เราเข้าใจคุณค่ะ และรู้ด้วยว่า ความคั่งแค้นสร้างความทรมานให้ได้มากมายขนาดไหน

แต่ถ้าเราจะบอกคุณว่า
"การแก้แค้นที่ดีที่สุด คือหยุดแค้น" คุณจะเข้าใจไหมคะ ?

เราเคยเกลียดค่ะ เกลียดในระดับขยะแขยง อยากจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด
และรู้ว่า ด้วยศักยภาพทั้งปวงที่เรามีในมือตอนนี้ เราสามารถทำให้เขาหมอบได้ง่ายๆ แบบไม่เปลืองแรงนัก

เมื่อเราร้อนรุ่ม เราย่อมรู้ตัวใช่ไหมคะ ว่าเราไม่มีความสุข เมื่อสิ่งใดที่อยู่ในใจแล้วไม่มีความสุข เราต้องกลับมาทบทวน
ในที่นี้ จะเห็นว่า ความแค้นไม่ทำให้ชีวิตเราดีขึ้นเลย เสียเวลาไปเปล่า

โชคยังเป็นของเราอยู่บ้าง ที่เราเลือกข้างพระโพธิสัตว์ ดูตัวอย่างจากท่าน เห็นว่า ท่านให้อภัยศัตรู
ไม่มีใครในสายธรรม ชื่นชมบุคคลผู้จองเวร แต่ผู้ละความพยาบาทได้จะได้รับการยกย่องสรรเสริญ

เราอาจฆ่าเขา และฉลาดพอที่จะทำให้ตัวเองพ้นข้อหาฆาตกรรมได้
แต่นั่นเรากับว่า เราฆ่าอนาคตแห่งความดีงามของตัวเอง และโง่พอที่จะผูกกรรมไว้กับเขา
เพื่อต้องวนมาถูกเขาฆ่า และวนเวียนไปมาอย่างนั้นไม่รู้จบ

หากเกลียดเขาเข้าไส้ ฆ่าเขาให้ตายไปจากใจของเราโดยด่วน อย่าปล่อยใจไปคิดถึงเขานาน
ฌาปนกิจเขาให้เป็นเถ้าธุลีแล้วเลือนหายไปจากใจ หากต้องเจอกัน ก็มองผ่าน ราวกับอากาศธาตุ ไร้ความหมาย

คุณจะมีความสุข กับลูกที่น่ารัก กับครอบครัวที่อบอุ่น
แค่ปลดโซ่หัวใจออกจากพันธนาการความแค้นนั้นเสีย ..ให้อิสระแก่ใจคุณ ให้การรับประกันต่อลูกของคุณ
ว่าเขาจะมีพ่อ ที่อยู่ดูและเขาไปได้ตลอดจนเขาเติบโต

ขอจงมีสติเป็นที่พึ่งนะคะ