กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขอโทษไว้ตรงนี้เลยนะคะ
เริ่มเลยแล้วกันค่ะ คือ เราเป็นผู้หญิงคนนึงที่เวลารักใครแล้ว จะรักมากๆ หึง หวง ระแวงไปซะทุกอย่าง เพราะเคยเจอความผิดหวังมาทุกรูปแบบ กับแฟนคนนี้เราคบกันมาจะ 3 ปีแล้วค่ะ แรกๆมันดีทุกอย่างค่ะ ลงตัวไปหมด เขายอมปรับตัวเองเพื่อเรา เมื่อก่อนเขาเป็นคนเจ้าชู้มากค่ะ แต่พอมาคบกับเราเขาเลิกให้เราได้ค่ะ ที่รู้ว่าเลิกเพราะหลังๆอยู่ด้วยกันบ่อยค่ะ ไม่มีเรื่องผู้หญิงเข้ามาเลย ต้องบอกก่อนนะคะแฟนเราค่อนข้างเฟรนด์ลี่ค่ะมีเพื่อนเยอะ ไม่รู้ว่าเพื่อนจริงไหม 55 เขายอมเลิกทุกอย่างเลยค่ะ เราโอเคมากๆ มีความสุขในระยะหนึ่ง แต่พอเรียนจบเขาก้อทำงานค่ะ พอเข้าไปทำงานนี่ติดเพื่อน รู้จักผู้หญิงเยอะมาก แอบไปคุยกันในไลน์ แต่เราเข้าไปดูแล้วถามตลอดว่าคืออะไร ?  เขาก้อตอบว่าไม่มีอะไร เราก้อนะเชื่อก้อได้ หลังๆมานี่เขาก้อเลิกคุยกับผู้หญิงพวกนี้ไปค่ะ พอมาล่าสุดเราทะเลาะกันค่ะ ไม่คุยกันไป 3-4 วัน เค้าไม่ทักมาเลยค่ะ เหมือนไม่รู้สึกอะไรที่ไม่มีเรา เราเลยหน้าด้านทักไปค่ะ เขาก้อคุยแบบถามคำ ตอบคำ เราเลยถามว่ามีคนอื่นหรอ ?  เค้าตอบเราว่ามีคนคุยอยู่ มีคนเข้ามาในชีวิตเค้าเยอะแยะ (เรานี่หน้าชาเลยค่ะ) เค้ายังบอกอีกว่าเพราะเราเองที่ทำมันพัง ระแวงไม่เข้าเรื่อง ! เราเลยถามว่า ผู้หญิงคนนั้นรู้ไหมว่าเธอมีแฟนแล้ว เขากลับตอบว่า รู้ เอิ่มมม....ผู้หญิงสมัยนี้เค้านิยมคุยกับแฟนคนอื่นหรอคะ ? เรารู้ค่ะว่าแฟนเรามีส่วนผิดที่ไปคุยกับผู้หญิงคนนั้น แต่ทำไมผู้หญิงที่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นมีแฟนแล้ว ยังไม่เลิกคุยกันอีกคะ ?  หรือว่าคนของเราหมดรักเราแล้วคะ ? เพราะการที่ทะเลาะกันมันไม่ใช่เหตุผลที่จะต้องไปคุยกับคนอื่นนี่คะถูกไหม ? ที่มาถามเพื่อนๆเพราะเราถามแฟนเราเค้าไม่ยอมตอบให้ชัดเจน ตอนนี้เราเลยคิดว่าจะอยู่ หรือจะไปดี 😭