สวัสดีค่ะ
ก่อนอื่นก็ขอเล่าเรื่องของเราก่อนนะคะ
คือเรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงค่ะ คบกันมาได้5ปีกว่าแล้ว เป็นคนที่รับฟังเราทุกเรื่อง ให้คำแนะนำ ปลอบเรา ให้กำลังใจเรา แต่เขาไม่ได้เป็นเราแค่คนเดียว ทำแบบนี้กับเพื่อนสนิททุกคน เขาให้ความสำคัญกับมิตรภาพมาก
พวกเราเคยทะเลาะกัน มีปากเสียงกัน จนเกือบถึงขั้นเลิกเป็นเพื่อนกันเลย แต่สุดท้ายเราก็ร้องไห้ แล้วกลับไปขอคืนดีด้วย คือถ้าเป็นคนอื่น เราจะหยิ่งในศักดิ์ศรีมาก ไม่คุยคือไม่คุย ถ้าเขาไม่มาง้อ เราก็ไม่ง้อเขา เเต่นี่เป็นคนเดียวที่เรายอมง้อก่อน แถมร้องไห้ต่อหน้าแบบไม่กลัวเสียศักดิ์ศรีเลย
พวกเราสนิทกันมาก เล่นกันแบบเด็กๆโดยไม่อายใคร ชอบอะไรที่เหมือนกัน คล้ายๆกัน
ตั้งแต่เมื่อ2ปีก่อน เวลาเราเหงา เราจะโทรไปหาเขา ชวนเขาคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ไปทั่ว บางครั้งไม่มีเรื่องจะคุยแล้ว แต่เราก็ไม่ยอมวางสาย บางก็แค่ผลัดกันถอนหายใจ ประมาณว่า แค่ได้ยินเสียงก็ยังดี เราชอบแกล้งเขาบ่อยๆ (จนเป็นเหมือนนิสัยเสียของเรา ที่อยากหาเรื่องคุยโดยการแกล้งล้อปมด้อยแบบขำๆ เเต่เขาก็เข้าใจเรานะ แต่บางครั้งก็โกรธจนต้องไปง้อ) คือบางเวลาที่เห็นเขาทำท่างอนแล้วรู้สึกว่าเขาน่ารัก
เวลาเราเห็นเขาสนิทกับคนอื่นมากๆ จนลืมสนใจเรา เรามักจะรู้สึกหงุดหงิด แกล้งพูดประชดประชัน แกล้งไปอยู่กับคนอื่น ราวกับว่าอยากให้เขาหึง แต่สุดท้ายเราก็ต้องเป็นฝ่ายกลับมาหาเขาก่อน บางเวลาที่เราไม่มีอะไรทำจริงๆ เราจะเปิดแช็ดที่พวกเราเคยคุยกัน เเล้วนั่งอมยิ้ม นั่งขำอยู่คนเดียว
เราเริ่มมาสงสัยว่าอาการพวกนี้เรียกว่าแอบชอบรึเปล่าก็เมื่อปีที่แล้ว เราลองปรึกษาคนที่แฟนแล้วว่าอาการแบบนี้ใช่แอบชอบแบบอยากเป็นแฟนรึเปล่า เพราะตั้งแต่เกิดมาก็ยังไม่เคยมีแฟนเลย เลยไม่รู้ว่า รักเพื่อนสนิทมากๆ กับอยากเป็นแฟนกับเขานั้นเป็นยังไง แต่เพื่อนก็บอก อาจแค่สับสน บ้างก็บอกว่านั่นไม่ได้รักหรอก เขาเรียกว่าหลง แต่เราก็ยังไม่เข้าใจ
ตอนนี้เรามาแลกเปลี่ยนอยู่ตปท. ซึ่งก็คุยกันไม่บ่อยนัก แต่ทุกครั้งที่เราคุยกัน มันรู้สึกตื่นเต้นแปลกๆ มันบอกไม่ถูก คือระหว่างพิมพ์แช็ดกันเราจะนั่งอมยิ้ม บางครั้งก็รู้สึกร้อนผ่าวที่หน้า หัวใจเต้นแรงตึกตักบางครั้ง เราก็ชอบแอบสอดมุขเสี่ยวๆลงไประหว่างการสนธนา ส่วนเขานั้นก็รับมุขเราได้เป็นอย่างดี จนบางครั้งเพื่อนคนอื่นยังล้อเลยว่าคล้ายว่าเรากำลังจีบกัน เเต่เขาคนนั้นก็ชอบเน้นคำว่าเพื่อนมาก บ่อยครั้งที่บอกว่ารัก แล้วก็เติมวงเล็บว่าแบบเพื่อนลงท้าย ราวกับว่าเขารู้ว่าเราคิดอะไรกับเขา แล้วต้องการเน้นย้ำกับเราว่าพวกเราเป็นแค่เพื่อนกัน
อีก2เดือนแล้วเราจะกลับไทย พอเรากลับไปก็เหลือเวลาอีกไม่กี่เดือนเราก็จะต้องแยกย้ายไปเรียนมหา'ลัย ซึ่งเป้าหมายของพวกเรานั้นต่างกัน ไม่ว่าจะเป็นคณะ หรือมหา'ลัย ซึ่งนั่นหมายความว่า เราอาจจะแทบไม่ได้เจอกันอีก หรืออาจไม่ได้เจอกันอีกเลย

คือเราควรจะทำยังไงดีกับความรู้สึกนี้ จะเก็บไว้เป็นความลับต่อไป หรือจะบอกไปตรงๆดี


แต่ปัญหาคือ พวกเราเป็นผู้หญิงทั้งคู่
เขานั้นเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ขาวๆ ใส่แว่น บางเวลาก็ชอบทำตัวห้าว แต่ก็ยังดูน่ารัก
เเต่เราตัวค่อนข้างสูงใหญ่ + ห้าวกว่า

รบกวนใครที่พอรู้ และเข้าใจ หรือมีประสบการณ์คล้ายกัน ก็ช่วยให้คำแนะนำด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ