แด่แฟนๆ X ทุกคนค่ะ

วันนี้(ตอนเริ่มเขียนบทความ คือเมื่อวาน)ไปดู We Are X รอบสุดท้ายมา รู้สึกตื้นตันมาก เลยตั้งใจมาบอกเล่าเรื่องราวบางอย่าง เป็นของขวัญให้แฟนๆ X

เราเป็นแฟนคลับของ Dir en grey ซึ่งเป็นแฟนคลับ X ถ้าพูดตามสมัยนี้คือ เราเป็นติ่งของติ่ง ในช่วงเวลา 15 ปีที่เป็นติ่งเดอ(ขอใช้คำนี้ละกัน ตลกดี) เราได้สัมผัสความติ่งของเดอที่มีต่อศิลปินในดวงใจอย่าง X หลายครั้ง จนรู้สึกว่า "อืมมม ที่จริงถ้าแฟนๆXเค้าได้มาอ่าน เค้าคงอ่านสนุกกว่าเราอีกนะ น่าจะมีคนเอาไปรวมรีวิวให้คนชอบ X อ่านบ้าง" วันนี้ในฐานที่หนัง We Are X ทำเราร้องไห้และฮิเดะน่ารักมาก เราจะขอรวบรวมบางส่วนที่เราพอจำได้มาให้แฟน X ได้อ่านกันค่ะ

*เราพยายามเขียน ให้แฟนXที่ไม่รู้จักวงชื่อ Dir en grey อ่านและรู้เรื่องได้
*ทั้งหมดเป็นบทสัมภาษณ์ที่เราอ่านเก็บๆเอาไว้ ยืนยันว่ามีจริงทุกอัน แต่มันนานมากแล้ว ไม่สามารถตามหาแหล่งข่าวมาใส่ให้ได้

------

Dir en grey เป็นวงที่ตั้งมาจากสาวก X สมาชิกห้าคนล้วนเป็นติ่ง X ซึ่งอาการหนักมาก อันนี้ลองคิดภาพว่า ต้องชอบขนาดไหนวัยรุ่นคนหนึ่งถึงทิ้งทุกอย่าง แล้วมุ่งแต่เรื่องดนตรี มุ่งจริงจังจนเป็นศิลปินอาชีพหากินได้

พูดง่ายๆว่า Dir en grey ก็เหมือนเป็นตัวแทนของเหล่าแฟนๆXในยุคนั้น ที่มีความฝันความหวังแตกต่างกันไป แต่พอดีฝันของเดอ พาเดอเข้าไปใกล้ศิลปินที่เขารัก และพาเขาออกมายังที่สว่างให้เราได้ทราบเรื่อง (จนมีติ่งส่วนตัวของเขาอย่างเราด้วย 555)

ประมาณ 25 ปีก่อน Kaoru (กีต้าร์/หัวหน้าวง) ชอบฮิเดะมาก และก็เคยส่งจดหมายไปหาฮิเดะ บอกว่าชอบเพลงของคุณฮิเดะมาก และพยายามฝึกฝนอยู่ อยากจะเก่งเหมือนฮิเดะ ซึ่งที่จริงคาโอรุก็ส่งจดหมายไปอย่างนั้นแหละ คิดว่าถ้าฮิเดะได้อ่านคงดี แต่ปรากฏว่าฮิเดะเขียนตอบกลับมา บอกว่า ขอให้คาโอรุพยายามต่อไป อย่าท้อถอย วันหนึ่งคงได้พบกัน

จดหมายฉบับนี้มีค่ามากสำหรับคาโอรุ กลายเป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้คาโอรุในวัยรุ่นไม่ทิ้งความฝันตัวเอง ที่จริงคาโอรุอายุมากที่สุดในวง กว่าวงจะได้เดบิวต์คาโอรุก็อายุไม่น้อยแล้ว แต่เค้าแทบจะเป็นคนเดียวที่ไม่เคยหวั่นไหว ไม่คิดเลิกเล่น ดังก็ได้ไม่ดังก็ได้ ขอให้ได้เล่นดนตรีและเก่งขึ้นบ้างเท่านั้นก็มีความสุขแล้ว

ซึ่งน่าเสียดายมากว่า ในวันที่เดอได้พบกับโยชิกิ ตอนนั้นฮิเดะไม่อยู่แล้ว หลายครั้งที่เราสัมผัสได้ในระหว่างคำพูดว่าเค้าเสียใจมาก เพราะถ้าวันนั้นฮิเดะยังไม่ไป พวกเค้าคงได้พบกัน สมกับที่เคยตั้งใจไว้


แน่นอนว่า Die มือกีต้าร์อีกคนก็ชอบฮิเดะ สมัยก่อนที่เดอยังแต่งตัวมากๆ ดายจะย้อมผมแดง แต่งตัวด้วยสีแดงตลอด เพราะเค้าชอบฮิเดะมาก นัยว่าเป็นการคารวะฮิเดะไปในตัว จนตอนหลังๆ ขนาดเดอไม่ค่อยแต่งตัวแล้ว มาแนวเสื้อยืดเกงยีนส์ ดายก็ยังคงย้อมผมแดง สะพายกีต้าร์สีแดง ขึ้นเวทีอยู่ดี

ที่จริงวงนี้มีคนชอบฮิเดะเยอะมาก เคียว นักร้องนำ กับ โทชิยะ มือเบส นี่ก็ชอบมาก ทั้งคู่เป็นคนพูดน้อย(ในตอนนั้น) ช่วงตั้งวงต้องมานอนห้องเช่ารูหนูเดียวกัน ตอนแรกนึกว่าบรรยากาศจะอึมครึม แต่กลับคุยกันตลอดเรื่อง X และฮิเดะ เลยสนิทกันซะงั้น ตอนอ่านสัมภาษณ์น่าสนุกดี คล้ายๆพวกเราแฟนเพลงคุยกัน

เวลาผ่านไป เหล่าเดอช่วงวัยรุ่นก็เริ่มมีชื่อเสียงขึ้น จนวันหนึ่งเค้าก็มีโอกาสได้พบกับโยชิกิ

ที่จริงไม่ค่อยแน่ใจไทม์ไลน์ แต่เข้าใจว่า คนที่มองเห็นเดอแล้วชวนไปเดบิวต์น่าจะเป็น Tommy Dynamite เจ้าพ่อ J-rock อีกคน แต่ด้วยเหตุผลบางประการ โยชิกิกลายเป็นโปรดิวเซอร์อัลบัมแรกของเดอ

สมาชิกเดอเล่าให้ฟังว่า ตอนรู้ว่าโยชิกิจะโปรดิวซ์ให้ ก็ตื่นเต้นมาก ทุกคนต้องบินไปหาโยชิกิที่ LA การทำงานผ่านไปอย่างยากลำบาก (ซึ่งเราเข้าใจว่า น่าจะลำบากมาก เพราะป๋าโยดูperfectionist) ในช่วงท้ายๆก่อนเดอจะกลับญี่ปุ่น ก็ถึงวันเกิดป๋าโยพอดี ทุกคนจึงรวมเงินกันซื้อของขวัญให้ป๋า

แน่นอนว่า คนที่ชอบป๋าที่สุดอย่างชินยะมือกลอง เป็นคนมอบให้ ของขวัญรู้สึกจะเป็นไวน์หรือเหล้าอะไรสักอย่าง ชินยะเล่าว่า ถือเดินเข้าไปให้ตื่นเต้นมาก แล้วตอนมอบให้ก็มือสั่น เหงื่อชุ่มไปหมด ทั้งที่ตอนนั้น ทำอัลบัมกับป๋ามาเกือบเสร็จแล้ว แต่โมเมนต์มอบของให้ ชินยะก็ตื่นเต้นเกือบตายอยู่ดี ป๋ารับมาแล้วหัวเราะอย่างเขินอาย


เวลาผ่านไปอีก เดอเริ่มอยู่ตัว และเริ่มโปรดิวซ์เพลงของตัวเอง ที่จริงวงนี้มีดราม่าของตัวเองเยอะเหมือนกัน แต่สั้นๆคือ เค้ามาค้นพบแนวที่ชอบ ว่าชอบเมทัลจ๋าๆในภายหลัง ช่วงอัลบัมที่ 3-4 เพลงจะเปลี่ยนไปมาก

พอเปลี่ยนแนวเพลง จากคนชอบเยอะๆมี arena tour ชิลล์ๆ ก็กลายเป็นขายไม่ค่อยออก แต่โชคดีหรือร้ายไม่รู้ ดันถูกเชิญไปต่างประเทศ

พอไปต่างประเทศที่ไม่มีคนรู้จักตัวเองบ่อยๆ เลยเกิดฮึกเหิมคิดถึงสมัยวัยรุ่น อย่างมากก็แค่ไม่มีจะกินเหมือนเมื่อก่อน ช่วงนี้เดอจะ feast มาก เล่นคอนอย่างบ้าดีเดือด ฝีมือเริ่มดีสมอายุแล้ว(ประมาณ30+) แต่มีพลังเหมือนช่วงวัยรุ่น

เรารู้สึก(ซึ่งอาจจะไม่จริง) ว่าป๋าโยชอบเดอช่วงนี้มาก ก่อนหน้านี้ป๋าโปรดิวซ์ให้อะไรต่างๆ แต่ดูไม่ได้สนิทมากๆขนาดนั้น แต่พอเดอเริ่มแหกคอกมาเป็นตัวเองจริงๆ ป๋าแกดูชอบซะงั้น ทุกครั้งที่เดอไปเล่นคอนที่ LA เดอจะแวะไปเยี่ยมป๋า ครั้งหนึ่ง เหมือนเป็นช่วงเดอโดนสังคมJ-rockด่ามากๆ(เพราะแหกคอก) ป๋าแกก็เล่าถึงเดอในmy space ของแก ว่าเดอมาเยี่ยม เดอน่ารักมาก แกชวนเดอกินเหล้าเมาหลับกันยันเช้า คือดูเหมือนนี่จะเป็นช่วงเวลา ที่ความสัมพันธ์ของสองฝ่ายแน่นแฟ้นจริงๆ

เราคิดว่าเดอในตอนนั้นมีมรสุมมากมายรุมเร้า ป๋าโยดูจะเป็นพี่เป็นพ่อ เป็นที่ปรึกษาที่ดีมากๆ และในทางตรงกันข้าม เราว่าป๋าในวัยที่พอสมควรแล้ว ก็อาจจะเห็นตัวเองในวัยเยาว์ผ่านแฟนคลับที่กลายมาเป็นน้องในวงการกลุ่มนี้เหมือนกัน

ไม่ได้มีสัมภาษณ์อะไรเป็นทางการในช่วงนี้นะคะ แต่เดอพูดถึงป๋าโยบ่อยๆ ในลักษณะสนิทขึ้น แต่ก็รักและเคารพมากขึ้น และป๋าเองก็ดูพูดถึงเดออย่างอบอุ่นเช่นกัน

มาถึงปี 2007 ที่ X กลับมารวมวงกันอีก ใน Hide memorial summit วงเดอเองก็ได้รับเชิญให้ขึ้นเล่นด้วย โดยเล่นเวทีหลักวันที่ 2 ลำดับคิวคือ Dir en grey - Luna sea - X Japan ดูจากคิวแล้ว ก็สมฉายาลูกรัก  

แต่เดอไม่ยอมขึ้นรวมในเพลงสุดท้าย

คือข้อนี้เรางงอยู่นานหลายปี แถมตามอ่านในเนทตอนนั้นมีแต่คนว่าเดอ บางคนถึงกับเรียกว่าไร้มารยาท ว่าที่จริงเดอน่าจะอยากขึ้นเวทีมากๆ เพราะมีแต่รุ่นพี่ที่เค้าเคยชื่นชอบทั้งนั้น แต่เดอก็ไม่ไป ทั้งที่ไม่ได้รีบไปไหน เรามาสังเกตภายหลังเรื่องราวทั้งหมดคลี่คลาย สมาชิกเดอตอนนั้น ถึงจะพูดถึงใครๆในX แต่ไม่มีใครพูดถึงโทชิเลย

ถ้ามองในฐานะแฟนเพลงที่รัก X เสมอมาอย่างเดอ แต่กลับต้องไปรู้เบื้องหลังต่างๆนั้น เราก็พอคาดเดาออก ว่าเดอรู้สึกอย่างไร ในHide memorial summit ที่โทชิยังอยู่ใต้ลัทธิดังกล่าว (แต่ทั้งหมดนี้ก็เป็นการคาดเดาของเราเอง)

ช่วงเวลา 20 ปีของเดอ เคยมีบทสัมภาษณ์ ที่ถามถึง X ในช่วงอ่อนไหว อย่างการยุบวง หรือการจากไปของฮิเดะ กับแฟนตัวจริงอย่างเดอไม่กี่ครั้ง พวกเขาจะตอบแบบสั้นๆ ว่าเขาเศร้า เหมือนโลกถล่มไปต่อหน้า

เราอ่านจากคำตอบต่างๆนั้น แล้วก็สัมผัสได้ถึงความเสียใจ และคิดว่าแฟน X ทั่วโลกคงมีเหมือนกัน

ช่วง2010เป็นต้นมา เดอกลับมาขึ้น hall-arena หลักหมื่นสำเร็จอีกครั้ง พร้อมๆกับไม่นานจากนั้น โทชิก็หลุดพ้นจากลัทธิล้างสมองเสียที

คราวนี้กลายเป็นติ่งของติ่งอย่างเราที่ได้เห็นของแปลก เราเห็นชินยะไปตีกลองให้โทชิ ไปถ่ายแบบกับโทชิ หรือเห็นโทชิโปรโมทอัลบัมใหม่ให้เคียว


อันหลังนี้น่ารักมาก โทชิจังชวนเคียวซัง(คือโทชิพูดแบบนี้จริงๆ 555) มาพูดคุยเรื่องงานใหม่ๆ การพูดคุยก็ไม่มีปัญหา ที่มีปัญหาคงเป็นเคียว คือเคียวนี่หน้าแป้นแล้นยิ้มปากฉีกถึงหู แต่ต้องหุบยิ้มเก็บอาการไว้ แถมคุยๆไป ก็หน้าแดงหยีตา เอียงตัวหนีโทชิตลอด คือดูแล้วแบบ พี่แกคงเขินมากที่โทชิมาสัมภาษณ์ คุยจบโทชิก็กล่าวลา และให้ยื่นมือมาจะจับกับเคียว ดูทรงโทชิร่ำลาปกติ แต่เคียวนี่ทำหน้าแบบ คุณโทชิ!! พุ่งตัวมาจับสองมือก้มหัวต่ำมาก ให้อารมณ์เหมือนฮีมางานแจกลายเซนต์ร็อคสตาร์สมัยวัยรุ่น แล้วก็ค่อยๆเดินเก้ๆกังๆออกจากซีน ประหนึ่งจะวิ่งไปกรี๊ดในห้องน้ำ

ขอยืนยันว่า ปกติเคียวไม่ใช่แบบนี้ 5555 เราว่าแฟนๆXที่ดูคงเข้าใจความรู้สึกป๋าเคียวมากกว่าสาวกฮีอย่างเราอีก ฮีคงดีใจมากนะ (แต่....พี่เจอโทชิมากี่รอบแล้วคะ ร้องคู่ก็ทำมาแล้ว เขินทำไมฟระ)


เดอเป็นวงที่ออกทัวร์ต่างประเทศบ่อย ไม่นานนี้ในยุโรป สื่อถามเกี่ยวกับวงการเพลงในญี่ปุ่น เดอตอบว่าร็อคไม่ใช่กระแสหลักในประเทศญี่ปุ่นและแถบนี้นะ แต่ช่วงหลายปีหลัง วงการเพลงร็อคญี่ปุ่นน่าสนใจมาก วงเก่าๆกลับมาอีกครั้ง ทั้งรวมวงออกผลงานใหม่ วงเด็กก็กระตือรือร้นขึ้น เก่งกันมากๆ กลับมาเป็นครอบครัวใหญ่ อุ่นหนาฝาคั่งอีกครั้ง (จริงๆพูดสั้นกว่านี้ แต่เรารวบจากสัมภาษณ์หลายรอบ)

ที่ต่างประเทศ เดอเคยโดนเหยียดเชื้อชาติ ดังนั้นเวลาฝรั่งถาม เดอจะมีสเตปการตอบคำถามที่คิดนานและเพลย์เซฟ เพราะงั้นการที่เดอตอบแบบนี้ เราค่อนข้างตกใจมาก แต่ก็รู้สึกได้ว่า เค้าคงรู้สึกแบบนั้นจริงๆ และดีใจ ภูมิใจในที่สิ่งที่เกิดขึ้น

ทำให้เราพลอยตื่นเต้น กับการเปลี่ยนแปลง ในวงการเพลงร็อคญี่ปุ่นปัจจุบันนี้ด้วย

-----

เรื่องเล่าคร่าวๆก็มีอยู่ประมาณนี้ค่ะ

เราคิดว่าเดอน่าจะเป็นตัวแทน ของแฟนๆ X ที่ชอบ X มาก และอย่างที่บอกไป เขามีโอกาสได้พบและอยู่ร่วมช่วงชีวิตกับศิลปินที่เขาชอบ เรื่องราวส่วนนี้ของเดอ จึงน่าจะเป็นที่สนใจ และอ่านสนุกสำหรับแฟนๆ X ทุกท่าน

เราไม่ใช่แฟนคลับ X แค่ชอบบางเพลงเท่านั้น อาจจะไม่รู้ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับ X มาก ถ้ามีอะไรผิดพลาดไปต้องขอโทษด้วย