เรื่องมันเริ่มต้นจากคืนวันจันทร์ที่ 10 ต.ค. 2559 .....
เราเป็นอะไรหว่า .... หลายเดือนที่ผ่านมานี้ จำไม่ได้ว่ากี่เดือน มีอาการฉี่เล็ดออกมาตลอด คือ ฉี่ออกมาเองโดยที่ไม่ได้ปวดหรือรู้สึกว่าอยากจะฉี่ ... ต้องใส่ผ้าอนามัยตลอดเวลา ไม่ว่ายามหลับหรือตื่น ... จนระยะหลัง ๆ มาเมื่อเดือนสองเดือนนี้ เริ่มต้องใช้เป็นผ้าอ้อมผู้ใหญ่แทน เพราะผ้าอนามัยเอาไม่ไหว ปริมาณน้ำเยอะมาก ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ดื่มน้ำเยอะ ... ซึ่งตั้งแต่เริ่มมีอาการก็ไม่กล้าดื่มน้ำเยอะ เพราะไม่อยากจะฉี่บ่อย ๆ จากที่ปวดแล้วอั้นได้นาน กลายเป็นว่าปวดฉี่ถี่มาก ๆ และต้องวิ่งเข้าห้องน้ำเลยทันที... เริ่มใช้ชีวิตยากล่ะ ไม่อยากออกจากบ้านไปไหนไกล ๆ เพราะกังวลว่ามันจะเปื้อนกางเกง ... หรือกำลังเดินทางอยู่แล้วต้องปวดฉี่กะทันหัน ... คือกังวลไปหมด แต่ไม่ยอมไปหาหมอเพื่อตรวจดูอาการ มัวแต่คิดว่า เดี๋ยวก่อน ๆๆ จนผ่านไปหลายเดือนล่ะ

..... คืนนี้ก็เข้านอนตามปกติ คือนอนดึกพอสมควร ประมาณเที่ยงคืนตลอด ที่ผ่านมาก็นอนดึก ตื่นประมาณ 8 – 9 โมงเช้า ทำงานนุ่นนี่ไปเรื่อยเปื่อยตามปกติ แต่เวลานอนมักจะไม่ได้นอนเต็มที่ เพราะตื่นทุก ๆ ชั่วโมง!!!!

ตื่นทุก ๆ ชั่วโมงเลยรึ ????  ...ใช่ ... คือปวดฉี่ทุก ๆ 1 ชั่วโมง ต้องตื่นขึ้นมาเข้าห้องน้ำ ... ถามว่าใส่ผ้าอ้อมแล้ว ทำไมไม่ฉี่ไปเลย ... คือมันทำใจไม่ได้ที่จะต้องทำแบบน๊านนน สรุปก็นอนไม่เต็มที่ กังวลตลอด ลุกไปเข้าห้องน้ำก็ไม่เปิดไฟ ... แต่คืนนี้คิดไงไม่รู้ ... เปิดไฟห้องน้ำด้วย.... พอหันไปมองชักโครกแค่นั้นแหละ ...... โอ้แม่เจ้า O_O ….. เลือดเต็มโถส้วม !!!!!!!
เริ่มใจสั่นล่ะทีนี้ กลับมานอนแบบไม่สบายใจ หรือเราจะเป็นเมนส์ .... เฮ้ยก็ไม่น่าใช่  เดือนนี้เป็นไปแล้ว ตั้งแต่วันที่ 26 ก.ย. – 2 ต.ค. นี่เพิ่งจะผ่านมาอาทิตย์เดียว ไม่น่าจะเป็นอีกเร็วขนาดนั้น  ... แล้วเลือดที่ออกมาเนี่ยมันแดงสดใสมาก ... ไม่ใช่เมนส์แน่ ๆ พรุ่งนี้ต้องไปหาหมอ ๆ ...

ตื่นเช้ามาเริ่มโทรเช็คที่ รพ. เพื่อถามหาหมอผู้หญิงที่รักษาเกี่ยวกับทางเดินปัสสาวะ ... สรุปว่าได้ที่ รพ.เอกชนแห่งหนึ่งย่านรังสิต หมอจะเข้ามาวันเสาร์ เลยขอนัดเอาไว้ก่อนว่าจะเข้าไปตรวจ .... แต่เอ๊ะ... วันนี้ทั้งวัน ทำไมเลือดไม่ไหล ....หรือจะเป็นเมนส์จริงๆ  แต่เลือดหยุดไหลแล้วก็โอเคล่ะ ... คงไม่เป็นไรมั้ง ... คือเริ่มกังวลมากขึ้นแล้วก็จริง แต่ยังใจเย็นอยู่ เดี๋ยวถ้าไป รพ.เสาร์นี้ ก็น่าจะรู้แล้ว ว่าเป็นอะไร ...

คืนวันอังคารหลับไปแบบเพลีย ๆ แต่เหมือนเดิมคือ ตื่นมาฉี่ แต่เลือดออกไม่มาก ฉี่บ่อยเหมือนเดิม กลางวันก็ไม่มีเลือดออกมา มีแต่น้ำเยอะแยะเปียกผ้าอ้อม ก็เลยอยู่บ้านทั้งวันไม่ออกไปไหน
คืนวันพุธ  เริ่มมีเลือดออกเวลาฉี่อีกแล้ว ฉี่บ่อย ๆ ทั้งคืน
ตื่นเช้ามาเป็นวันพฤหัส วันแรกของสัปดาห์หนังสือแห่งชาติพอดี ก็ไปเดินงานหนังสือทั้งวัน กลับมาบ้านด้วยอาการ เพลีย ๆ
คืนวันพฤหัส ... ตื่นมาฉี่เหมือนเดิม ... เลือดออกเยอะมาก ออกมาเป็นลิ่ม เป็นน้ำ แถมเลือดยังกระฉูดเต็มผ้าอ้อมตลอดเวลา .... เริ่มไม่ไหวล่ะ ไป รพ.ตอนเช้าเลยแล้วกัน ... แล้วเราก็ขับรถไป รพ.เอกชนที่โทรไปนัดหมอไว้ ไปถึงก็เล่าอาการว่าฉี่เล็ด ฉี่บ่อย ... เลยได้ตรวจฉี่ ... ผลออกมาคือ มีเลือดปนในฉี่เล็กน้อย และหมอส่งต่อไปให้ตรวจกับทางหมอสูตินารีเวชอีกแผนกหนึ่งตอนบ่าย ....

มาถึงแผนกสูติฯ หมอก็ให้ขึ้นขาหยั่ง ใส่ปากเป็ดเข้าไปเพื่อตรวจภายใน ....
เราเริ่มเกร็งล่ะ เจ็บ ๆ นิดหน่อย พยายามหายใจเข้าลึก ๆ ไม่คิดอะไรเยอะ ... ทำใจให้สบาย ๆ ... ท่องไว้...ไม่เป็นไร ... ไม่เป็...... “ว๊ายยย เลือกเต็มเลยค่ะ มีเศษเนื้ออะไรหลุดออกเพียบเลย ... แบบนี้นี่มะเร็งนะคะ...ทำไมเป็นเยอะแบบนี้ ... รีบไปรักษาเลยนะ ... ไป ๆ รพ.ธรรมศาสต์ฯ เลย ... พยาบาล ๆ เอาถ้วยมาใส่ชิ้นเนื้อไป เนี่ยหลุดออกมาพอดีเลย ... แช่ฟอร์มาลีนไปด้วย ... ให้คนไข้เอาไป รพ.นู้น ... มา ๆ ช่วยคนไข้แต่งตัว บรี๊ยยยยย !!!! “
…..
….
เอิ่มมม .... หมอคะ..... ไม่ห่วงนิดนึงเหรอคะ ... คนไข้หัวใจจะวายตายก็เพราะหมอโวยวายลั่นห้องตรวจนี่ล่ะค่ะ !!!!!
แล้วไงคะ ..... ลุกขึ้นมาใส่กางเกงได้ปุ๊บ นั่งลงบนเก้าอี้ในห้องตรวจแล้วก็เป็นลม สลบไปเลยค่ะ ไม่รับรู้อะไรแล้ว !!!!!!

..... สวัสดีค่ะทุก ๆ ท่าน ... ก่อนอื่นก็ขอทักทายทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ก่อนนะคะ ....
เราจะอัพเรื่องราวขึ้นมาให้อ่านเรื่อย ๆ ตอนนี้กำลังเรียบเรียงอยู่ค่ะ อาจจะไม่ได้อัพบ่อย หรืออัพติด ๆ กันเลย ก็แล้วแต่ว่ามีเวลาว่างมากน้อยแค่ไหนนะคะ
เรื่องที่มาโพสต์นี้ เป็นเรื่องของเราเอง ซึ่งอาจจะมีการกล่าวถึงบุคคล สถานที่ หรือ วิธีการรักษา การวินิจฉัยโรค หรืออะไรก็ตามที่เราได้เจอ ได้อ่าน ได้ยินมา บางสิ่งอาจจะไม่ถูกต้องตามหลักวิชาการ บางสิ่งอาจจะขัดแย้งกับความรู้ความเข้าใจของใครหลาย ๆ คน ก็ขอออกตัวก่อนเลยนะคะ ว่าหลาย ๆ อย่างที่เราจะเล่าให้ฟัง เป็นความคิด ไอเดีย ของเราเอง ใครมีอะไรที่อยากจะเสนอแนะ แนะนำ หรือ ขอให้แก้ไข(ในส่วนที่เป็นวิชาการ) ก็คอมเมนท์กันไว้ได้เลยค่ะ  ขอบคุณค่ะ ...
เดี๋ยวตอนต่อไป จะเล่าถึงตอนที่ย้ายไปอีก รพ. หนึ่ง เพื่อเริ่มรักษาตัวเบื้องตันนะคะ