ขอเกริ่นก่อนนะ เราเป็นคนที่อยากรู้เรื่องอดีตของแฟนเรามากกก แบบ อยากรู้ว่าเคยคบกับใคร เคยคุยกับใคร เคยมีอะไรกับใครมาบ้างอะไรประมาณนี้อ่ะ บางครั้งเราก็ถามแบบตรงๆ นางก็บอกแค่ว่า "ลืมแล้ว" (ด้วยความอยากรู้อ่ะ คือต้องรู้ให้ได้) เราเลยหาจังหวะเหมาะหลอกถามนาง นางก็หลุดปากพูดมานะ แต่พอนางได้สติ นางก็บอก "ลืมแล้ว" (ด้วยความอยากรู้ไง หาเรื่องใส่ตัว ทำทุกทาง เพื่อรู้ให้ได้ หลอกถามบ้าง ถามคนรอบข้างนางบ้าง สืบเองบ้าง จนรู้ความจริงอ่ะ) พอรู้ความจริงเท่านั้นแหละ! โกรธนางมากจ้า คือแบบ พูดกับเราอย่าง แต่ความจริงอีกอย่าง ประมาณเราถามว่า "คนนี่ ใคร?" นางก็บอก น้องมั้งแหละ พี่มั้งแหละ เราถามต่ออีก "เคยคบมั้ย" นางบอก "ไม่" พอเราไปดูแชทเก่าๆที่นางคุยกัน หือออออออออออ อ เ_สกันแล้วมั้ง อ่านไปโมโหไป ที่พรีกสุดคือ ตอนที่นางคบกับเรา ยังติดต่อกัน ไปหากัน นัดกันดูหนัง โทรหากัน (อีเชี้ยย แล้วกูล่ะ? กูไปอยู่ไหนมา? กลายเป็นควายไปตามระเบียบ ข้ออ้างคือคุยกับแม่! มองบนแรงๆกูเกียดวลีนี้) ในหัวเรามีแต่คำถามเต็มไปหมด "ทำไมไม่บอกกันตรงๆ ลืมกันไม่ได้หรอ หลอกเราทำไม เราไปทำไรให้ อยากกลับไปหากันหรอ รักกันมากใช่ป่ะ เลิกไปแล้ว ทำไมกลับมาบอก คิดถึงกัน! ตัดกันไม่ได้มาคบกับเราทำไม คือแบบเวรกรรมไรกูว่ะ!!!! !(สมองเพ้อไปทั่ว นี่แค่เศษน้อยๆของชีวิตนางนะ)

เราอยากถามทุกคนหน่อย "ถ้าทุกคนเจอแบบนี้จะทำไงต่อ? "
(ก็รู้ว่าเสล่ออยากรู้เอง แต่ยอมรับความรู้สึกควายๆไม่ได้จริงๆ)