(Spoil) Sukasuka ตอนที่ 3 ------ ปักธงรัวๆ

กระทู้สนทนา

ชื่อตอน "หากการต่อสู้นี้จบลงละก็ -Starry road to tomorrow" กับภาพคั่นตอน เทียบกับ 2 ตอนแรก

เข้าเรื่อง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
หาข้อมูลการออกรบของพวกคุโทริจนเช้ากับเรน ก่อนคุโทริจะเข้ามาหา
วิลเลมบอกว่าหาทางที่จะทำให้พวกคุโทริไม่ต้องเปิดใช้ ประตูภูต ในการจัดการศัตรูแล้วตัวเองต้องตายไปด้วย
คุโทริแย้งว่า มันเป็นทางเดียว แต่วิลเลมถามกลับจะใช่เหรอ ก่อนจะชวนกันไปซ้อมข้างนอกหน่อย

คุโทริโดนสอนเชิงซะหมดท่า พร้อมบอกว่ายังมีวิธีใช้อาวุธสู้แบบอื่นอยู่ ที่จะช่วยให้พวกคุโทริไม่ต้องตายได้

แล้ววิลเลมก็ล้มไปเอง พร้อมเลือดออกปาก

นึกถึงการต่อสู้ครั้งสุดท้ายในอดีต แล้วตัววิลเลมโดนสาปเป็นหิน ก่อนที่จะโดนพบเจอแล้วทำให้คืนชีพขึ้นมา เป็นมนุษย์คนเดียวที่เหลือรอด แต่ร่างกายก็เต็มไปด้วยบาดแผลสาหัส บาดเจ็บภายในเต็มไปหมด

พอรู้ว่าวิลเลมเป็นมนุษย์ เด็กๆ เลยพากันไปหาเพราะอยากรู้อยากเห็น แล้วก็โดนไล่กลับ

ไอเซียมาถามว่าทำไมต้องพยายามทำดีกับพวกตัวเอง ได้คำตอบกลับง่ายๆ ว่า เป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องทำดีกับเด็กๆ นี่นา

คุโทริหนีออกมา เพราะนึกถึงเรื่องตอนซ้อมมือกัน ที่วิลเลมว่ามีวิธีสู้แบบอื่นอยู่แล้วเกิดยอมรับไม่ได้
รู้สึกว่าถ้ายอมรับ จะเท่ากับว่าการที่ตัวเองอุตส่าห์พยายามตัดใจยอมรับชะตากรรมที่ต้องตาย รวมถึงพวกรุ่นพี่ที่ตายก่อนหน้านั้นจะเหมือนกับตายเปล่าอีก

แล้วก็เจอกับเจ้าหน้าที่ไลม์สกิน ก็เลยระบายให้ฟัง ไลม์สกินเลยเข้าใจว่าที่วิลเลมทำ ก็คือการจัดการกับ "การยอมตัดใจ เตรียมใจยอมตาย" ของพวกคุโทริ

แล้วก็กลับมา เจอวิลเลมกำลังทำการซ่อมบำรุงอาวุธของคุโทริอยู่
แล้วก็เล่าเรื่องที่พึ่งไปคุยกับไลม์สกินมา ว่าทางนั้นบอกว่า ในวันที่ต้องออกรบ ไม่จำเป็นต้องเปิดใช้ ประตูภูต ก็ได้
คุโทริ : "ชั้นจะแกร่งขึ้นไปได้อีกรึเปล่า?"
วิลเลม : "ต่อให้เธอไม่อยาก ชั้นก็จะทำให้เธอแกร่งขึ้นเองแหละ"

แล้ววิลเลมก็เสนอว่าถ้ารอดกลับมา จะขออะไรกับตัวเองก็ได้ แต่ก็มีรีบขัดคอก่อนเลยว่ายกเว้นเรื่องแต่งงาน
คุโทริ : "ไหนบอกว่าเรื่องอะไรก็ได้ไง!"
เลยเปลี่ยนเป็น ให้ทำบัตเตอร์เค้กไว้ให้กินตอนกลับมา
ทำเอาวิลเลมนึกถึงอัลมาเรีย ในคืนก่อนที่ตัวเองจะออกรบครั้งสุดท้าย ที่พูดว่าจะเตรียมเค้กไว้รอ