้ เก็บตัวอยู่ในห้อง (น้องชายเขาบอก)
เราทำอะไรหลายๆอย่างมาด้วยกันค่ะ เราเข้าถึงครอบครัวเสมือนครอบครัวเดียวกัน ไปเที่ยวกับครอบครัวเขา แต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะ
(เราขอเขาคืนดีมาตลอด 1 ปี เขาปฏิเสธเสียงแข็ง)
แฟนเก่าเราเป็นคนใจแข็ง และปากแข็งมากๆคะ รู้สึกอีกอย่างพูดอีกอย่าง
ช่วงเวลาที่เลิก เราก็มีคนอื่นเข้ามาเรื่อยๆ เราก็คบกับคนใหม่ แฟนใหม่เราก็ไม่ค่อยดีเท่าไรค่ะ อยู่ห่างกันคนละจังหวัด อายุน้อยกว่าเรา 2 ปี เราทำงาน เขาเรียน ติดเพื่อน เที่ยวบ่อย ทำลายความรู้สึกเราสารพัด เหมือนเป็นเวรกรรม แต่เขาเทคแคร์เก่ง สามารถเที่ยวกับเรา ขับรถเวลาไเที่ยวไกลๆได้
สุดท้ายเราคบคนนี้ได้ 1 ปีครึ่ง ก็เลิกกัน ค่ะ
ระหว่างทางที่เราคบกะคนใหม่ แฟนเก่าไม่เคยมีแฟนใหม่เลย เราก็ทักไปหาบ้างเป็นบางที ว่าทำไมไม่เห็นมีแฟน
เขาตอบกับมาว่า ถ้าจะมีต้องมีให้ดีกว่าเดิม เกือบสามปีที่เขาไม่มีแฟน
แฟนเก่าก็ดุเราว่า ทำแบบนี้ทำไมไม่สงสารแฟนใหม่หรอ อย่าทำแบบนี้ เราเลยเลิกติดต่อกับแฟนเก่าค่ะ
พอเราเลิกกับแฟนคนปัจจุบันสักพัก เราก็ทักไปหาแแฟนเก่าเรา ถามไถ่ปกติ เขาก็ตอบเราปกติ ไม่วีนเรา ไม่มีท่าทีว่าไม่อยากคุยด้วย
เราก็ถามไปว่า มีโอกาศไหมที่จะกับมาคบ
เขาตอบกลับมาว่า ลืมเราไม่ได้ แต่คบกันไม่ได้เหมือนกัน เพราะนิสัยของคนทั้งคู่เข้ากันไม่ได้
เราเป็นคนชอบเที่ยว เขาชอบอยู่บ้าน
เราชอบชวนไปกินข้าวนอกบ้าน เขาชอบซื้อข้าวมากินที่บ้าน
และมีเรื่องเรื่องที่เราเข้ากันไม่ได้คือ เราเข้ากับเพื่อนเขาไม่ได้ เพราะเคยมีปัญหากัน เนื่องจากอดีต แฟนเก่าเรากิ๊กกับเพื่อนกันเอง เราเลยไม่ถูกกะใครเรย
อีกอย่างเราเป็นคนไม่เฟลนลี่ เข้ากับคนยาก พูดไม่เก่ง แต่ชอบยิ้ม
ถ้าไม่รู้จักจริงๆก็ไม่รู้จะพูดอะไรด้วย
นี่และค่ะเหตุผลที่เราเข้ากันไม่ได้ เราทั้งคู่ไม่ว่าจะทะเลาะยังไงไม่เคยด่ากันค่ะ ไม่เคยพูดกูเลย ทะเลาะกันก็ยังเรียก เค้า-ตัวเองอยู่
ตลอดเวลาที่เคยรักกันเรารักกันมาก แต่รักอยู่บนความที่เข้ากันไม่ได้มาตลอด 3 ปี วันที่เลิกกันเขาก็กอดเราร้องไห้ เราก็ทำไรไม่ได้เพราะเราผิดเอง
จน ณ วันนี้ที่เราคุย เขาก็บอกว่ายังมีความรู้สึกดีๆให้ ยังรู้สึกเหมือนเดิมทุกอย่าง เขาไตร่ตรองแล้วถ้ากลับมาคบก็ไปไม่รอดอยู่ดี ทั้งๆที่ยังรักกัน
ชื่อเฟสเขา ชือเล่นที่ตั้งในเฟส เราเป็นคนตั้งให้ เขาไม่เคยเอาออกเลย เราบอกว่าให้เอาออก เขาก็บอกว่าจะเอาออกไม่เอาออกก็เรื่องของเขา -*-
เขาเป็นคนที่คนอื่นมองยากมากว่ารู้สึกยังไง ไม่มีใครรู้ว่าเขาคิดยังไงได้เลย
วันนี้เราได้คุยกับเขา เรามีปัญหา เขาก็ให้คำปรึกษาเราดีมาก แต่พอเราบอกกับมาคบกันไหม เขาก็ตอบว่ามันเป็นไปไม่ได้หลอก เพราะนิสัยเราทั้งคู่เข้ากันไม่ได้
แต่เราพร้อมที่จะปรับนะ แต่เราก็รู้สึกว่าคบกันไม่ได้จริงๆและ แต่เราก็อยากคบอีกครั้ง แต่ทำไม่ได้ ...
เขาไม่คิดจะเปิดใจให้บ้างหรอค่ะ ทั้งที่มันก็นานมากแล้ว