กระทู้นี้เรามาตั่งระบายเฉยๆ ถ้ามันรกก็ข้ามๆไปได้เลยนะคะ ช่วงนี้เรารู้สึกอึดอัด จริงๆเราก็แบบมานานแล้วแหละจำไม่ได้ว่านานแค่ไหนแล้ว เรารู้สึกเหมือนไม่มีเพื่อนทั้งๆที่เราก็มี แต่ไม่รู้จะมีคนเป็นแบบเรามั้ยอ่ะ ที่มีความคิดที่ว่าในชีวิตเราขอแค่มีเพื่อนสักคนที่เราคบแล้วสนิทใจด้วย ไปไหนไปกัน แคร์กัน อาจจะคุยไม่ได้ทุกเรื่องมีบางเรื่องที่ต่างกันแต่แค่อยู่ด้วยกันแล้วสบายใจเข้าใจกัน เราต้องการแค่นี้ตั้งแต่เรียนมหาลัยมา2ปีก็ยังไม่เจอเลย มีรูมเมทนอนห้องเดียวกันใช้ชีวิตด้วยกันเรายังรู้สึกไม่สนิทเลย แต่ไม่ได้มีปัญหาอะไรกันนะ เราก็เฮฮากันปกติ แต่มันก็เหมือนอยู่คนล่ะโลกกันอ่ะ เราอึดอัดอ่ะบางที เมทเราคนนึงชอบอะไรเหมือนกันกับเรานะ แบบชอบร้องเพลงฟังเพลงกัน ชอบเรื่องฮาๆเหมือนกัน ตอนแรกดีมากอ่ะ แต่หลังๆพอเมทมีแฟนก็เหมือนมีอีกโลกใบนึงของเค้าเค้าชอบคุยโทรศัพท์กับแฟนเสียงดังตอนดึกแล้วเรานอนแล้ว เรานอนไม่หลับ แต่ไม่อยากมีปัญหากันก็อดทนไป  ส่วนเมทอีกคนเราก็รู้สึกเข้ากันไม่ได้ อธิบายไม่ถูก แต่เค้าเป็นคนดีนะ สงสัยเราเลวเกินไปแหละ  สรุปคือก็โทษตัวเองนี่แหละที่ปัญหาเยอะ ภายนอกเพื่อนที่รู้จักเรามองเราว่า เราเป็นคนไปไหนมาไหนคนเดียวได้ไม่แคร์โลก สายชอบหัวเราะ มึนๆ ไอ่มึนอ่ะก็จริงยอมรับ แต่เรื่องที่ชอบไปไหนมาไหนคนเดียวอ่ะไม่จริง ความจริงคือโคตรรู้สึกเหงาเลย อยู่มหาลัยเวลาเห็นเพื่อนที่เค้าสนิทกัน2คนไปไหนด้วยกันทำอะไรด้วยกันแล้วอิจฉาบอกไม่ถูก คงเป็นเพราะว่าเราเคยมีมั้ง ตอนปีหนึ่งเรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงเป็นผู้ชาย ในสายตาคนอื่นก็คิดว่ามันเป็นผู้ชายแหละ ซึ่งจริงๆมันชอบผู้ชายแต่ยังไม่ยอมรับ เราสนิทรู้ใจกัน ไม่เคยมีคนรู้ว่าเราชอบผู้หญิงก็มีมันคนแรกนี่แหละที่สงสัยเรา แล้วก็บอกเราว่ามันรับได้ยังไงก็เพื่อนมัน
เราแบบขำมันมากตอนนั้น คือกูยังงงตัวเองเลยมาเข้าใจกูซะงั้น555 เรารู้สึกสบายใจมากเวลาอยู่กับมัน เวลามันเศร้าหรือป่วยมันจะโทรหาเราตลอด แต่เวลามันแฮปปี้มันหาย เคยน้อยใจแหละแต่ช่างเถอะ พอหลังๆเราไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกัน แยกกันเรียนคนล่ะเซค เวลาเรียนไม่ตรงกัน รวมถึงอยู่ดีๆมันก็เปิดตัวแล้วว่าคบผู้ชายโดยไม่ได้บอกเรา เราไปรู้จากคนอื่นแทน ซึ่งเราก็ไม่อะไรนะที่ไม่บอก แค่รู้สึกแย่นึดนึงเพราะเราสองคนเคยปรึกษากันแทบจะทุกเรื่อง แต่ก็ดีเพื่อนมีความรัก จากนั้นก็แทบไม่ได้คุยกันเพราะมันแฮปปี้ดีกับผัวคนแรก จ้า มันก็ไปมีเพื่อนใหม่เป็นเกย์ด้วยกัน  งี้แหละมั้งพอวันนึงเค้าไปสนิทกับคนอื่นมันคงต้องใช้เวลาทำใจ สุดท้ายคือเรานี่แหละปัญหาเยอะ เหงาเกินเยียวยา อยากจะมีแฟนแต่ก็มีแต่ผู้ชายมาคุยมันไม่รู้สึก ได้แต่ปลอบใจตัวเองตั้งใจเรียนหนังสือไปเถอะ จะได้รีบๆกลับบ้านไปอยู่ดูแลพ่อแม่ เปิดสถานรับเลี้ยงเด็กที่บ้านตามที่ฝันไว้ ถึงตอนนั้นคงหายเหงาลงแหละ เห้อออ อ่านสือต่อก่อนเดี๋ยวตก เออที่นี่แหละไม่เหงาเลยอาจารย์ตามติดชีวิตเยี่ยงดาว555