หลายๆ คนคงเคยเจอ ผช ที่เราเห็นแค่ภายนอกว่า คนๆ นี้เป็นเพือนสาว แต่เมื่อได้รู้จักกันสนิทสนมกันมากขึ้นกลับทำให้เราเปลี่ยนใจว่า สิ่งที่เราเห็นเป็นเพียงเกิดจากการเลี้ยงดู เพราะโตขึ้นมาครอบครัวที่มีแต่ผู้หญิงเลี้ยงดูเขาขึ้นมา แท้จริงแล้วเขาเป็นผู้ชาย จขกท มีเรื่องความในใจที่ไม่กล้าพอที่ถามกับเจ้าตัวโดยตรง เลยอยากให้คนที่เข้ามาอ่านช่วยหาคำตอบที เรื่องมีอยู้ว่า

เมื่อเราได้จบความรักครั้งซึ่งไม่สมหวัง คงไม่เอ่ยถึงมันอีก

เราได้เริ่มสนิทกับเพื่อนคนนึง อย่างที่บอกเราคิดว่านางคือเพื่อนสาว กลับบ้านด้วยกันทุกวัน กินข้าวเย็นด้วยกันทุกวัน แต่แล้วเมื่อได้พูดถามไถ่กันทุกวันมา
3 เดือนกว่า มันทำให้เรารู้สึกว่า นางไม่ใช่เพื่อนสาว แต่เป็นเพราะครอบครัวเค้าเลี้ยงดูมาแบบนี้ต่างหาก เวลาผ่านไปนานขึ้นจนทำให้เรารู้จักและสนิทกันมากขึ้น หลายครั้งที่นางคอยช่วยเหลือเราทำให้เรารู้สึกขอบคุณ (ยังติดเรียกว่านางอยู่)  แต่มันเริ่มมีอะไรบางอย่างเปลี่ยนไป บางครั้งเราอยากกินอะไร แต่นางไม่ยอมกินด้วย แค่เราเงียบนางกลับยอมตามใจ ถ้าวันไหนไม่ได้กลับด้วยกันเราหนีกลับก่อน นางจะตามอยู่ไหนให้มากลับด้วยกัน เราชักหวั่นใจว่านางกำลังอยากเปลี่ยนสถานะหรือเปล่า ถามตัวเราเองเรายังไม่หร้อมที่จะรับใครตอนนี้มันยังรู้สักเข็ดกับรักครั้งแรกที่เพิ่งจบไป 2 เดือนอยู่

ถามกูรูเลยหล่ะกัน

เพื่อนสาวคนนี้กำลังคิดไม่ซือใช่ไหม จขกท คิดว่าใช่มันรู้สึกได้ หรือเราคิดไปเอง

ควรจะทำยังไงถ้ามันใช่ เราไม่อยากเสียเพื่อน เราไม่อยากให้เพื่อนเสียใจ อยากสนิทแบบนี้ไปเรื่อยๆ

มีใครตกในสถานะเดียวกับเรา หรือเคยเจอแบบเราบ้างไหมน้าาาา