พวกเราทุกคนถูกปลุกฝังให้เป็นคนดี ให้เป็นคนซื่อสัตย์ ไม่คดโกงประเทศชาติบ้านเมืองตั้งแต่ยังเล็ก แต่เมื่อเวลาผ่านไป เราจะถูกหล่อหลอมให้เห็นถึงสภาพความเป็นจริงของสังคมมากขึ้น ไม่เว้นกระทั่งวันเรียน สถานที่ดังๆไม่ต้องหวังเลย ว่าลูกตาสีตาสามีจำนวนเท่ไหร่ เราโดนพวกเด็กเส้นมาเบียดเบียนที่เราตั้งเท่าไหร่ **เข้าสำนวนมีความรู้สู้เขาไม่ได้จริงๆ** จนข้าราชการ เป็นผู้ที่ทำงานให้ประเทศชาติ แต่ก็ยังต้องพึ่งเส้นสาย จนหลายคนเห็นเป็นเรื่องชินตา มองว่าธรรมดาไปแล้ว พวกเราโดนขายฝันมาตั้งเท่าไหร่ แม้กระทั่งสถาบันในวัยเรียน สงสารลูกคนธรมดา ไม่มีอำนาจวาสนาที่มีแต่ความรู้แต่แพ้เส้นสาย เป็นแบบนี้ต่อไปประเทศชาติจะพัฒนาไปในทางที่ถูกที่ควรได้อย่างไรเราเรียกหาความยุติธรรมกับประเทศที่ข้าราชการยังคอรัปชั่น เราเรียกหาความยุติธรรมกับประเทศที่มีแต่ความลำเอียง
มีใครหมดศรัทธากับประเทศนี้แล้วบ้าง?