ยาวนิดนึงนะคะ

   ตอนนี้จขกทกำลังจะขึ้นม.6ค่ะ ก็พอจะเข้าใจว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องธรรมชาติ เพราะพ่อแม่ชอบทำตอนดึกๆตั้งแต่เด็กแล้วค่ะที่จำได้ก็ตั้งแต่ประถม ไม่บ่อย แต่ทุกครั้งคือหนูตื่นอยู่ค่ะ หนูเกรงใจพ่อแม่ ไม่อยากให้เขาอายก็เลยนอนนิ่งๆทุกครั้งไม่เคยบอกใคร
     เรื่องก็คือคืนนี้ล่าสุดเลยค่ะ หนูได้งานพาร์ทไทม์3วันช่วงก่อนเปิดเทอมก็เลยไปทำ ถึงใกล้บ้านแต่ก็ต้องตื่นเช้า ประมาณ6โมง เมื่อวานไปทำมาวันแรก หนูตื่นมากลางดึกเพราะได้ยินเสียง หนูก็ลุกขึ้นไปมองทางเสียงแต่หนูสายตาสั้นและมันก็มืดเลยมองไม่เห็นเลยนอนต่อ สักพักได้ยินเสียงรู้เลยค่ะว่าใช่แน่ เหมือนเขาพยายามทำเบาๆหนูก็พยายามเข้าใจว่าตื่นผิดเวลาเอง เลยทนฟังจนเสร็จพ่อแม่แยกย้ายนอนหนูถึงได้นอน ประมาณตีหนึ่งกว่า
      วันนั้นตื่นไปทำงานแบบโทรมมากเพราะนอนไม่พอ ส่วนวันนี้ค่ะ แม่เอาหมอนมาวางกั้นฝั่งที่จะมองเห็น เหมือนคราวที่แล้วเลยหนูก็นึกเอะใจ อยู่ดีๆแม่ก็พูดขึ้นมาว่าเอามาบังแสงทีวี พูดตั้งสองรอบมันก็น่าสงสัย หนูเขานอนตอนเที่ยงคืน15นาที ยังไม่ทันเที่ยงคืนครึ่งพ่อแม่ก็เริ่มทำกันแล้วค่ะ ทั้งๆที่ก็น่าจะรู้ว่าหนูยังไม่หลับ ปิดเทอมหนูนอนตีสอง-ตีสาม  คือคราวนี้มีเสียง ดังด้วย เรื่องแบบนี้ธรรมชาติแต่พอเอามาคิดกับพ่อแม่ ได้ยินเสียงจนเห็นภาพมันรู้สึกขยะแขยงค่ะ.. ตอนนั้นโกรธมาก ที่ทำไมต้องมาทำทั้งๆที่นอนรวมกัน ลูกก็ไม่ใช่เด็กแล้วด้วย น้องนอนข้างๆเลยค่ะ5ขวบ ทำแบบมีเสียงด้วย โกรธพ่อแม่มากๆและตอนนี้ก็นอนไม่หลับอีก อีก2ชั่วโมงต้องลุกไปอาบน้ำไปทำงาน เพราะเขาเริ่มทำตั้งแต่เที่ยงคืนกว่าจนเสร็จทุกอย่างเข้านอนก็ตีสามครึ่ง!!! หนูนอนใช้นิ้วอุดหูสองข้างยังได้ยินเสียง แล้วก็ไม่เอาออกด้วยให้เขาเห็นว่าหนูทนฟังอยู่
      จนตอนนี้ก็ไม่รู้จะทำยังไงค่ะ ถึงโกรธ แต่ก็ไม่อยากไปขัดความสุขเขา แยกห้องนอนไม่ได้นะคะเพราะเป็นบ้านแบบห้องนอนเดียวห้องอื่นไว้ใช้อย่างอื่น คือไม่มีห้องแยกเลยค่ะ อยากจะลองพูดกับพ่อแม่ แต่มันก็ไม่อยากพูด คิดแค่ว่านานๆครั้งทนๆเอา ไม่อยากให้เป็นปัญหาใหญ่ หรือหนูควรจะทำอย่างไรดีคะ