เพื่อนชอบยืมของค่ะ ยืมแล้วหาย ไอ้พวกเสื้อผ้า กระเป๋าไรงี้ .......ถ้าให้ก้คือให้ค่ะ แต่ถ้ายืมก้ต้องคืนค่ะ แต่นี้คือแบบ เอิ่มมมม แรกๆเราก็ปล่อยๆไปไม่ทวง แต่หลังๆมาเราทวงค่ะ  แล้วเขาก็บอกจะมาให้วันนั้นวันนี้ที่นั้นที่นี้น่ะ แต่ก็ไม่ค่ะ วันนี้ก็เช่นกัน ยังมีอีกคนที่ยืมเงิน ดิฉันทวงจนปากแฉะ ตามก็แล้ว นางก็แถไปมั่วอ่ะค่ะ เงินก็ไม่เป็นจำนวนที่มากอะไร แต่เราก็ยังขอพ่อแม่อยู่ไง ช่วยสงสารเราด้วยเถอะ หรือว่าเราต้องเปลี่ยนนิสัยเรา ให้หัดเป็นคนปฎิเสธบ้าง แต่อีกมุมหนึ่ง เราก็เหมือนเป็นคนใจจืดใจดำ ถ้าเราทำดีไม่ถูกกับคน มันก็คือเอนดูเขาเอนเราขาดใช่มั้ยคะ ขอวกมาเรื่องเสื้อผ้าต่อน่ะคะ ดิฉันเป็นคนไม่ชอบใส่เสื้อผ้าร่วมกะคนอื่น คือบางคนยืมก็เหมือนกะให้ไปเรย ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่บางตัวคือตัวโปรดเราไง เราหวงมาก เราทวง ก็เหมือนเป็นคนไม่ดียังไงไม่รู้ จริงๆไม่ได้ตั้งใจให้ยืมหรอก แต่เหตุการณ์มันบังคับ เหนื่อยใจจังเรย  ทำไมเขาไม่คิดเหมือนเราอะ เราไม่เคยยทำแบบน้กะใครเรย ไม่กล้าที่ยืมหรือขอเรย