เราเป็น บลบ. จัสตินมา จะเข้า8ปีเต็มแล้วอีกไม่กี่เดือน เราชอบจัสตินมาตั้งแต่เพลง baby ออกมาใหม่ๆหลังจากนั้นเราก็ชอบรักพี่แกมาตลอดเลย เราเป็นคนที่ไม่ชอบภาษาอังกฤษมากไม่แม้แต่จะเรียนโดดเรียนวิชาอังกฤษตลอด แต่พอได้รู้จักพี่แกเริ่มฟังเพลงภาษาอังกฤษทุกวันและเริ่มหัดร้องหัดพูดและเริ่มอยากจะเรียนอยากจะเก่งภาษา พี่แกทำให้เรามีกำลังใจที่จะหัดให้เก่งเผื่อมีวันใดวันหนึ่งอาจจะได้ร้องเพลงในคอนของพี่แก แต่ตอนเราอยู่ ม.1 มีข่าวว่าพี่แกมาเมืองไทยเราตื่นเต้นมากจนไม่เป็นอันเรียนเลยแหล่ะตอนนั้น 5555. แต่กลับบ้านมา เรารีบมาบอกพี่กับแม่ว่าจัสตินจะมาเล่นคอนเสิร์ตที่ไทย แม่เราเลยว่าไหนเงินจะไปไหนต้องค่ารถค่าที่พักค่ากินอีกค่าบัตรอีก ทำเอาเราเสียใจมากและร้องไห้เกือบทุกวันและมีอีกอย่างถึงเราจะได้ไปดูคอนเสิร์ตพี่แก ก็ไม่ได้เหมือนเดิมเพราะวันที่พี่แกเล่นคอนเป็นวันเดียวกับวันที่เราสอบขึ้น ม.2 เราร้องไห้ไม่หยุด จนถึงทุกวันนี้เรายังไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะได้เห็นจัสตินสักครั้งทั้งทางบ้านฐาณะบ้านเราไม่ค่อยมี แต่เราฝันไว้สักครั้งว่าเราจะได้เจอจัสติน ขอแค่ครั้งเดียวเราก็สุดจะดีใจแล้ว