คุยกันทุกวัน แต่แค่วันละ1ประโยคเองค่ะ บางวันมากสุดก็2-3ประโยค เขาจะตอบกลับมาในเวลาเดิมๆ มีอยู่2เวลาของทุกๆวัน
บางทีเราก็เคยคิดเข้าข้างตัวเองว่าซักวันเขาอาจจะชอบเราแบบที่เราชอบเขาบ้าง แต่ก็ไม่รู้เลยว่าเขารู้สึกยังไงกันแน่ บางทีเขาก็ดูเหมือนเป็นห่วงเรา แต่บางทีก็ดูไม่แคร์ความรู้สึกเราเลย เป็นแบบนี้มาประมาณ5-6เดือนแล้วค่ะ เขาเรียนคณะที่เรียนค่อนข้างหนัก ต้องอ่านหนังสือเยอะ เราก็เข้าใจเขาเสมอว่าเขาอาจจะไม่ว่างมาตอบ  เราพยายามเข้าใจเขาทุกๆอย่าง เป็นกำลังใจให้เขาเสมอ เห็นเขามีความสุขเราก็มีความสุขไปด้วย แต่ในเวลาที่เขาดูเพิกเฉยไม่สนใจที่จะตอบแชทเรา เราก็รู้สึกว่าการวิ่งตามเขาอยู่ฝ่ายเดียวมันรู้สึกเหนื่อย แต่จะให้เราไปคุยกับคนอื่น เราก็ทำไม่ได้ เราไม่อยากเปิดใจให้ใครอีก เรารู้สึกว่าเรารักเขามาก เวลาที่คุยกับคนอื่นที่ไม่ใช่เขาเราก็จะรู้สึกผิดต่อเขา และอยากให้เขารู้สึกแบบเดียวกับเราที่เป็นแบบนี้ แต่เราก็ไม่รู้เลยว่าเขาคุยอะไรกับใครบ้าง เราไม่มีสิทธิที่จะทำอะไรได้เลย เราทำได้แค่นั่งส่องไทม์ไลน์ของเขาไปวันๆ ไม่มีสิทธิ์หวง ไม่มีสิทธิ์หึง ไม่มีแม้แต่สิทธิ์ที่จะน้อยใจเขา  บางทีก็คิดว่าเราทำอะไรได้บ้าง หรือทำอะไรไม่ได้เลย ได้แค่มองอย่างนี้หรอ (ขอระบายนิดนึงนะคะ TT)
ก็เลยอยากจะรู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไปดีคะ ควรหยุดแล้วตัดใจมั้ย
แล้วจะรู้ได้ยังไงคะว่าเขารู้สึกยังไงกันแน่