สวัสดีค่ะ
อยากมาแบ่งปันประสบการณ์เลี้ยงสุนัขพันธุ์ไซบีเรียน VS สุนัขไทยพันทางนะคะ
เป็นคนชอบสุนัขมาก ชอบแต่เด็กแล้ว คิดว่ามีบ้านเองเมื่อไรจะเลี้ยงหมา

แต่ทางสามีและเด็ก ๆ อยากเลี้ยงพันธุ์ไซบีเรียนมาก ซึ่งตอนนั้น สำหรับตัวเองคิดว่า หมาไทย ก็พอแล้ว
ท้ายที่สุด วันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2015 ก็ได้เจ้าไซบีเรียนมาเลี้ยง 2 ตัว ตัวผู้หนึ่งตัวเมียหนึ่ง ด้วยเหตุผลที่ว่า สามีและลูก
อยากให้ของขวัญวาเลนไทน์แก่แม่ เห็นแม่รักหมา  แต่มีข้อแม้ว่า ต้องเลี้ยงพันธุ์นี้เท่านั้น


เจ้าไซบีเรียน มันเป็นสุนัขที่หน้าตาน่ารักมาก  ขนปุกปุย ถามเรื่องหน้าตาให้คะแนนเต็มร้อยไปเลย

ตอนเลือกซื้อเจ้าไซบีเรียน จริง ๆ ฟาร์มเขามีให้เลือกหลายตัว  แต่มันเป็น First impression  เมื่อสุนัขตัวสุดท้ายของ
คลอกก่อนหน้าที่ไม่มีใครเอา วิ่งมาพันแข้งพันขา ตัวสีขาว เป็นตัวผู้ น่ารัก  (เลี้ยงไปเลี้ยงมาอินดี้มาก มีโลกส่วนตัวสูง)
ที่ไม่มีใครเลือกซื้อมันไป ก็เพราะมันประมาณว่าเป็นพ่อพันธุ์คงไม่ได้ เป็นหมาทองแดง  (เรามารู้ทีหลัง)  แต่ไม่เป็นไร
เพราะเรารักมันไปแล้ว

ตัวที่สอง เป็นตัวเมีย เนื่องจากตกลงกันไม่ได้ แม่อยากได้สีขาว พ่ออยากได้สีน้ำตาล เลยต้องเอามาสองตัว  ตัวเมียรูปร่างแข็งแรง
มีความอินดี้มาก แต่ยังชอบคลอเคลียเจ้าของอยู่บ้าง  และตัวเองเริ่มเข้าใจคำว่า ทาสหมา เป็นยังไง ก็จากการเลี้ยงตัวสีน้ำตาลตัวนี้แหละ
เพราะสิ่งที่มันชอบคือ การให้เกาคาง  เจอหน้าไม่ได้  จะมานั่งข้าง ๆ เอามือเขี่ยเราให้เราไปเกาคางให้  จะเล่นกับตัวผู้ก็ไม่ได้
เข้ามาแทรกทุกที  แล้วก็บังคับเราเกาคาง  จนตัวเองเบื่อเจ้าตัวนี้มาก  รู้สึกเหมือนโดนใช้เลย




แต่แล้วผ่านมาเกือบสามปี  ความที่ตัวเองยังคาใจว่าต้องการเลี้ยงหมาไทย ด้วยความเชื่อที่มันน่าจะเลี้ยงง่ายกว่า เพราะตัวเองไม่มีเวลาที่จะฝึกสอน
เจ้าไซบีเรียนหมาอินดี้ให้สยบลงได้ ก็คิดว่า เลี้ยงหมาไทยดีกว่ามั้ง จนสุดท้ายท้ายที่สุดโอกาสก็เป็นของเรา
สามีไปเยี่ยมบ้านเพื่อน แล้วเขามีลูกหมาคลอกหนึ่ง เขาบอกให้แบ่งไปก็ได้นะ สามีก็ถ่ายรูปส่งมาให้
เราก็เลยขอเลือกตัวสีน้ำตาล  ซึ่งเป็นสีโดดตัวเดียวในท่ามกลางตัวอื่นที่สีดำ
ด้วยเหตุผลที่ตัวเองอ้างว่า   วาเลนไทน์ปีนี้ไม่ได้เรียกร้องดอกไม้ ของประดับใด ที่มีค่าราคาแพง ขอแค่เพียงอนุญาตให้เราได้เลี้ยงหมาไทยสักตัวเถอะ

และในที่สุดยืดเยื้อด้วยเหตุผลต่าง ๆ นานา  หมาไทยสีน้ำตาล ก็ถูกใส่กล่อง นำมาให้ที่บ้าน
อายุยังไม่ถึง 45 วันดี  ขายังสั่น ๆ เราเอามาเลี้ยงคอยป้อนนม  คืนแรกมันร้อง  ที่ร้องก็เพราะต้องการให้อุ้มไปฉี่ไปอึข้างนอกบ้าน
มันเป็นลูกหมาที่ไม่อึราดหรือฉี่ราด  ซึ่งเปรียบเทียบกับเจ้าไซตอนเล็ก ๆ ที่มัน อึ ไม่รู้ที่รู้ทาง เลอะไปหมด  ต้องใช้เวลาสอนกว่าจะเข้าที่เข้าทาง



ปัจจุบันเจ้าชิม ชิม (หมาไทย)  ประมาณน่าจะสามเดือนกว่า ๆ ไม่รู้มันไปอึที่ไหน  ยังไม่เคยเห็นเรี่ยราดแถวบริเวณบ้าน

เจ้าชิม ชิม เลี้ยงง่าย กินอยู่ง่าย ขี้อ้อน ด้วยความที่เราเลี้ยงมันแต่เล็ก ๆ (เล็กมาก)  เจอหน้าเมื่อไร  มันถึงกับยืนสองเขาและใช้ขาหน้า
สองขากอดขาเราไว้ กระดิกหางไปมา  บางวันกลับบ้านดึก ๆ อุ้มมันหน่อย มีเอาหัวซบบ่าด้วย แต่เบื่อหน่อยตอนชอบพันแข้งพันขานี่แหละ
ซึ่งสามีและลูกสาวจะไม่ค่อยชอบสัตว์ที่พันแข้งพันขา เขาชอบไซบีเรียน คือ ถึงมันจะเล่น กระโจนใส่ ก็เป็นช่วงเล่น แต่จะไม่พันแข้งพันขา

ส่วนเจ้าไซ  ถ้าไม่อยู่บ้าน ก็ต้องอยู่ในกรง เพราะชอบมุดรั้วไปทำวีรกรรม กลับบ้านไม่ถูก  หายไป ไปตกบ่อบ้าง คนต้องพากันไปช่วย
ตกบ่อไหนไม่ตก ไปตกบ่อที่เขาปล่อยมูลสัตว์เลี้ยงหมู อาบน้ำกันยกใหญ่  เพื่อนบ้านก็แสนดี ช่วงเจ้าไซหาย  ก็ไลน์ถามหา ขี่มอเตอร์ไซด์
ตามให้  ดีที่ว่าบ้านที่ตัวเองซื้ออยู่ ไม่ใช่โครงการจัดสรร แต่เป็นวิถีชาวบ้านที่เผอิญว่าคนแถวนั้น รักหมา กันหมด หายไปหลายครั้งแล้ว
ได้กลับทุกที

มาดูภาพเจ้าชิม ชิม กันดีกว่านะคะ ในช่วงอายุสามเดือนกว่า ๆ เกือบสี่เดือน เกิดประมาณปลายเดือนมกราคม หรือต้นเดือนกุมภาพันธ์ ประมาณนั้น
ว่าไปว่ามา มันก็น่ารักดีนะคะ  ขนก็ไม่ร่วงด้วย ไม่ต้องปรนนิบัติมันเท่าไร  แต่ถึงแม้จะชิม ชิม หรือ เจ้าไซ สองตัว  ก็รักมันหมดค่ะ แต่รักคนละแบบ