"ช่วยฉันคิดคำด่าหน่อยสิคุณ.?"

คำขอร้องที่แสนประหลาดแล้วไม่น่าจะเป็นไปได้นี้พุ่งตรงมาหาผมในช่วงเย็นของวันทำงานธรรมดาวันหนึ่ง ภายในรถไฟฟ้าที่คนแน่นมากๆ และ... มาจากผู้หญิงคนที่ผมมั่นใจว่าไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน แปลง่ายๆนะว่า เราเนี้ยไม่รู้จักกัน ผมอาจจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในการมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นมาก แต่อย่างน้อยก็มั่นใจอยู่บ้างว่านี่ไม่ใช่สถานการณ์ที่เหมาะสำหรับการผูกมิตรกับคนแปลกหน้าแน่ๆ มันไม่ใช่ร้านกาแฟหรือร้านเหล้าเว้ยที่มันมีแบบว่าที่นั่งสบายๆอ่ะ แล้วมีคนแปลกหน้าเข้ามาชวนคุยกันเหมือนเป็นเรื่องปรกติ นี่เรากำลังเบียดกันอยู่บนรถไฟฟ้า!ที่แน่นในระดับที่คางของคนข้างๆ แทบจะเกยไหล่ผมอยู่แล้ว ไหนจะสิ่งที่เธอพูดออกมานั่นอีก
มนุษย์ที่ไหนเขาทักทายคนไม่รู้จักด้วยการขอให้ช่วยคิดคำด่าบ้าง... ผมพยายามจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แต่สายตาคู่นั่นเนี้ยก็ยังจ้องเขม็งมาที่ผมตลอด แล้วย้ำประโยคเดิมอย่างจงใจ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ช่วย-ชั้น-คิด-คำ-ด่า-หน่อย-สิ-คุณ