สวัสดีทุกคนเลยนะคะ นี่เป็นกระทู้แรกของหนูเลยนะคะ เคยอ่านเรื่องราวการแอบชอบ แอบรักคุณหมอจากหลายกระทู้ก็รู้สึกฟินตามเลยค่ะ วันนี้เลยรวบรวมความกล้าเล่าประสบการณ์ของตัวเองบ้าง ก่อนอื่นขอแทนตัวเองว่าหนู/เรา ส่วนคุณหมอผู้ไม่ยอมให้ถอดแว่นแทนว่าหมอนะคะ
>>> เริ่มเรื่องประมาณต้นเดือนสิงหาคมปีที่แล้วค่ะ (หนูจำวันที่ได้แม่นยำ แต่กลัวหมอเล่นพันทิป ไม่ระบุดีกว่า) หนูป่วยเป็นไข้หวัดค่ะ แต่ก็ด้วยหน้าที่พยายามไปทำงาน พอถึงที่ทำงานก็ไม่ไหวจะฟุบอย่างเดียว หัวหน้างานใจดีมากเลยค่ะก็เลยพาหนูไปโรงพยาบาลรัฐซึ่งใกล้ที่ทำงาน ก็ไปทำประวัติคนไข้ปกติ รอตรวจ แล้วก็พบหมอค่ะ หมอก็ซักถามเรา เป็นอะไรมา พักที่ไหน อยู่กับใคร ทำงานอะไร มีวัดไข้ วัดความดันสองรอบ (เท่าที่จำได้เนอะ) คือรู้สึกว่าหมอถามเยอะมากจนหนูไม่อยากตอบ ตอนนั้นคืออยากนอนอย่างเดียวเลย หมอก็ถามจะเติมน้ำเกลือมั้ย หนูก็ตอบไม่ดีกว่าคือกลัวรอนานเกรงใจหัวหน้าที่มาส่งด้วย ก่อนออกจากห้องตรวจหมอก็ให้หนูเขียนเบอร์โทรศัพท์ในกระดาษใบรับรองแพทย์ แล้วก็ให้ไปรอรับยา คือวันนั้นไม่ได้คิดอะไรเลย นอกจากตรวจเสร็จเร็วแล้วจะกลับมานอน พอถึงที่ทำงานก็ลางานกลับบ้านไปนอนเลยค่ะ วันนั้นเป็นวันศุกร์เราก็หลับยาวเลย ไลน์ เฟสไม่ได้อ่านเลย จนมาถึงช่วงวันเสาร์เย็นก็มีเบอร์โทรศัพท์โทรเข้ามา หนูก็รับปกติไม่รู้เบอร์ใคร หมอก็ถามเป็นไงมั้ง เติมน้ำเกลือรึเปล่า กินข้าว กินยารึยัง หนูก็อึ้งคิดไม่ถึงว่าหมอจะโทรมา แต่ก็ตอบปกติค่ะ งง ๆ ว่าหมอโทรมาถามทำไม พอวางสายก็เลยเปิดไลน์อ่านค่ะ มีไลน์เพิ่มเพื่อนขึ้นมาก็เลยเปิดอ่าน ทักมาประมาณว่าเป็นไงมั่ง คือทักไว้ตอนดึกแล้วของวันศุกร์แต่ไม่ได้อ่าน หนูก็สงสัยไลน์ใคร ปกติไม่ค่อยให้เบอร์ใครนอกจากที่ทำงานกับที่เรียน ญาติและก็เพื่อน ก็เลยทักกลับไป
หมอ : เป็นไงมั้ง
หนู : ใครคะ
หมอ : ...ไง (หมอแทนชื่อเล่นตัวเองค่ะ แต่ไม่พิมพ์ดีกว่า กลัวหมอมาเห็น)
หนู : .... ไหน ไม่มีเพื่อนชื่อนี้
หมอ : ก็มาตรวจกับเค้าไง
หนู : ตรวจอะไรกัน (เริ่มสงสัย ใครนะ รู้ได้ยังไงว่าเราไม่สบาย ) เมื่อวานไปตรวจกับนายแพทย์..... (รีบเปิดดูใบรับรองแพทย์ทันทีเลยจ้า) ใช่หมอรึเปล่าคะ
หมอ : ใช่
แล้วก็คุยกันเรื่องอาการป่วย ว่าดีขึ้นยัง แล้วหมอก็ถามไปเที่ยวไหน ชวนด้วยประมาณนี้ หนูก็ตอบไปว่าไม่สะดวก เพราะเสาร์อาทิตย์มีเรียนโท จากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย
>>>> จำได้ว่าคุยกันอีกทีน่าจะประมาณเดือนพฤศจิกายนแล้ว ก่อน ๆ ลอยกระทง ทีนี้วันลอยกระทงหมอก็ทักมาชวนเราไปลอยกระทงด้วยกันมั้ย ถ้าไปบอกด้วยอะไรประมาณนี้ คือหนูนี่ไม่ได้ไปลอยกระทงนานมากแล้ว ตอนเรียน ป. ตรี ก็ไม่เคยไปลอยกระทงเลย สุดท้ายก็ห้ามใจตัวเองไม่ไหว ตอบตกลงว่าไปลอยกระทงกับคุณหมอ หนูก็บอกที่อยู่ ให้เบอร์ไป (วันนั้นเน็ตหมดพอดี) หนูนี่ตื่นเต้นมาก กลับมานี่รีบแต่งตัว เตรียมชุดเลย ตั้งแต่ตอนค่ำเลย ถ้าถามว่าทำไมถึงกล้าไปหมอ คือหนูเริ่มรู้สึกดีกับหมอ เทใจให้ไปเยอะอยู่ค่ะ และก็คิดว่าเค้าเป็นหมอคงปลอดภัย (ไว้ใจมาก) พอถึงเวลาจริง ๆ หนูรอให้หมอโทรมาตั้งแต่ช่วงทุ่มถึงประมาณสามทุ่ม ก็เงียบเลย ก็เลยคิดว่าเค้าคงแกล้งเรา เราก็แบบจะถอดใจเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว เสียงโทรศัพท์ก็ดัง หมอโทรมาบอกว่าจะไปอยู่มั้ย เค้ามาซื้อของที่ห้างใกล้ ๆ ที่พักเรา จะแวะไปรับ หนูก็ตอบตกลงค่ะ สุดท้ายก็เลยได้ไปลอยกระทงด้วยกันค่ะ แล้วก็ปล่อยโคมค่ะ ///
***ถ้ามีเวลาจะรีบมาเล่าต่อนะคะ ยังไงก็ติชมได้นะคะ เป็นครั้งแรกเลยที่เขียนค่ะ
ปล. 1 หนูอายุจะ 26 แล้วค่ะ ทำงานเป็นข้าราชการในหน่วยงานหนึ่งค่ะ
ปล. 2 หมออายุเท่าไหร่ เคยถามเหมือนกัน แต่คุณหมอไม่เคยบอกค่ะ แต่ก็มีแอบสืบบ้าง น่าจะประมาณสี่สิบแล้ว หมอยังไม่มีครอบครัวค่ะ
ปล. 3 ก็มีคุยกัน เจอกันข้างนอกมาพักนึงค่ะ
>>แต่ตอนนี้หนูได้ลบการติดต่อกับหมอ เพราะคิดว่าตัวเองไม่ดีพอ เลยอยากถอยออกมาทำใจค่ะ แต่ก็ยังคิดถึงตลอด ครั้งหนึ่งเคยไปรอเพื่อนค่ะแต่เลือกไปนั่งรอใกล้ที่ทำงานหมอ ตั้งใจถือขนมไปฝาก ทั้งที่ก็ไม่รู้ว่าหมอมาอยู่เวรมั้ย
>>ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ แท็กผิดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ
หวั่นไหวกับคุณหมอใส่แว่น
>>> เริ่มเรื่องประมาณต้นเดือนสิงหาคมปีที่แล้วค่ะ (หนูจำวันที่ได้แม่นยำ แต่กลัวหมอเล่นพันทิป ไม่ระบุดีกว่า) หนูป่วยเป็นไข้หวัดค่ะ แต่ก็ด้วยหน้าที่พยายามไปทำงาน พอถึงที่ทำงานก็ไม่ไหวจะฟุบอย่างเดียว หัวหน้างานใจดีมากเลยค่ะก็เลยพาหนูไปโรงพยาบาลรัฐซึ่งใกล้ที่ทำงาน ก็ไปทำประวัติคนไข้ปกติ รอตรวจ แล้วก็พบหมอค่ะ หมอก็ซักถามเรา เป็นอะไรมา พักที่ไหน อยู่กับใคร ทำงานอะไร มีวัดไข้ วัดความดันสองรอบ (เท่าที่จำได้เนอะ) คือรู้สึกว่าหมอถามเยอะมากจนหนูไม่อยากตอบ ตอนนั้นคืออยากนอนอย่างเดียวเลย หมอก็ถามจะเติมน้ำเกลือมั้ย หนูก็ตอบไม่ดีกว่าคือกลัวรอนานเกรงใจหัวหน้าที่มาส่งด้วย ก่อนออกจากห้องตรวจหมอก็ให้หนูเขียนเบอร์โทรศัพท์ในกระดาษใบรับรองแพทย์ แล้วก็ให้ไปรอรับยา คือวันนั้นไม่ได้คิดอะไรเลย นอกจากตรวจเสร็จเร็วแล้วจะกลับมานอน พอถึงที่ทำงานก็ลางานกลับบ้านไปนอนเลยค่ะ วันนั้นเป็นวันศุกร์เราก็หลับยาวเลย ไลน์ เฟสไม่ได้อ่านเลย จนมาถึงช่วงวันเสาร์เย็นก็มีเบอร์โทรศัพท์โทรเข้ามา หนูก็รับปกติไม่รู้เบอร์ใคร หมอก็ถามเป็นไงมั้ง เติมน้ำเกลือรึเปล่า กินข้าว กินยารึยัง หนูก็อึ้งคิดไม่ถึงว่าหมอจะโทรมา แต่ก็ตอบปกติค่ะ งง ๆ ว่าหมอโทรมาถามทำไม พอวางสายก็เลยเปิดไลน์อ่านค่ะ มีไลน์เพิ่มเพื่อนขึ้นมาก็เลยเปิดอ่าน ทักมาประมาณว่าเป็นไงมั่ง คือทักไว้ตอนดึกแล้วของวันศุกร์แต่ไม่ได้อ่าน หนูก็สงสัยไลน์ใคร ปกติไม่ค่อยให้เบอร์ใครนอกจากที่ทำงานกับที่เรียน ญาติและก็เพื่อน ก็เลยทักกลับไป
หมอ : เป็นไงมั้ง
หนู : ใครคะ
หมอ : ...ไง (หมอแทนชื่อเล่นตัวเองค่ะ แต่ไม่พิมพ์ดีกว่า กลัวหมอมาเห็น)
หนู : .... ไหน ไม่มีเพื่อนชื่อนี้
หมอ : ก็มาตรวจกับเค้าไง
หนู : ตรวจอะไรกัน (เริ่มสงสัย ใครนะ รู้ได้ยังไงว่าเราไม่สบาย ) เมื่อวานไปตรวจกับนายแพทย์..... (รีบเปิดดูใบรับรองแพทย์ทันทีเลยจ้า) ใช่หมอรึเปล่าคะ
หมอ : ใช่
แล้วก็คุยกันเรื่องอาการป่วย ว่าดีขึ้นยัง แล้วหมอก็ถามไปเที่ยวไหน ชวนด้วยประมาณนี้ หนูก็ตอบไปว่าไม่สะดวก เพราะเสาร์อาทิตย์มีเรียนโท จากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย
>>>> จำได้ว่าคุยกันอีกทีน่าจะประมาณเดือนพฤศจิกายนแล้ว ก่อน ๆ ลอยกระทง ทีนี้วันลอยกระทงหมอก็ทักมาชวนเราไปลอยกระทงด้วยกันมั้ย ถ้าไปบอกด้วยอะไรประมาณนี้ คือหนูนี่ไม่ได้ไปลอยกระทงนานมากแล้ว ตอนเรียน ป. ตรี ก็ไม่เคยไปลอยกระทงเลย สุดท้ายก็ห้ามใจตัวเองไม่ไหว ตอบตกลงว่าไปลอยกระทงกับคุณหมอ หนูก็บอกที่อยู่ ให้เบอร์ไป (วันนั้นเน็ตหมดพอดี) หนูนี่ตื่นเต้นมาก กลับมานี่รีบแต่งตัว เตรียมชุดเลย ตั้งแต่ตอนค่ำเลย ถ้าถามว่าทำไมถึงกล้าไปหมอ คือหนูเริ่มรู้สึกดีกับหมอ เทใจให้ไปเยอะอยู่ค่ะ และก็คิดว่าเค้าเป็นหมอคงปลอดภัย (ไว้ใจมาก) พอถึงเวลาจริง ๆ หนูรอให้หมอโทรมาตั้งแต่ช่วงทุ่มถึงประมาณสามทุ่ม ก็เงียบเลย ก็เลยคิดว่าเค้าคงแกล้งเรา เราก็แบบจะถอดใจเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว เสียงโทรศัพท์ก็ดัง หมอโทรมาบอกว่าจะไปอยู่มั้ย เค้ามาซื้อของที่ห้างใกล้ ๆ ที่พักเรา จะแวะไปรับ หนูก็ตอบตกลงค่ะ สุดท้ายก็เลยได้ไปลอยกระทงด้วยกันค่ะ แล้วก็ปล่อยโคมค่ะ ///
***ถ้ามีเวลาจะรีบมาเล่าต่อนะคะ ยังไงก็ติชมได้นะคะ เป็นครั้งแรกเลยที่เขียนค่ะ
ปล. 1 หนูอายุจะ 26 แล้วค่ะ ทำงานเป็นข้าราชการในหน่วยงานหนึ่งค่ะ
ปล. 2 หมออายุเท่าไหร่ เคยถามเหมือนกัน แต่คุณหมอไม่เคยบอกค่ะ แต่ก็มีแอบสืบบ้าง น่าจะประมาณสี่สิบแล้ว หมอยังไม่มีครอบครัวค่ะ
ปล. 3 ก็มีคุยกัน เจอกันข้างนอกมาพักนึงค่ะ
>>แต่ตอนนี้หนูได้ลบการติดต่อกับหมอ เพราะคิดว่าตัวเองไม่ดีพอ เลยอยากถอยออกมาทำใจค่ะ แต่ก็ยังคิดถึงตลอด ครั้งหนึ่งเคยไปรอเพื่อนค่ะแต่เลือกไปนั่งรอใกล้ที่ทำงานหมอ ตั้งใจถือขนมไปฝาก ทั้งที่ก็ไม่รู้ว่าหมอมาอยู่เวรมั้ย
>>ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ แท็กผิดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ