คือผมกับแฟนผมพึ่งคบกันมาได้ปีกว่าคับแฟนผม อายุ16ปี ผมอายุ23ปี เรื่องมีอยู่ว่า ผมเองเป็นทหารเกณฑ์อยู่คับและแฟนก็กำลังจะเรียนปวชปี1คับและผมก็เป็นห่วงเขามากเลยคับผมก็ได้แต่บอกได้เตือนในสิ่งที่ผมเคยผ่านมาให้เขาฟังว่า 1.อย่าได้ไว้ใจเพื่อนผู้ชายเต็ม100(เพราะเพื่อนลักหลับเพื่อนนี้ตัวดี) 1.1อย่าได้ไว้ใจเพื่อนผู้หญิงเต็ม100(เพราะมันจะชวนเทอไปหาเพื่อนของแฟนมัน)2.พยายามอย่าได้เป็นวัยหลงเริง(เพราะผู้ชายเขาจะจ้องล้อเอา) 3.ให้ระวังตัวเองให้มากๆอย่าเก่งกับของมึนเมาเด็ดขาด(จะโดนเอาไม่รู้ตัว)ที่เตือนเขาเพราะเขาเป็นคน ผู้หญิงแก่นๆ เขากินเหล้าเป็นด้วย เขากำลังอยากรู้อยากเห็นอยากลอง ผมเลยแค่เตือนสติเขาคับ... เขาคงจะเครียดมากจนได้ขอร้องผมว่าอย่าทำให้เขาเครียดได้ไหมเขาอยากตั้งใจเรียนเขาหวังไว้สูงมากเขากลัวเป็นประสาทเพราะผม
ผมได้ยินเขาพูดแบบนี้ผมรู้สึกเสียใจที่ทำให้เขารู้สึกแบบนี้กับผม...ผมเลยคิดว่าผมควรจะปล่อยเขาไปไหมคับเขาจะได้มีแต่เรื่องเรียนผมไม่อยากจะปล่อยเขาไปเลยคับรักผมเขามากนะคับแต่ความรักที่ยิ่งใหญ่คือการให้ใช่ไหมคับ ผมจึงจะให้ชีวิตใหม่กับเขาได้เลือกเอง...หรือผมควรต้องทำยังไงคับ