อวิชชา

ตอนแรกครับ https://ppantip.com/topic/36413049
ความเดิม มนต์ที่ถูกวิญญาณเข้าสิงอันเนื่องมาจากความขัดแย่งกับเพื่อนร่วมงานมีอาการดีขึ้นหลังจากที่พระและพี่อ้อยรวมกับร่างทรงได้ช่วยกันทำพิธีแก้มัดวิญญาณได้สำเร็จ
    คืนนั้นมนต์มาค้างกับผมที่ห้อง และผมได้นำน้ำมนต์ที่ได้มาจากพระฉีดพรมทั่วห้อง อีกทั้งยังสวดมนต์ใส่ตะกรุดของผมเพื่อป้องกันอันตรายจากวิญญาณ มนต์หลับสบายขึ้นหรืออาจเป็นเพราะมนต์เหนื่อยเพลียมาตลอดหลายวัน รุ่งเช้ามนต์จึงขอลางานเพื่อพักผ่อนอยู่ที่ห้องของผม โดยที่ผมไปเก็บสัมภาระที่จำเป็นที่ห้องพักของมนต์มาให้ ตลอดทั้งวันมนต์ดีขึ้นมาก เริ่มทานข้าวได้เป็นปกติ ร่าเริงแจ่มใสขึ้นและได้เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวเธอให้ผมฟัง
    เธอเล่าว่า ตลอดเวลาที่วิญญาณผู้ชายตนนั้นอยู่กับเธอ วิญญาณนั้นได้บอกเหตุการณ์ล่วงหน้า ทำให้เธอรู้สึกถึงสิ่งต่างๆที่จะมาช่วยเธอ ทำให้เธอรู้สึกเกลียดผมและลืมความผูกพันระหว่างเธอกับผม อีกทั้งยังกอดเธอไว้เหมือนปกป้องเธอ ทำให้เธอรู้สึกผูกพันกับวิญญาณนั้นมาก แต่ผลของมันหลังจากนั้นคือทำให้ความสามารถในการทำงานของเธอลดลง สมองที่เคยฉับไวก็เฉื่อยชา งานที่เคยทำเป็นประจำอย่างรวดเร็วก็ต้องใช้เวลานาน ทำให้เธอจำอะไรไม่ค่อยได้ต้องใช้เวลาคิดอยู่นาน
    ตกกลางคืนมนต์สื่อได้ถึงวิญาณนั้นอีก แต่คราวนี้วิญญาณนั้นได้มาขอให้ช่วยปลดปล่อยจากการถูกใช้งานและถูกทำให้เจ็บ วิญญาณได้บอกเรื่องราวต่างๆให้มนต์รู้อีกครั้งโดยที่มนต์สื่อสารกับผมผ่านการเขียนลงในกระดาษ ภาพที่เธอเขียนบอกได้ว่าทั้งชายและปอยยังไม่หยุดทำร้ายเธอ ทั้งสองเรียกสัมภเวสีที่ทางสามแพร่งนั้นมาใช้งานอีก ตอนนี้วิญญาณนั้นเป็นผีหัวขาดได้นอนตรงที่นอนของมนต์และหนุนหมอนของมนต์อยู่ ภาพนั้นแสดงถึงห้องพักของมนต์ แต่ตอนนี้มนต์พักอยู่กับผม โดยมีคนสามคนทำพิธีเรียกสัมภเวสีนั้นอยู่
    วันถัดมาซึ่งเป็นวันอาทิตย์ ผมกับน้องที่บริษัทจึงชวนกันไปเก็บสัมภาระของมนต์อีกรอบ รวมทั้งหมอนและผ้าปูที่นอนตามคำแนะนำของพี่อ้อยเพื่อจะนำไปทำพิธีเผาต่อไป มนต์ซึ่งอาการดีขึ้นตามลำดับก็ใช้เวลาทบทวนเรื่องราวต่างๆและพักผ่อนร่างกายอย่างเต็มที่ มนต์ให้ผมช่วยอัญเชิญเสด็จพ่อปิยะมาและทำพิธีเพื่อเรียกขวัญเธอ (เธอบอกว่าพ่อปิยะมักจะมาเตือนเธอและคอยบอกเรื่องราวบางอย่างให้กับเธออยู่เสมอ) ขณะที่ผมขออัญเชิญพ่อปิยะตัวผมเองก็เกิดปิติขึ้นอย่างประหลาด ขนลุกชันไปทั้งตัวและน้ำตาไหลอย่างไม่มีสาเหตุซึ่งผมเดาเอาว่าบารมีพ่อปิยะคงส่งลงมาเพื่อช่วยเรียกขวัญให้กับมนต์
    แต่พอตกกลางคืนมนต์กลับมองเห็นวิญญาณมารออยู่ที่ระเบียงห้องพักของผมอีก คราวนี้วิญาณนั้นดูน่ากลัวกว่าเดิมมาก ตาแดงก่ำ ใบหน้าที่ดูโมโหร้ายนั่งมองเข้ามาในห้องและจ้องมองมาที่มนต์เหมือนโกรธแค้นมานาน มนต์จึงขอให้ผมทำน้ำมนต์ให้และสวดมนต์ใส่ตะกรุดเพื่อป้องกันเธอ แต่นั่นก็ทำได้แค่ให้เธอผ่านคืนนี้ไปเท่านั้น
    รุ่งเช้าวันทำงาน ชายยังคงเข้ามาหามนต์ที่ห้องพักและนั่งมองสร้อยพระที่มนต์คล้องคอรวมถึงยันต์ที่ติดไว้ที่กำแพงข้างๆมนต์อย่างสงสัย ตลอดทั้งวันมนต์รู้สึกถึงสิ่งผิดปกติที่เกิดขึ้นกับตัวเธออีกครั้ง เธอเริ่มรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างพยายามเข้าแทรกตัวเธอทางด้านหัวไหล่ขวาและต้นคอ ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดและรำคาญเป็นอย่างมาก ของขลังอิสลามที่ขอมาจากดาก็ช่วยให้บรรเทาได้บ้าง รวมทั้งสร้อยพระที่ได้จากช่างในบริษัทก็ทำให้เธอทุเลาลงเช่นกัน แต่พอตกกลางคืนมนต์ก็เห็นภาพเดิมๆอีก รวมทั้งวิญาณเจ้าเก่าก็ยังมาวนเวียนอยู่แต่ไม่ได้มาทำร้ายมนต์แล้ว รวมทั้งยังนิมิตให้เห็นภาพชายกำลังทำพิธีอยู่ในที่พักด้วย (อาการของมนต์จะเกิดเป็นเวลา แต่หนักที่สุดจะเป็นช่วง 4 ทุ่มถึงเที่ยงคืน)
    วันต่อมามนต์แย่ลงเรื่อยๆ โดยเฉพาะหลังจากที่ได้เจอกับชาย เราจึงตกลงกันพามนต์ไปหาพระกับพี่อ้อยเพื่ออาบน้ำมนต์ที่วัด ระหว่างทางมนต์มีอาการไม่ค่อยดีอีกทั้งวันนี้รถค่อนข้างติดและอากาศร้อน ทำให้มนต์เริ่มมีอาการหงุดหงิด หวาดระแวงยิ่งขึ้นไปอีก
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่