มีคนนึงตามจีบเราตั้งเเต่เรามีแฟน เราจะเลิกกับแฟนบ่อยมาก ช่วงเลิกกันเขาคนนี้ก็จะทักมาตลอด แต่เราไม่ได้รู้สึกชอบเขานะเราก็คุยปกติเหมือนคนทั่วๆไป พอเราดีกับแฟน เขาก็จะหายไปเพราะเราจะไม่คุยซ้อนถ้ามีแฟน เป็นแบบนี้ถึงสามครั้ง จนครั้งที่สาม เราคิดว่าเราคงไม่เลิกกับแฟนแล้ว เราเลยแชทบอกเขาไปตรงๆว่า เราคืนดีกับแฟนแล้วนะ เราจะเป็นเพื่อนกันได้มั้ย วันนั้นเขาไม่ตอบแล้วหายไปจากชีวิตเราเลย ตอนนั้นเรารู้สึกผิดนะแต่เราก็ต้องเลือกแฟน แต่เราก็ไม่ได้คุยเชิงให้ความหวังเขาเลย แต่สุดท้ายเราก็เลิกกับแฟนจริงๆเพราะเเฟนเราติดเพื่อนติดเกมไม่สนใจเราไม่ค่อยดูเเลจนเราชินชาทนไม่ไหว แต่เราเลิกกันดีคุยกันว่าเราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แต่เป็นแฟนกันไม่ได้แล้ว เราก็ต้องยอมรับสถานะตรงนั้น สามเดือนที่เราทำใจ มันดิ่งลงเหวมาก จนเราไปเที่ยวงานดนตรีงานหนึ่ง (เดือน ธ.ค.) เราได้เจอเขาคนที่ตามจีบเราที่งานนี้ เขาเดินเข้ามาสะกิดเรา ทักทายเรา ตอนนั้นเรารับรู้ว่าเราทั้งสองดีใจและมีความสุขแปลกๆ แต่ก็แค่นั้น เราเจอกันแค่ตอนนั้นแล้วไม่ได้เจออีก จนสองวันหลังจากงานวันนั้นเขาทักมาหาเรา หลังจากนั้นเขาก็ดีกับเรามาก เราก็ยังไม่กล้าเปิดใจเพราะเพิ่งเลิกกับแฟน กลัวว่าจะเจ็บซ้ำอีก จนความดีเขาก็ทำให้เราใจอ่อนในที่สุด เขาดีกับเรามากจนเรารู้สึกว่าเราเลือกคนไม่ผิด เขามาเติมเต็มในส่วนที่เราเคยขาดมาตลอด ดีจนบางคืนเราเผลอร้องไห้เพราะดีใจที่ได้เจอคนที่รักเราจริงๆซักที เรารู้สึกรักเขามากจริงๆ รู้สึกตัวเองมีค่ามากขึ้นแล้วเราก็คบกันวันปีใหม่พอดี แต่เราก็บอกเขานะว่าเราเป็นเพื่อนกับเเฟนเก่าได้ใช่มั้ยแต่ไม่กลับไปแล้ว เขาก็ไม่ตอบเราก็คิดว่าคงไม่มีอะไร เราก็ยังคุยแชทกับแฟนเก่าปกติแต่แค่นานๆครั้ง เราก็บอกเขาให้เขาดูตลอด ช่วงแรกที่เราคบกันมันก็หวานปกติทั่วไป เขารู้ว่าเราชอบเที่ยวเขาก็ชอบพาเราไปเที่ยวตลอด เขาทำเหมือนว่าจะขาดเราไม่ได้ เราเลยย้ายไปอยู่หอเขา เราอยู่ด้วยกันประมาณเกือบ3เดือนในตอนที่เราเริ่มฝึกงาน จนเวลาผ่านไปเราต่างก็ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง เราทำให้เขาทุกอย่างรวมถึงไม่นอกใจ แต่เราจับได้ว่าเขาคุยกับคนอื่น เราเคยขอรหัสไลน์แต่เขาก็ไม่ให้จนเราทะเลาะกัน บอกก่อนว่าเราไม่เคยก้าวก่ายพื้นที่ส่วนตัวเขาเลยจนมาเห็นเรื่องนี้ เขาเริ่มมีความลับ เราร้องไห้หนักมาก หลังจากนั้นเราก็ไม่เชื่อใจเขาอีกเลย ระเเวงตลอดเวลา จนเราเริ่มรู้สึกได้ว่าเขาเริ่มเปลี่ยนไป เริ่มไม่ใส่ใจ ไม่ดูแล ไม่พาไปเที่ยว เราก็น้อยใจตามประสาคนเคยได้รับ วันหนึ่งเราต้องไปทำงานที่มอของเรา ซึ่งอยู่ไกลจากที่พัก เราขอให้เขาไปส่งแต่เขาก็ไม่ไปส่ง เราเลยไปเองแต่ตอนกลับเราไม่มีรถกลับเราเลยไม่มีทางเลือก เราต้องโทรให้เเฟนเก่าเราไปส่งเพราะเราไม่มีเพื่อนเลยที่มอ เพราะเเยกย้ายกันไปฝึกงานที่อื่นกันหมด เพราะมันจำเป็นไม่งั้นเราก็กลับหอไม่ได้ เราบอกก่อนนะว่าเรากับแฟนเก่าเราเป็นเเค่เพื่อนกันแล้วจริงๆ ใครจะไม่เชื่อเราก็ไม่ว่า เรื่องนี้เรารู้ดีสุด เราก็บอกเขาว่าถ้าเขาไปส่งก็คงไม่เป็นแบบนี้ เรื่องราวก็เป็นแบบนี้ประมาณ2-3ครั้ง จนเราเริ่มทะเลาะกันมากขึ้น เป็นช่วงที่เราร้องไห้บ่อยมาก จนเขาละเลยเรามากจนเกินไป ทำร้ายจิตใจเราบ่อยเกินไป เราเลยทำในสิ่งที่ผู้หญิงหลายๆคนคงเคยทำคือ ประชดด้วยการบอกเลิก เราบล็อคเบอร์ บล็อคไลน์ บล็อคเฟส ปิดกั้นเขาทุกช่องทาง แรกๆเขาก็ง้อเราจนเราได้ใจ วันหนึ่งเขาก็หายไปจากเราจริงๆ ไม่ตามหา จนเกือบอาทิตย์ จนกลายเป็นเราที่ต้องหาทางดิ้นรนติดต่อหาเขาทุกช่องทางเอง และช่วงนี้ก็เป็นช่วงที่เราเจ็บหนักมากที่สุด มันเจ็บปวด ทรมานเหมือนจะขาดใจตายจนเกือบคิดสั้นหลายครั้ง เราติดต่อคนรู้จักเขาทุกคนโดยไม่รู้สึกอายอะไรทั้งสิน รู้แค่ว่าต้องได้คุยได้เจอหน้าเขา พอเราติดต่อเขาได้เขาก็เหมือนพยายามจะหนีจากเรา คุยไม่ดี เมินเฉย ไม่เห็นใจหรือสงสารเราเลย เราขอโทษทุกอย่างที่เคยงี่เง่า เอาแต่ใจ ไม่มีเหตุผล จนทำให้เขารู้สึกเบื่อและรำคานเรา แต่ก็ไม่ทำให้เขาใจอ่อนให้อภัยเราเลย เราแค่คิดว่าทำไมตอนเขาทำผิดกับเรา ทำไมเรายังให้อภัยเขาได้ ให้โอกาสแก้ตัวก็ไม่รู้กี่ครั้ง ไม่เคยปล่อยให้เขาต้องทรมานอะไรเท่าเราขนาดนี้เลย แต่พอเราผิดพลาดบ้างทำไมไม่ให้โอกาสได้แก้ตัวกันบ้าง เขาหายไปอยู่ไหนในช่วงที่เรากำลังแย่แบบนี้ ปล่อยให้เราร้องไห้เจียนตายเกือบเดือนไม่มาสนใจใยดี กินไม่ได้นอนไม่หลับ จนเราซูบผอมร่างกายโทรมจนใครๆก็ทัก เราอกหักแบบบ้าคลั่งมาก ร้องไห้ถึงเช้าไม่นอนก็มี เราอยากรู้ว่า เรื่องทั้งหมดนี้เราก็ผิดกันทั้งคู่ เราผิดที่เรายังคุยกับแฟนเก่า ซึ่งเป็นใครก็คงไม่ชอบ อันนี้เรายอมรับว่าผิดจริงที่เราคิดน้อยไปเพราะคิดว่าเขาเข้าใจแล้วว่าเป็นแค่เพื่อนกัน(จะด่าเราก็ได้) แต่เขาก็ผิดที่คุยกับคนอื่น มีความลับกับเรา ไม่ดูแลเอาใส่ใจเราเหมือนเมื่อก่อน แต่ทำไมถึงทำเหมือนเราผิดอยู่ฝ่ายเดียว แล้วก็เป็นเราที่ตามง้อเขาอยู่ฝ่ายเดียว เรารู้สึกเหนื่อยมากๆ เราไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เลยในชีวิต ทุกวันนี้ก็ยังร้องไห้อยู่ รู้สึกผิดหวังมากเพราะไม่คิดว่าเขาจะทำกับเราได้ขนาดนี้ เราเลยมาคิดๆดูก็คิดได้ว่า ผิดที่เราตกลงคบกับเขาเร็วเกินไปไม่ยอมมองเขาให้ดีก่อนคิดว่าดีแค่ตอนแรกนั้นคือตัวตนของเขา แต่จริงๆแล้วตัวตนเขาคือตอนนี้ที่เราไม่ยอมรับความจริง เขาทำเหมือนไม่เคยรักเราเลย อยากถามเพื่อนๆว่าเราควรตามง้อเขาต่อไปหรือควรหยุดแค่ไว้แค่นี้ดีคะ ขอบคุณที่อ่านจบมาจนถึงตอนนี้นะคะ
ระว่างเรากับเขา จริงๆแล้วใครผิด? แล้วควรจบเรื่องนี้ยังไงดี?