Doraemon The Movie: Nobita's Space Heroes [2017]
จริงๆไม่ควรจะวงเล็บว่า 2017 หรอก หนังมันทำออกมาตั้งแต่ปี 2015 แล้ว แต่เพิ่งมีคนซื้อลิขสิทธิ์เอาเข้ามาฉายในไทย (เข้าช้า ดูช้า) เหมือนภาคกำเนิดประเทศญี่ปุ่นที่เพิ่งฉายไปเมื่อต้นปีที่ถูกปล่อยออกมาในโรงต่างประเทศตั้งแต่ปี 2016 แล้ว
ภาคนี้ดูๆไปก็ไม่ค่อยจะมีอะไรเท่าไร เพราะถ้าหากใครเคยดู Doraemon และติดตามมาตลอด ก็จะพอจับ pattern และรูปแบบที่มีรวมกันในแบรนด์นี้ของ Fujiko F. Fujio คือ
1.) เริ่มเรื่องเปิดฉากมาที่ Nobita เจอปัญหาที่แก้ด้วยตนเองไม่ได้
2.) เริ่มงอแง และ ตัดฉากไปสู่เพลงเปิด (OP)
3.) ตัดฉากไปที่ Nobita วิ่งกลับไปหา Doraemon ที่บ้าน
4.) นำของวิเศษออกมาใช้
5.) เริ่มผจญ(กับ)ภัย(โดยบังเอิญ)ที่มักจะมีปรากฏการณ์อะไรมากระแทกจนพวกเขาต้องยื่นมือเข้าไปเสี่ยงด้วยทุกครั้ง
6.) ใครคนใดคนหนึ่งในทีม (หรือไม่ก็ทั้งทีม) มีปัญหากับของวิเศษ
7.) เอาชนะตัวร้ายหรือแก้ปมของเรื่องได้
8.) กลับสู่ชีวิตปกติ
สำหรับภาคนี้ก็เกิดเรื่องขึ้นในอวกาศ ณ กาแล็กซี่ทางช้างเผือกครับ มีคนมาขอความช่วยเหลือจากเหล่าผองเพื่อน จึงทำให้เรื่องวุ่นๆทั้งหมดเกิดขึ้น
แต่ก็นั่นแหละครับ Doraemon ก็คือ Doraemon จะให้ทำสักกี่ตอน กี่ภาค ก็ยังคง pattern เดิมๆเอาไว้แบบเดากันไม่ยาก จะมีไม่กี่ภาคหรอกที่สร้างความแตกต่างหรือเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่เด่นๆเอาไว้
อย่างภาคนี้ผมสังเกตได้ว่า จุดเด่น มันอยู่ที่การเล่นล้อหนังและการ์ตูนเรื่องอื่นๆ แทรกไว้เป็น Easter Eggs ตามฉากต่างๆตลอดการเดินเรื่อง (บางคนอาจจะบอกว่า ทีมสร้างได้ใส่ Easter Eggs เกี่ยวกับผลงานในอดีตของ Fujiko F. Fujio เอาไว้ แต่เอาเข้าจริงๆถ้าสังเกตดีๆจะเห็นการล้อถึงการ์ตูนเรื่องอื่นๆอีกหลายเรื่องเลยล่ะครับ)
ถึงจะเป็นการ์ตูนที่ชอบตอนเด็กๆ แต่พอดูไปมากๆเข้า ก็เริ่มจับทางได้ เริ่มรู้ไต๋ จนชินกับความเดิมๆเหล่านั้น จนถึงตอนนี้ก็เริ่มรู้สึกว่ามันไม่ค่อยสนุก และตื่นเต้นเท่าไรแล้ว อาจจะด้วยช่วงวัยที่โตขึ้น และมีแนวหนังที่ดูเริ่มกว้างขึ้นไม่ได้ดูแต่การ์ตูนอย่างเดียวแล้ว โครงสร้างของหนังในลักษณะนี้เลยอาจจะดูน่าเบื่อในบางฉาก
แต่ก็อย่างว่าแหละ จะมามัวหาความแปลกใหม่อะไรกับหนังการ์ตูนเด็กๆ ที่สร้างขึ้นมาเอาใจ และขายให้กับน้องๆหนูๆ เด็กๆทั้งหลาย ให้จูงมือพ่อแม่เข้ามาดูในโรงหนังกัน
พูดในแง่ความทรงจำผมว่าเรื่อง Doraemon นี้ยังไงก็เป็นอมตะสำหรับเด็กทุกยุคทุกสมัยอยู่ดี แต่ถ้าจะพูดถึงเรื่องการสร้าง ทีมสร้าง การตกแต่งเนื้อเรื่อง การคิดมุก การวางปมเรื่องและลูกเล่นอะไรต่างๆเหล่านี้ อย่างน้อยก็น่าจะมีอะไรใหม่ๆบ้าง เพราะถ้ายังคงทำซ้ำๆอยู่แบบนี้ มีแต่จะลากไปถึงทางตัน (คือหมดมุขจะเล่น) เข้าใจแหละว่าคนเขียนตายไปแล้ว
แต่ท้ายที่สุด ถ้ายังดันทุรังสร้าง หรือ remake / reboot กันออกมาเรื่อยๆแบบนี้ซีรีส์ Doraemon คงจะมีโอกาสต้องหมดมุขลงซักวัน ทางแก้ที่พอจะเป็นไปได้มันเลยน่าจะเหลืออยู่ประมาณ 2 scenarios หลักๆดังนี้ คือ
1.) ดันทุรังทำต่อไปเรื่อยๆ แต่ก็ต้องทำควบคู่ไปกับการคิดมุขใหม่ พยายามหาลูกเล่น กลยุทธ์ใหม่มาเล่นบ้าง อย่ามัวแต่กินบุญเก่า ของวิเศษ ก็ควรปรับให้เข้ากับยุคสมัย หาอะไรใหม่ๆมาเป็นของเซอร์ไพรส์ให้คนดูบ้างเป็นครั้งคราว
หรือ
2.) คือ หยุดคิดตอนใหม่ไปเลย จะทำก็ทำแค่ภาค Remake / Reboot สำหรับให้แฟนๆรุ่นเก่าได้รำลึกความหลัง ความทรงจำที่มีกับ Doraemon ก็พอ แล้วปล่อยให้มันเป็นตำนานที่น่าจดจำไปกับอาจารย์ Fujiko F. Fujio
ปล.เห็นว่าน่าสนใจดี (เอามาจากเพจ
https://www.facebook.com/critiquesofeverything/ )
[CR] รีวิว Doraemon: Nobita's Space Heroes [2017]
จริงๆไม่ควรจะวงเล็บว่า 2017 หรอก หนังมันทำออกมาตั้งแต่ปี 2015 แล้ว แต่เพิ่งมีคนซื้อลิขสิทธิ์เอาเข้ามาฉายในไทย (เข้าช้า ดูช้า) เหมือนภาคกำเนิดประเทศญี่ปุ่นที่เพิ่งฉายไปเมื่อต้นปีที่ถูกปล่อยออกมาในโรงต่างประเทศตั้งแต่ปี 2016 แล้ว
ภาคนี้ดูๆไปก็ไม่ค่อยจะมีอะไรเท่าไร เพราะถ้าหากใครเคยดู Doraemon และติดตามมาตลอด ก็จะพอจับ pattern และรูปแบบที่มีรวมกันในแบรนด์นี้ของ Fujiko F. Fujio คือ
1.) เริ่มเรื่องเปิดฉากมาที่ Nobita เจอปัญหาที่แก้ด้วยตนเองไม่ได้
2.) เริ่มงอแง และ ตัดฉากไปสู่เพลงเปิด (OP)
3.) ตัดฉากไปที่ Nobita วิ่งกลับไปหา Doraemon ที่บ้าน
4.) นำของวิเศษออกมาใช้
5.) เริ่มผจญ(กับ)ภัย(โดยบังเอิญ)ที่มักจะมีปรากฏการณ์อะไรมากระแทกจนพวกเขาต้องยื่นมือเข้าไปเสี่ยงด้วยทุกครั้ง
6.) ใครคนใดคนหนึ่งในทีม (หรือไม่ก็ทั้งทีม) มีปัญหากับของวิเศษ
7.) เอาชนะตัวร้ายหรือแก้ปมของเรื่องได้
8.) กลับสู่ชีวิตปกติ
สำหรับภาคนี้ก็เกิดเรื่องขึ้นในอวกาศ ณ กาแล็กซี่ทางช้างเผือกครับ มีคนมาขอความช่วยเหลือจากเหล่าผองเพื่อน จึงทำให้เรื่องวุ่นๆทั้งหมดเกิดขึ้น
แต่ก็นั่นแหละครับ Doraemon ก็คือ Doraemon จะให้ทำสักกี่ตอน กี่ภาค ก็ยังคง pattern เดิมๆเอาไว้แบบเดากันไม่ยาก จะมีไม่กี่ภาคหรอกที่สร้างความแตกต่างหรือเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่เด่นๆเอาไว้
อย่างภาคนี้ผมสังเกตได้ว่า จุดเด่น มันอยู่ที่การเล่นล้อหนังและการ์ตูนเรื่องอื่นๆ แทรกไว้เป็น Easter Eggs ตามฉากต่างๆตลอดการเดินเรื่อง (บางคนอาจจะบอกว่า ทีมสร้างได้ใส่ Easter Eggs เกี่ยวกับผลงานในอดีตของ Fujiko F. Fujio เอาไว้ แต่เอาเข้าจริงๆถ้าสังเกตดีๆจะเห็นการล้อถึงการ์ตูนเรื่องอื่นๆอีกหลายเรื่องเลยล่ะครับ)
ถึงจะเป็นการ์ตูนที่ชอบตอนเด็กๆ แต่พอดูไปมากๆเข้า ก็เริ่มจับทางได้ เริ่มรู้ไต๋ จนชินกับความเดิมๆเหล่านั้น จนถึงตอนนี้ก็เริ่มรู้สึกว่ามันไม่ค่อยสนุก และตื่นเต้นเท่าไรแล้ว อาจจะด้วยช่วงวัยที่โตขึ้น และมีแนวหนังที่ดูเริ่มกว้างขึ้นไม่ได้ดูแต่การ์ตูนอย่างเดียวแล้ว โครงสร้างของหนังในลักษณะนี้เลยอาจจะดูน่าเบื่อในบางฉาก
แต่ก็อย่างว่าแหละ จะมามัวหาความแปลกใหม่อะไรกับหนังการ์ตูนเด็กๆ ที่สร้างขึ้นมาเอาใจ และขายให้กับน้องๆหนูๆ เด็กๆทั้งหลาย ให้จูงมือพ่อแม่เข้ามาดูในโรงหนังกัน
พูดในแง่ความทรงจำผมว่าเรื่อง Doraemon นี้ยังไงก็เป็นอมตะสำหรับเด็กทุกยุคทุกสมัยอยู่ดี แต่ถ้าจะพูดถึงเรื่องการสร้าง ทีมสร้าง การตกแต่งเนื้อเรื่อง การคิดมุก การวางปมเรื่องและลูกเล่นอะไรต่างๆเหล่านี้ อย่างน้อยก็น่าจะมีอะไรใหม่ๆบ้าง เพราะถ้ายังคงทำซ้ำๆอยู่แบบนี้ มีแต่จะลากไปถึงทางตัน (คือหมดมุขจะเล่น) เข้าใจแหละว่าคนเขียนตายไปแล้ว
แต่ท้ายที่สุด ถ้ายังดันทุรังสร้าง หรือ remake / reboot กันออกมาเรื่อยๆแบบนี้ซีรีส์ Doraemon คงจะมีโอกาสต้องหมดมุขลงซักวัน ทางแก้ที่พอจะเป็นไปได้มันเลยน่าจะเหลืออยู่ประมาณ 2 scenarios หลักๆดังนี้ คือ
1.) ดันทุรังทำต่อไปเรื่อยๆ แต่ก็ต้องทำควบคู่ไปกับการคิดมุขใหม่ พยายามหาลูกเล่น กลยุทธ์ใหม่มาเล่นบ้าง อย่ามัวแต่กินบุญเก่า ของวิเศษ ก็ควรปรับให้เข้ากับยุคสมัย หาอะไรใหม่ๆมาเป็นของเซอร์ไพรส์ให้คนดูบ้างเป็นครั้งคราว
หรือ
2.) คือ หยุดคิดตอนใหม่ไปเลย จะทำก็ทำแค่ภาค Remake / Reboot สำหรับให้แฟนๆรุ่นเก่าได้รำลึกความหลัง ความทรงจำที่มีกับ Doraemon ก็พอ แล้วปล่อยให้มันเป็นตำนานที่น่าจดจำไปกับอาจารย์ Fujiko F. Fujio
ปล.เห็นว่าน่าสนใจดี (เอามาจากเพจ https://www.facebook.com/critiquesofeverything/ )