เราเลือกที่จะบอกความจริงว่าเราไปนอนกอดและเผลอมีจุ๊ฟปากกันกับคนอื่น แต่เราไม่ได้มีความรู้สึกรักอะไรเลย เพียงแค่ตอนนั้นเราเคว้งคว้างมากเพราะเรากับแฟนมีปัญหากันและอยู่ไกลกันง้อกันยากมาก...แต่ตอนแรกเราเลือกจะโทรไปบอกเลิกแฟนเพราะเรารู้สึกผิดแต่เราก็อยู่ไม่ได้เราเลยโทรไปง้อเค้าอีกวันเค้ามาหาเรามันดีมากทุกอย่างมันดีมาก...แต่เรามีความรู้สึกผิดในใจเราเลยเลือกบอกความจริงกับเค้าเรื่องนี้เพราะไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัว..คือตอนนั้นคิดได้แค่นี้จริงๆ...ทั้งที่เราไม่บอกแฟนเราก็ไม่รู้ เราทำเป็นลืมและปรับตัวใหม่ก็ได้แต่เราไม่โอเคกับการที่ทำผิดต่อเค้าแล้วยังทำตัวว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นและตอนนี้เรากับเขาก็ต้องจบกันไปจริงๆแล้วแต่เรายังคิดถึงเขาตลอด คิดถึงเขาเสมอ รักเขามากๆไม่เคยรักใครได้เท่านี้...
เราเลยอยากถาม คหสต.ตัวคุณผู้อ่านว่าเราทำผิดรึป่าวที่เลือกที่จะบอกความจริง...และเค้าจะให้โอกาสเราแก้ไขปรับปรุงตัวอีกครั้งไหม...เราไม่เคยไม่ซื่อสัตย์กับแฟนจนมาถึงวันนี้แต่ที่เราทำไปแบบนั้นคือตอนนั้นเรารู้สึกขาด และเศร้ามากที่ทำไมเค้าไม่สนใจเรา และจังหวะพอดีที่มีคนเข้ามาแล้วเราก็สบายใจที่อยู่กับเขา แต่เราก็เรียนรู้แล้วว่าเราไม่ได้รู้สึกกับใครเหมือนที่เรารู้สึกกับแฟน(เก่า)คนนี้เลย เลิกกันไปแล้วเราก็ยังคิดถึง เป็นห่วง ตลอดเวลา
เราเป็นคนตรงเกินไปหรอ...ที่บอกความจริง
เราเลยอยากถาม คหสต.ตัวคุณผู้อ่านว่าเราทำผิดรึป่าวที่เลือกที่จะบอกความจริง...และเค้าจะให้โอกาสเราแก้ไขปรับปรุงตัวอีกครั้งไหม...เราไม่เคยไม่ซื่อสัตย์กับแฟนจนมาถึงวันนี้แต่ที่เราทำไปแบบนั้นคือตอนนั้นเรารู้สึกขาด และเศร้ามากที่ทำไมเค้าไม่สนใจเรา และจังหวะพอดีที่มีคนเข้ามาแล้วเราก็สบายใจที่อยู่กับเขา แต่เราก็เรียนรู้แล้วว่าเราไม่ได้รู้สึกกับใครเหมือนที่เรารู้สึกกับแฟน(เก่า)คนนี้เลย เลิกกันไปแล้วเราก็ยังคิดถึง เป็นห่วง ตลอดเวลา