ขอระบายหน่อยน่ะ
บางครั้งชีวิตเราก็เหมือนละครแต่หนักก่วานั้นว่างๆเราจะมาเล่ารายละเอียดน่ะเอาคร่าวๆน่ะ
เราชื่อ plus min (นามแฝง) ครอบครั้วเรามีอยู่ 4คนมีพ่อแม่เราและน้อง เราอายุ19ปีแล้วตั้งแต่เด็กชีวิตเราก็ไม่เคยมีความสุขจนถึงปัจจุบันก็เช่นกัน พ่อแม่ทำอาชีพค่าขาย เรากับน้องอยู่กับยายอันที่จริงยายเลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็กๆแล้วแล่ะส่วนน้องพ่อแม่เป็นเลี้ยงบ้างยายเลี้ยงบ้าง พ่อแม่ คือเราไม่รู้หรอกว่าท่านเคยรักเราไหมตั้งแต่เด็กๆไม่ว่าจะวันพ่อวันแม่พ่อแม่เราไม่เคยไปให้เรากราบไหว้เลยไปให้แต่น้องชาย ไม่ว่าจะกิจกรรมอะไรพ่อแม่เราไม่เคยไปให้เราเลยมีแต่ยายเรากราบตากัยายมาตลอด19ปี บางครั้งเราก็คิดน่ะว่าเราไม่น่าเกิดมาเลย ทำอะไรก็ผิดโดนพ่อแม่ด่าตลอด มีครั้งหนึ่งเราทะเล่าะกับพ่อแม่ พ่อพูดคำนี้ออกมาว่าไม่สิพูดบ่อยด้วย ไม่น่าเกิดมาเป็นลูก(กุ)เลย แม่พูดขึ้นมา(กุ)น่าจะฆ่า(มึ)ให้ตายๆไปสะและมีอีกมากมายกับคำพูดที่ถ้าทุกคนได้ฟังแล้วคงอยากไปฆ่าตัวตายส่ะตอนนั้นเลย เราอยากเรียนน่ะแต่คงไม่ได้เรียนเพราะท่านไม่ส่ง เราไม่ได้เป็นดีหรอกและเราก็คงไปโทษพวกท่านไม่ได้ เราเลือกเกิดไม่ได้ ทุกวันนี้เราต้องอดทนกับคำด่าต่างๆนาๆที่เราออกมาพูดเพราะคนอื่นที่เคยเห็นชีวิตเราเค้าว่าชีวิตเราดีเกิดมามีอยู่มีกิน แต่ การที่เกิดมามีทุกอย่างก็ใช่ว่าจะมีความสุข ชีวิตเราไม่ต่างกับละครบางเรื่องที่มีพ่อเลี้ยงใจรายหรือแม่เลี้ยงใจราย ผิดตรงที่ว่าพวกท่านเป็นพ่อแม่แท้ๆของเราเอง ที่จริงเรื่องราวชีวิตเรามีเยอะก่วานี้แต่เอาไว้ให้มีเวลามากก่วานี้เราจะมาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกังชีวิต เด็กสาวผู้อดทนกับทุกๆปัญหาที่เข้ามาอย่างไม่เคยปราณีเลย
.........
เรื่องเล่าชีวิตจริง
บางครั้งชีวิตเราก็เหมือนละครแต่หนักก่วานั้นว่างๆเราจะมาเล่ารายละเอียดน่ะเอาคร่าวๆน่ะ
เราชื่อ plus min (นามแฝง) ครอบครั้วเรามีอยู่ 4คนมีพ่อแม่เราและน้อง เราอายุ19ปีแล้วตั้งแต่เด็กชีวิตเราก็ไม่เคยมีความสุขจนถึงปัจจุบันก็เช่นกัน พ่อแม่ทำอาชีพค่าขาย เรากับน้องอยู่กับยายอันที่จริงยายเลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็กๆแล้วแล่ะส่วนน้องพ่อแม่เป็นเลี้ยงบ้างยายเลี้ยงบ้าง พ่อแม่ คือเราไม่รู้หรอกว่าท่านเคยรักเราไหมตั้งแต่เด็กๆไม่ว่าจะวันพ่อวันแม่พ่อแม่เราไม่เคยไปให้เรากราบไหว้เลยไปให้แต่น้องชาย ไม่ว่าจะกิจกรรมอะไรพ่อแม่เราไม่เคยไปให้เราเลยมีแต่ยายเรากราบตากัยายมาตลอด19ปี บางครั้งเราก็คิดน่ะว่าเราไม่น่าเกิดมาเลย ทำอะไรก็ผิดโดนพ่อแม่ด่าตลอด มีครั้งหนึ่งเราทะเล่าะกับพ่อแม่ พ่อพูดคำนี้ออกมาว่าไม่สิพูดบ่อยด้วย ไม่น่าเกิดมาเป็นลูก(กุ)เลย แม่พูดขึ้นมา(กุ)น่าจะฆ่า(มึ)ให้ตายๆไปสะและมีอีกมากมายกับคำพูดที่ถ้าทุกคนได้ฟังแล้วคงอยากไปฆ่าตัวตายส่ะตอนนั้นเลย เราอยากเรียนน่ะแต่คงไม่ได้เรียนเพราะท่านไม่ส่ง เราไม่ได้เป็นดีหรอกและเราก็คงไปโทษพวกท่านไม่ได้ เราเลือกเกิดไม่ได้ ทุกวันนี้เราต้องอดทนกับคำด่าต่างๆนาๆที่เราออกมาพูดเพราะคนอื่นที่เคยเห็นชีวิตเราเค้าว่าชีวิตเราดีเกิดมามีอยู่มีกิน แต่ การที่เกิดมามีทุกอย่างก็ใช่ว่าจะมีความสุข ชีวิตเราไม่ต่างกับละครบางเรื่องที่มีพ่อเลี้ยงใจรายหรือแม่เลี้ยงใจราย ผิดตรงที่ว่าพวกท่านเป็นพ่อแม่แท้ๆของเราเอง ที่จริงเรื่องราวชีวิตเรามีเยอะก่วานี้แต่เอาไว้ให้มีเวลามากก่วานี้เราจะมาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกังชีวิต เด็กสาวผู้อดทนกับทุกๆปัญหาที่เข้ามาอย่างไม่เคยปราณีเลย
.........