เมื่อสองปีที่แล้วเพื่อนขอยืมเงิน บอกจะคืนเป็นงวดๆและจ่ายดอกเองโดยไม่ให้กระทบถึงเรา
และไม่ให้เราเดือดร้อน เพราะเงินที่จะให้ยืมอ่ะ เป็นเงินจากบัตรกดเงินสด ยูเมะพลัส ดอกร้อยละ28%ต่อปี
กะว่าจะให้เพื่อนเข้าใจ ว่ามันไม่ใช่เงินเรานะมัน ไม่ใช่เงินนิ่ง ที่จะสามารถผลัดวันประกันพรุ่งได้
ถ้าผู้ยืมไม่จ่ายจะมีดอกเบี้ยค่าทวงถามตามมา และเราก็จะเสียเครดิต ทำให้ผู้ที่เป็นเจ้าของบัตรเสียเครดิต
จะไม่ให้ยืมได้ไงล่ะ ร้องห่ม ร้องให้ อยากได้เงินใช้จะเป็นจะตาย
เลยกดให้เพื่อนยืม และให้จ่ายเอง แบบว่าเอาเงินไปต้องรับผิดชอบเอง อย่าให้เราเดือดร้อนเป็นอันขาด
หลังจากที่ยืมเดือนแรก เราก็โทรไปสอบถามว่าจ่ายรึยัง สรุปไม่จ่าย อ้างโน่นนี่นั่นต่างๆนาๆสารพัด
เราเป็นเจ้าของบัตรเราก็ได้จ่ายให้แทนทั้งต้นและดอกค่าธรรมเนียมการใช้วงเงินทุกเดือน
เดือนต่อมาก็ยังไม่จ่ายติดต่อกันเกือบปี เลยตัดสินใจโทรหาแม่ของเพื่อนที่ยืมเงินเราไป
เราก็ต่อว่าแม่มันไปเยอะ รับไม่ได้ที่เพื่อนทำแบบนี้กับเรา และไม่ใช่ครั้งเดียวที่เราโทรไปหาแม่มัน เพราะมันไม่รับสาย
เงินไม่กี่พันบาทหรอก แต่เจ็บใจ เสียอารมณ์ เสียความรู้สึก เพราะเราคิดว่าเงินยืมกับให้ฟรีมันคนละเรื่อง
สรุปเราก็เค้นเอาเงินกับมันจนได้ กว่ามันจะยอมจ่ายทั้งต้นและดอกก็เหนื่อยมากๆ ต่างคนต่างปากเสียใจกัน
สรุปก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย จบกันแบบ ไม่ว่าชาติไหนๆอย่าได้พบได้เจอกันอีกเลย