ฟากโน้นโพ้นทุ่งสุดคุ้งฟ้า
ตะวันกล่าวอำลากับแมกไม้

สาดแสงประโลมลูบจูบไล้ใบ
ทาทาบฉาบเงาไว้ก่อนตกดิน

สีส้มประสมชมพูแต้มอณูฟ้า
ดอกหญ้าดอกตันหยงส่งกลิ่น

รวงข้าวโค้งรวงลงร่วงดิน
สิ้นแล้ว สิ้นแล้ว แววตะวัน

เพลงพลบทำนบใหม่ไหวแว่ว
ขลุ่ยผิวพริ้วแผ่วพาใจฝัน

เท้าสัมผัสน้ำค้างชื้นเหมือนยืนยัน
เราก้าวผ่านความหลัง"อีกครั้งแล้ว"