ขอบคุนคนที่เสียเวลาอ่านน้ะคะ
ยาวเปนนิยายเลย555
คือช่วงวันสงกราน
วันแรกวันที่13 เราออกไปเล่นน้ำช่วง4โมงเย็นกะเพื่อนเราเดินเล่นไปจนถึงน้ำผุวงเวียนแถวรางรถไฟพิดโลก(เราเปนคนพิดโลก)ยืนพักล้างหน้าล้างตาก้อดันไปเจอกับ ผช.คนนึงหน้าตาอยู่ในระดับที่ดีมันตรงสเปคเราทุกอย่างมันทำไห้เรารุ้สึกว่าเค้าเปนคนที่ทำไห้เราใจเต้นมากตอนเเรกก้อคิดในใจทำไมเวลาเจอคนหน้าตาดีกว่านี้มันไม่ได้รุ้สึกอะไรมากมายแบบนี้พอกลับมาถึงบ้านเหมือนมีอะไรดึงดูดไห้เรานึกถึงเค้าตลอดซึ่งเจอแค่แปปเดียวอะ
วันที่สอง เราก้อกะไปเวลาเดิมเผื่อจะเจอเค้าคนนั้นอีกแล้วก้อเจอจริงๆวันแรกไม่กล้าเดินไปปะแป้งวันนี้ก้อเลยถือโอกาสเดินตามหลังที่คนเย้อะๆอัดๆ55ความจริงก้ออยากยุใกล้เค้านั่นแหละแล้วก้อหาจังหวะปะแป้งที่แก้มเค้าเเล้วก้อเบียดเดินขึ้นหน้าเค้าไปแต่ด้วยความที่คนมันเริ่มเย็นก้อเริ่มคนเย้อะมันจึงทำไห้เค้าคนนั้นเบียดเรามาข้างนึงปะมานว่าถูกเนื้อต้องตัวกันนิ้ดนึง5555ก้อเขินเเบบงงๆ😊พอหลังจากสุดทางก้อต้องแยกย้ายกลับบ้านก้อยังคิดถึงเค้า มันเปนความคิดถึงที่แบบไม่เคยรุ้สึกกะไคแบบนี้มาก่อนอะคะ
วันที่สามวันสุดท้ายเราก้อเหมือนมีปะเด็นที่จะไปเจอเค้าแต่ไม่เจอเลยสักนิ้ดเดียวเราไปหาไปดูตามที่ที่เคยเจอรอบ้างก้อไม่เหนวี่แววตอนนั้นโคดเสียเฟลเลยอะ 😂จนเราจะกลับบ้าน3ทุ่มกว่าๆก้อไม่เจอตอนแรกกะจะปลงล้ะจะไม่นึกถึงล้ะเพราะปกติเวลาคิดถึงไคเดี่ยววันสองวันก้อลืมไปเอง
แต่พอกลับบ้าน
โคดคิดถึงเหมือนมันมีเซ้นอะไรที่ทำไห้คิดถึงมากขนาดนี้ภาพเค้าลอยมาตลอดทุกทีทำอะไรก้อคิดถึงทุกทีมันโคดแย่อะกะความรุ้สึกแบบนี้จนวันต่อๆมาก้อคิดถึงจนขนาดที่ว่าน้ำตาไหลอะสำหรับคนอื่นมันเหมือนเปนอะไรที่ปันยาอ่อนอะแต่เรารุ้สึกแบบนี้มากอะมันแปลกๆ
จนมาถึงวันนี้เพื่อนเเชทมาบอกเราว่าเจอเฟสบุ้คคนๆนั้นแล้วส่งมาให้เราพอเรามองเค้าเเบบชั้ดๆในรุปมองแบบนานๆมันรุ้สึกเหมือนเคยเจอคนนี้มาก่อนเหมือนเคยฝันถึงคนนี้มาก่อนแล้วมาเจอตัวจริงยิ่งดูรุปนานๆยิ่งคุ้นตามากเลยตัดสินใจแอดไปแต่เค้าก้อไม่รับ: 😭😅แอดไปตั้งเเต่บ่ายจนนี่2ทุ่มครึ่งยังไม่รับเลย แต่คือคงเปนเพราะเราแตกต่างกันเราหน้าตาไม่ค่อยจะดรเท่าไหร่หรอก5555เค้าคงไม่สนใจในเฟสบุ้คเค้าก้อดูดังๆไลค์นี่เปนพัน 😓😢
เราควรทำไงดีคะเราคิดถึงเค้ามากจนบางทีเหมือนน้ำตาจะไหลเหมือนเคยพบเคยเจอกันมาก่อนเหมือนเคยฝันถึงเค้าด้วยเราอยากรุ้ว่าควนทำไงไห้เค้าสนใจสักนิ้ดก้อยังดีคะ@😅
เรายังจำได้น้ะว้นแรกเทอใส่เสื้อลายดอกสีส้มข้างนอกเสื้อข้างในสีขาวกางเกงดำ
วันที่สองเสื้อเทาเเขนมวงขอบปกคอเสื้อส้ม 😊😄
เรายังคิดถึงเทอน้ะอยากบอกให้รุ้
คิดถึงคนที่ไม่รู้จักที่เจอกันในเวลาสั้นๆ
ยาวเปนนิยายเลย555
คือช่วงวันสงกราน
วันแรกวันที่13 เราออกไปเล่นน้ำช่วง4โมงเย็นกะเพื่อนเราเดินเล่นไปจนถึงน้ำผุวงเวียนแถวรางรถไฟพิดโลก(เราเปนคนพิดโลก)ยืนพักล้างหน้าล้างตาก้อดันไปเจอกับ ผช.คนนึงหน้าตาอยู่ในระดับที่ดีมันตรงสเปคเราทุกอย่างมันทำไห้เรารุ้สึกว่าเค้าเปนคนที่ทำไห้เราใจเต้นมากตอนเเรกก้อคิดในใจทำไมเวลาเจอคนหน้าตาดีกว่านี้มันไม่ได้รุ้สึกอะไรมากมายแบบนี้พอกลับมาถึงบ้านเหมือนมีอะไรดึงดูดไห้เรานึกถึงเค้าตลอดซึ่งเจอแค่แปปเดียวอะ
วันที่สอง เราก้อกะไปเวลาเดิมเผื่อจะเจอเค้าคนนั้นอีกแล้วก้อเจอจริงๆวันแรกไม่กล้าเดินไปปะแป้งวันนี้ก้อเลยถือโอกาสเดินตามหลังที่คนเย้อะๆอัดๆ55ความจริงก้ออยากยุใกล้เค้านั่นแหละแล้วก้อหาจังหวะปะแป้งที่แก้มเค้าเเล้วก้อเบียดเดินขึ้นหน้าเค้าไปแต่ด้วยความที่คนมันเริ่มเย็นก้อเริ่มคนเย้อะมันจึงทำไห้เค้าคนนั้นเบียดเรามาข้างนึงปะมานว่าถูกเนื้อต้องตัวกันนิ้ดนึง5555ก้อเขินเเบบงงๆ😊พอหลังจากสุดทางก้อต้องแยกย้ายกลับบ้านก้อยังคิดถึงเค้า มันเปนความคิดถึงที่แบบไม่เคยรุ้สึกกะไคแบบนี้มาก่อนอะคะ
วันที่สามวันสุดท้ายเราก้อเหมือนมีปะเด็นที่จะไปเจอเค้าแต่ไม่เจอเลยสักนิ้ดเดียวเราไปหาไปดูตามที่ที่เคยเจอรอบ้างก้อไม่เหนวี่แววตอนนั้นโคดเสียเฟลเลยอะ 😂จนเราจะกลับบ้าน3ทุ่มกว่าๆก้อไม่เจอตอนแรกกะจะปลงล้ะจะไม่นึกถึงล้ะเพราะปกติเวลาคิดถึงไคเดี่ยววันสองวันก้อลืมไปเอง
แต่พอกลับบ้าน
จนมาถึงวันนี้เพื่อนเเชทมาบอกเราว่าเจอเฟสบุ้คคนๆนั้นแล้วส่งมาให้เราพอเรามองเค้าเเบบชั้ดๆในรุปมองแบบนานๆมันรุ้สึกเหมือนเคยเจอคนนี้มาก่อนเหมือนเคยฝันถึงคนนี้มาก่อนแล้วมาเจอตัวจริงยิ่งดูรุปนานๆยิ่งคุ้นตามากเลยตัดสินใจแอดไปแต่เค้าก้อไม่รับ: 😭😅แอดไปตั้งเเต่บ่ายจนนี่2ทุ่มครึ่งยังไม่รับเลย แต่คือคงเปนเพราะเราแตกต่างกันเราหน้าตาไม่ค่อยจะดรเท่าไหร่หรอก5555เค้าคงไม่สนใจในเฟสบุ้คเค้าก้อดูดังๆไลค์นี่เปนพัน 😓😢
เราควรทำไงดีคะเราคิดถึงเค้ามากจนบางทีเหมือนน้ำตาจะไหลเหมือนเคยพบเคยเจอกันมาก่อนเหมือนเคยฝันถึงเค้าด้วยเราอยากรุ้ว่าควนทำไงไห้เค้าสนใจสักนิ้ดก้อยังดีคะ@😅
เรายังจำได้น้ะว้นแรกเทอใส่เสื้อลายดอกสีส้มข้างนอกเสื้อข้างในสีขาวกางเกงดำ
วันที่สองเสื้อเทาเเขนมวงขอบปกคอเสื้อส้ม 😊😄
เรายังคิดถึงเทอน้ะอยากบอกให้รุ้