สำหรับนักท่องเที่ยวต่างชาติ
การเดินทางในพัทยาที่สะดวกที่สุด คือ เช่ามอไซ
จากการที่ผมเคยเช่ามอไซขี่ตะลุยในพัทยาเมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว เป็นการเดินทางที่สนุกมากแต่
คนไทยไม่สามารถแล้วในปัจจุบัน ร้านเช่าส่วนใหญ่รับแต่ฝรั่งหรือชาวต่างชาติ เดี๋ยวนะ
อย่าพึ่งไปว่าเขา เพราะคนไทยเรานี้ละครับ ทำให้เขาไม่อยากให้คนไทยเช่ารถ เพราะอะไร
ก็เพราะพี่ไทยเช่าแล้วหายครับ
คือหายไปเลย เอาบัตรปลอมบ้างจริงบ้างมาเช่า แล้วขี่รถหนีไปเลยไม่กลับมาคืน ผู้ให้เช่าโดนกันถ้วนหน้า
จนสุดท้ายก็เลิกให้นักท่องเที่ยวไทยเช่าไป แต่ถ้าคนในพื้นที่มีหหลักฐานยืนยันชัดเจน ยังพอหาเช่าได้บ้างแต่เป็นรายเดือนครับ
สองแถวสีน้ำเงิน เป็นขนส่งสาธารณะที่ใช้ง่ายรองจากมอไซ มีหลายสาย หลายเส้นทาง วิ่งทับกันจนงงบางที ส่วนใหญ่ขึ้นกับอารมณ์ของผู้ขับเป็นใหญ่ครับ
หลักๆเลยคือ พัทยาเหนือ พัทยากลาง และพัทยาใต้ จะมีคิวสองแถวแถวๆบริเวณถนนสุขุมวิท-พัทยา วิ่งลงชายหาด นักท่องเที่ยวสามารถเริ่มต้นจากจุดนี้ได้
เมื่อวิ่งลงหาดจากสุขุมวิท จะผ่านถนนสามสายที่พาดขวางอยู่ ได้แก่ พัทยาสายสาม พัทยาสายสอง และสุดท้ายเส้นเรียบหาด
สายสามจะเป็นถนนปกติ รถวิ่งสวนทางได้ แต่สายสองและสายหนึ่งหรือเส้นเรียบหาด จะเป็นวันเวย์ครับ ซึ่งสามารถวิ่งรถเป็นวงรีได้
คือ เส้นเรียบหาดจัดให้เดินรถทางเดียว ตั้งแต่พัทยาเหนือ ไปจดสุดพัทยาใต้ พอสุดถนนที่พัทยาใต้ จะเจอวอคกิ้งสตรีท ซึ่งรถวิ่งต่อเข้าไปได้เฉพาะตอนกลางวัน ช่วงกลางคืนปิดครับ และเข้าได้เฉพาะรถส่วนตัวหรือรถเหมา สองแถวที่วิ่งปกติ จะเลี้ยวซ้ายย้อนขึ้นมาที่เส้น พัทยาสายสอง
ตรงสายสองที่พัทยาใต้ จะเป็นสี่แยกพอดี ถ้าไปทางขวา จะมีคิวรถสองแถวอีกคิว คอยรับคนที่จะเดินทางไปหาดจอมเทียน เขาพระตำหนัก
มาทางซ้าย จะเป็นจุดเริ่มต้นวันเวย์ ต้องเดินรถทางเดียว โดยรถจะวิ่งย้อนกลับไปพัทยาเหนือ แน่นอนมีคิวสองแถวให้บริการ
ดังนั้นนักท่องเที่ยวจึงสามารถนั่งรถสองแถววิ่งเป็นวงรีได้อย่างที่กล่าวไว้ข้างต้น ค่าบริการครั้งละ สิบบาททุกสายครับ จะขึ้นไปลงป้ายหน้าหรือนั่งจนสุดทางก็สิบบาท
ปล.ใครจะไปแหลมบาลีฮายก็นั่งรถมาลงตรงวอคกิ่งแล้วเดินอีกไม่เกิน หนึ่งกิโลครับ
และท้ายสุดพี่วินใจดี เป็นการเดินทางที่ง่ายที่สุดแต่ก็แพงที่สุดด้วยในพัทยา อัตราค่าบริการต่อระยะทางแพงมาก
ในวันที่ผมแบกเป้ใส่ขาสั้น ผมเคยจ่ายพี่วินมาแล้ว สี่สิบบาท กลับระยะทางประมาณ สามร้อยเมตร
แต่ถ้าคุณแต่งตัวธรรมดาเหมือนคนพื้นที่ จะได้รับส่วนลดเกือบครึ่งครับ บอกแล้วพี่วินเขาใจดี
ท้ายสุดหวังว่าจะมีคนอ่านจนจบนะ
ด้วยความปราถนาดี
การเดินทางในพัทยา
การเดินทางในพัทยาที่สะดวกที่สุด คือ เช่ามอไซ
จากการที่ผมเคยเช่ามอไซขี่ตะลุยในพัทยาเมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว เป็นการเดินทางที่สนุกมากแต่
คนไทยไม่สามารถแล้วในปัจจุบัน ร้านเช่าส่วนใหญ่รับแต่ฝรั่งหรือชาวต่างชาติ เดี๋ยวนะ
อย่าพึ่งไปว่าเขา เพราะคนไทยเรานี้ละครับ ทำให้เขาไม่อยากให้คนไทยเช่ารถ เพราะอะไร
ก็เพราะพี่ไทยเช่าแล้วหายครับ
คือหายไปเลย เอาบัตรปลอมบ้างจริงบ้างมาเช่า แล้วขี่รถหนีไปเลยไม่กลับมาคืน ผู้ให้เช่าโดนกันถ้วนหน้า
จนสุดท้ายก็เลิกให้นักท่องเที่ยวไทยเช่าไป แต่ถ้าคนในพื้นที่มีหหลักฐานยืนยันชัดเจน ยังพอหาเช่าได้บ้างแต่เป็นรายเดือนครับ
สองแถวสีน้ำเงิน เป็นขนส่งสาธารณะที่ใช้ง่ายรองจากมอไซ มีหลายสาย หลายเส้นทาง วิ่งทับกันจนงงบางที ส่วนใหญ่ขึ้นกับอารมณ์ของผู้ขับเป็นใหญ่ครับ
หลักๆเลยคือ พัทยาเหนือ พัทยากลาง และพัทยาใต้ จะมีคิวสองแถวแถวๆบริเวณถนนสุขุมวิท-พัทยา วิ่งลงชายหาด นักท่องเที่ยวสามารถเริ่มต้นจากจุดนี้ได้
เมื่อวิ่งลงหาดจากสุขุมวิท จะผ่านถนนสามสายที่พาดขวางอยู่ ได้แก่ พัทยาสายสาม พัทยาสายสอง และสุดท้ายเส้นเรียบหาด
สายสามจะเป็นถนนปกติ รถวิ่งสวนทางได้ แต่สายสองและสายหนึ่งหรือเส้นเรียบหาด จะเป็นวันเวย์ครับ ซึ่งสามารถวิ่งรถเป็นวงรีได้
คือ เส้นเรียบหาดจัดให้เดินรถทางเดียว ตั้งแต่พัทยาเหนือ ไปจดสุดพัทยาใต้ พอสุดถนนที่พัทยาใต้ จะเจอวอคกิ้งสตรีท ซึ่งรถวิ่งต่อเข้าไปได้เฉพาะตอนกลางวัน ช่วงกลางคืนปิดครับ และเข้าได้เฉพาะรถส่วนตัวหรือรถเหมา สองแถวที่วิ่งปกติ จะเลี้ยวซ้ายย้อนขึ้นมาที่เส้น พัทยาสายสอง
ตรงสายสองที่พัทยาใต้ จะเป็นสี่แยกพอดี ถ้าไปทางขวา จะมีคิวรถสองแถวอีกคิว คอยรับคนที่จะเดินทางไปหาดจอมเทียน เขาพระตำหนัก
มาทางซ้าย จะเป็นจุดเริ่มต้นวันเวย์ ต้องเดินรถทางเดียว โดยรถจะวิ่งย้อนกลับไปพัทยาเหนือ แน่นอนมีคิวสองแถวให้บริการ
ดังนั้นนักท่องเที่ยวจึงสามารถนั่งรถสองแถววิ่งเป็นวงรีได้อย่างที่กล่าวไว้ข้างต้น ค่าบริการครั้งละ สิบบาททุกสายครับ จะขึ้นไปลงป้ายหน้าหรือนั่งจนสุดทางก็สิบบาท
ปล.ใครจะไปแหลมบาลีฮายก็นั่งรถมาลงตรงวอคกิ่งแล้วเดินอีกไม่เกิน หนึ่งกิโลครับ
และท้ายสุดพี่วินใจดี เป็นการเดินทางที่ง่ายที่สุดแต่ก็แพงที่สุดด้วยในพัทยา อัตราค่าบริการต่อระยะทางแพงมาก
ในวันที่ผมแบกเป้ใส่ขาสั้น ผมเคยจ่ายพี่วินมาแล้ว สี่สิบบาท กลับระยะทางประมาณ สามร้อยเมตร
แต่ถ้าคุณแต่งตัวธรรมดาเหมือนคนพื้นที่ จะได้รับส่วนลดเกือบครึ่งครับ บอกแล้วพี่วินเขาใจดี
ท้ายสุดหวังว่าจะมีคนอ่านจนจบนะ
ด้วยความปราถนาดี