แฟนเราเป็นคนที่มีความบ่นตามกาลเวลา ยิ่งนานวันยิ่งมีความบ่นมากขึ้น นั้นไม่สำคัญเท่ากับสิ่งที่แฟนบ่นเราจนรู้สึกว่า "เราศีลไม่เสมอกัน" เรานะ ไม่ใช่แฟนที่ด้อยกว่า เรารู้สึกว่า ทั้งความคิด สติปัญญา การตัดสินใจ เรายังด้อยกว่าแฟนยัง บ่นมากขึ้น เรายิ่งรู้สึกไปอีกว่า เราไม่เหมาะสมกับแฟนเลย เราเคยพยายามมากๆ กับการพิสูจน์ตัวเองให้ครอบครัวเขายอมรับเรา จนกระทั่งทุกวันนี้การงานเรามั่นคงแล้ว แต่นั่นมันไม่พอ เรายังขาดความเป็นผู้นำครอบครัว นั่นแหละที่แฟนเราต้องการ แต่เราทำไม่ได้ ที่ว่าอยากเปลี่ยนแฟนไม่ได้หมายความว่าเราจะทิ้งเค้านะ แต่เราเหมือนห่างกันคนละชั้นเลย ตอนนี้แฟนเราจะจบป.โทแล้ว แต่เรายังป.ตรีต๊อกต๋อย ผมควรปล่อยเธอไปมีอนาคตที่ดีกว่านี้ หรือว่าผมต้องปรับตัวเอง แต่เวลาปรับของผมจะเหลือกับความอดทนของแฟนผมแค่ไหน  ผมควรเลือกอย่างไรดีครับ