ผมติดตามรายการThe Return of Superman Thailand มาตั้งแต่ Week 1 เลยครับ จนสัปดาห์นี้เป็น Week 6 แล้ว ถ้าพูดกันตรงๆ ก็คือ 5 Week ที่ผ่านมา ก็ดูเพื่อความบันเทิง สนุกสนาน น่ารัก แบบ เออ น้องชูใจน่ารักดี พี่เต๋าก็ฮา ผู้พันเบิร์ดก็มุ้งมิ้งกับลูกเยอะผิดคาด อะไรทำนองนั้น
แต่พอมาเทปล่าสุดที่เพิ่งจบไป ทำเอามุมมองที่ผมมีต่อรายการเปลี่ยนไปเลยครับ คือประทับใจมาก เพราะไม่คิดว่าในระยะเวลา 48 ชั่วโมง (ตามที่เค้าถ่ายทำรายการจริง) ผมจะได้เห็นพัฒนาการของความสัมพันธ์ในครอบครัวที่ชัดเจนมากขนาดนี้
5เทปที่ผ่านมาที่ผมได้เห็นคุณพ่อใช้ชีวิตอยู่กับแก๊งเด็กตัวป่วนโดยไม่มีคุณแม่ กิจกรรมต่างๆ ก็ดูน่ารักดี ไม่ได้รู้สึกว่ามันขาดอะไรนะ
จนเมื่อคุณแม่ทั้ง 4 บ้าน ก้าวเท้าเข้าบ้านเท่านั้นแหละ
เหมือนสป็อตไลท์มันฉายไปที่หน้าเด็กๆ ทุกคน สีหน้าเค้าดูดีใจ อิ่มเอิบ คุณพ่อเองก็ไม่แพ้กันเลยครับ (โดยเฉพาะพี่เต๋า เห็นได้ชัดมากว่าดีใจที่ภรรยากลับบ้าน เหมือนปลดเปลื้องความไม่มั่นใจทั้งหมดออกไปเลย)
จริงๆ พูดมากกว่านี้อาจจะเหมือนสปอล์ยรายการสำหรับคนที่ไม่ได้ดู (หรือแค่นี้ก็สปอล์ยทางอารมณ์ไปแล้ว) แต่ผมว่านี่คือสิ่งที่ผมไม่คิดว่าจะได้รับจากการดูรายการเด็ก ที่คิดว่าคั่นเวลาหลังก่อนจะออกไปออกกำลังกายตอนเย็นเท่านั้นเอง นั่นคือ "ความสวยงามของคำวว่าครอบครัว" ครับ
เมื่อศูนย์กลางของ "บ้าน" หายไป [The Return of Superman TH]
แต่พอมาเทปล่าสุดที่เพิ่งจบไป ทำเอามุมมองที่ผมมีต่อรายการเปลี่ยนไปเลยครับ คือประทับใจมาก เพราะไม่คิดว่าในระยะเวลา 48 ชั่วโมง (ตามที่เค้าถ่ายทำรายการจริง) ผมจะได้เห็นพัฒนาการของความสัมพันธ์ในครอบครัวที่ชัดเจนมากขนาดนี้
5เทปที่ผ่านมาที่ผมได้เห็นคุณพ่อใช้ชีวิตอยู่กับแก๊งเด็กตัวป่วนโดยไม่มีคุณแม่ กิจกรรมต่างๆ ก็ดูน่ารักดี ไม่ได้รู้สึกว่ามันขาดอะไรนะ
จนเมื่อคุณแม่ทั้ง 4 บ้าน ก้าวเท้าเข้าบ้านเท่านั้นแหละ
เหมือนสป็อตไลท์มันฉายไปที่หน้าเด็กๆ ทุกคน สีหน้าเค้าดูดีใจ อิ่มเอิบ คุณพ่อเองก็ไม่แพ้กันเลยครับ (โดยเฉพาะพี่เต๋า เห็นได้ชัดมากว่าดีใจที่ภรรยากลับบ้าน เหมือนปลดเปลื้องความไม่มั่นใจทั้งหมดออกไปเลย)
จริงๆ พูดมากกว่านี้อาจจะเหมือนสปอล์ยรายการสำหรับคนที่ไม่ได้ดู (หรือแค่นี้ก็สปอล์ยทางอารมณ์ไปแล้ว) แต่ผมว่านี่คือสิ่งที่ผมไม่คิดว่าจะได้รับจากการดูรายการเด็ก ที่คิดว่าคั่นเวลาหลังก่อนจะออกไปออกกำลังกายตอนเย็นเท่านั้นเอง นั่นคือ "ความสวยงามของคำวว่าครอบครัว" ครับ