สำหรับคนเลี้ยวแมวระบบกึ่งเปิด หลายคนคงเคยเตรียมใจยอมรับการสูญเสียไว้กันบ้างแล้ว
สำหรับจขกท.ก็แล้วกัน ทุกครั้งที่แมวออกนอกตัวบ้าน(รั้วรอบกรอบชิดบนพื้นแต่ไม่ใช่บนหลังคาบ้านที่เรียงต่อกันเป็นแพ
จขกท.ๆม่สามารถเลี้ยงแมวระบบปิดได้ เนื่องจากบ้านร้อนมาก. และพ่อของจขกท.ก็ไม่แฮปปี้ (เอาจริงคือเค้าไม่ชอบให้เราคลุกคลีกับสัตว์ที่ไม่มีประโยชน์ทำเงินไมหาได้)

จขกท.ตัดสินเลี้ยงแมวเองเมื่อปี57 เนื่องจากทำงานไกลบ้านและแบกโรคไบโพลาร์(ขั้วซึมเศร้า)ติดตัวแทบจะปีละ8เดือน  การมีสัตว์เลี้ยงทำให้เราเหงาน้อยลง มีกิจกรรมที่ทำให้เลิกหมกหมุ่นกับความคิดตัวเองน้อยลง  และทำให้เรามีความคิดอยากมีชีวิตต่อ เรียกง่ายๆว่า
แมวของจขกท. เป็นแมวบำบัด

ตอนที่คิดว่าจะเลี้ยง จขกท. มีทุกอย่างให้พร้อม ห้องปิด กรง อากาศโดยรอบดีเย็นสบาย มีการทำหมันและทำวัคซีนครบ มีอาหารให้อย่างดี และเราก็ฝึกเค้าอย่างดี

แต่ใครจะรู้อนาคต. เมื่อเราต้องเดินไปในทิศตรงกันข้ามกับสิ่งที่เคยมี

จขกท. พยายามรับมือสิ่งที่ต้องเผชิญ สิ่งที่ยากที่สุดของการเลี้ยงระบบกึ่งเปิดคือ. การทำใจว่าสักวันลูกสาวจะไม่กลับมา

แล้ววันนั้นก็มาถึง. ก่อนที่นางจะหายไปนางนอนอยู่ในบ้าน จขกท.เรียกขึ้นห้องเพื่อกินข้าว นางก็ตามมา ยืนรอเราเทอาหารเม็ด. นางกินเสร็จนางก็หมุดหน้าต่างออกไป  เราเห็นก้นขาวๆของนางเป็นครั้งสุดท้าย. (ตอน2ทุ่มของวันที่29เมษายน2560
5ทุ่มเราเดินหานางในบ้านแต่นางไม่ออกมา. เราคิดว่านางก็คงแอบเหมือนเดิมปกติ. คือหลับแล้วขี้เกียจขานรับ  จขกท.เดินหาแมวทุกครึ่งชม.จนตี5ของวันที่30เมษายน บ้านเปิดจึงออกไปเรียกรอบบ้านไปเดินดูตามซอกซอย ซึ่งก็ไม่เจอ คนในบ้านซึ่งปกติไม่ได้เล่นไม่ไม่ได้สนใจก็ถามอย่างเป็นห่วงและให้กำลังใจตลอด คุณแม่สอบถามเพื่อนบ้านให้ พี่ๆช่วยหา พ่อก็บ่นๆว่า "ถ้าเป็นคนจะหาแบบนี้ไหม"

วันที่30-1พฤษภา2560จขกท.ค้นบ้านตะโกนเรียก เดินหาทุกบ้าน (ไม่มีคนเคยเห็นแมวเรา อาจเพราะว่ามันเป็นแมวขี้กลัวและเราก็ฝึกให้มันอยู่แต่ในรั้วบ้าน)

วันที่2 เวลาตี5 :20 จขกท.หลับกำลังฝันถึงเรื่องอื่น อยู่ๆก็ได้ยินเสียง"แม้ว" ข้างหูดังมาก /ปกติจขกท.หลับยากตื่นง่าย แค่เสียงแมวร้องเบาๆจากที่ไกลแสนไกลก็ปลุกเราได้. เรารีบลุกขึ้นมองผ่านความมืดไม่เจอใคร เราเดินไปเปิดไฟก็ไม่มีใคร ออกไปดูนอกห้องก็ไม่มีใคร จขกท.กลับมานอนต่อแบบอยากจะร้องไห้(ซึ่งช่วงนี้เปลือกตาอักเสบเลยไม่อยากจะร้องไห้เพราะมันคันสุดๆ)

พอเราหลับก็ได้ยินเสียง"แม้ว" ข้างหูอีก(ซึ่งเป็นกิจวัตรที่ลูกสาวทำประจำ คือการขัดเวลานอนปลุกเรามาเทข้าวให้)

จขกท. ลุกขึ้นมาเทข้าว และลงไปนอน ได้ยินเสียงกุกกักๆเหมือนแมวกำลังกินข้าว แต่ที่ตรงนั้นไม่มีแมว เราพยายามข่มตาลง(หลอนแน่) สักพักรู้สึกว่าเตียงยุบเป็นจังหวะการเดิน และรู้สึกเหมือนมีอะไรมาแนบแขน(ออกแนวหนักๆ)

นางไม่รู้ตัวแน่เลยว่าตัวเองตายแล้ว (นางกลับมาใช่ไหม)


* จขกท. ไม่โกรธเพื่อนบ้านหากพบว่า เจอลูกสาวเราในสวนข้างบ้าน หรือเจอบนถนน

** หากใครพบแมวลักษณะแบบนี้อยากให้หลังไมค์มา
ไม่ว่าจะเป็นหรือตาย (จขกท.รับสภาพได้)

***จขกท. จะยังไม่เก็บข้าวของของลูกสาวจนกว่าจะได้ข่าวอะไรก็ตาม หน้าต่างห้องนอนหัวเตียงยังคงเปิดรอให้มุดกลับมา

****หากใครเห็นและอยากเลี้ยง (รบกวนมาบอกเราก่อน ขอคุยเรื่องระบบปิด ถ้าเลี้ยงปิดเราจะขอพิกัดบ้าน เราจริงจังเรื่องนี้มาก)

น้องเป็นแมวเพศเมียอายุเกือบ3ปี ทำหมันแล้ว สุขภาพดี /ทำเทสลิวคีเมียผ่านเมื่อต้นปี60  แต่ตอนนี้เหงือกอักเสบ ดูป่วยๆนิดๆ ไม่แนะนำให้จับอาบน้ำก่อนนำไปตรวจสุขภาพกับคุณหมอสัตวแพทย์

น้องมีนัดวัคซีนประจำปีวัน(เก่า)ที่27ธันวาคม2560 เรทยาวได้ถึงวัน ที่9มกราคม2561(นัดใหม่)