คือจริงๆก็รู้นะว่าผู้ชายก็ไม่ได้ชะนีที่หน้าตากันหมดทุกคน
แต่เห็นหลายๆคน ก็มองหน้าก่อนใจ ทั้งๆที่แก่ไปก็เหี่ยวเหมือนกันหมด
บางทีเราก็อิจฉานะ คนสวยหลายๆคนได้รับโอกาสอะไรเยอะนะ(มากกว่าคนหน้าตาธรรมดา)
คือเราเคยคบกับคนๆนึง เป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียน เราคบกัน แต่ไม่ค่อยมีคนรู้ ก็มีเรา สองคน เพื่อนเรา
แต่เพื่อนพี่เขาไม่รู้.... คือเราก็ต้องพูดตรงๆว่าเราก็หน้าตาไม่ได้แต่ออกแนวอวบๆ
คบกันประมาณเดือนนึงโดยที่คุยกันแค่ในเฟส ในไลน์ ต่อหน้าพี่เขาจะไม่คุยกับเรา ถึงเราจะพยายามชวนคุย
แต่หลังจากนั้น ก็ไปคบกับคนอื่นโดยที่ไม่บอกเลิก แล้วเรามารู้เอง แถมพี่คนนั้นเค้าก็เป็นน้องของสะใภ้เรา
แถมคบกันทั้งๆที่คบกับเราอยู่ เอากับคนอื่นทั้งๆที่คบกันอยู่ เราเลยเป็นคนบอกเลิกเอง หลังจากนั้น2เดือนต่อมาก็พี่เขาก็ขอคืนดี
เราเลยให้โอกาสเพราะคิดว่าพี่เขาคงไม่ทำอีก. แต่ไม่พี่เขาก็เหมือนเดิม ไปคบซ้อนกับรุ่นพี่ที่เรารู้จักอีก แล้วพี่คนนั่นเค้าก็รู้ว่าเราคบกันอยู่แต่ก็มาแทรก
เรามารู้ว่าเค้าคบกันตอนวันวาเลนไทน์.... แล้วเราก็อยู่ในสถานะนี้มาตลอด ทั้งๆที่คบกับเราก่อน แต่ก็ไม่เคยบอกว่าคบกัน ไม่เคยนั่งด้วยกัน
แต่กับพี่คนนั้น เปิดตัวทุกอย่าง กินข้าว ถ่ายรูปลงเฟส นั่งด้วยกัน เรายังทำได้แค่นั่งห่างเลย
พอใกล้ปัจฉิม เราเริ่มคุยว่าจะเป็นนี้อีกนานแค่ไหน นางก็บอกว่าเรางี่เง่า ไม่มีเหตุผล

สุดท้ายก็เลิก ตอนให้ของปัจฉิมพี่เค้าเป็นตุ๊กตาแรด กับควายให้ก่อนจากกัน
แต่พอเรากำลังจะเปิดเทอม นางก็ขอคืนดีอีกเราเลยสแปมเฟสไปเลย


นี่คือแฟนคนแรก และตอนนี้เองก็ยังไม่มีแฟนใหม่ คือเรากลัวว่ามันจะเป็นแบบเดิม
ตอนนี้เราเองก็ปรับปรุงตัว ตอนนั้นเราหนัก54 สูง150 ตอนนี้เราหนัก40 สูง158
ทำทุกอย่างเราดีขึ้น

ไปล่ะสวัสดี